مدیرعامل گروه صنعتی سپنتا تصریح کرد: کاهش وابستگی به واردات، هدفی دست‌یافتنی است
سبد محصولات استراتژیک سپنتا
صبا طاهریان/دنیای اقتصاد
رسول صادقی، مدیرعامل گروه صنعتی سپنتا در این گفتوگو از برنامههای نوآورانه برای تولید محصولات استراتژیک، گسترش سهم در بازارهای صادراتی و مقابله با چالشهای زیست‌‌‌محیطی پرده برمی‌‌‌دارد. او تاکید دارد که سپنتا نهتنها به دنبال تقویت جایگاه خود در صنعت فولاد ایران است، بلکه افق‌‌‌های جدیدی را برای صادرات و توسعه پایدار ترسیم کرده است.
با توجه به اهمیت راهبردی طرح‌‌‌های توسعهای در حفظ مزیت رقابتی و پاسخگویی به نیازهای متغیر بازار، بررسی برنامههای آینده گروه صنعتی سپنتا از اولویتهای این گفتوگو است. حال سوال اول این است که در طرح‌‌‌های توسعهای گروه صنعتی سپنتا، چه جایگاهی برای افزایش ظرفیت تولید و تنوعبخشی به محصولات تعریف شده است؟ آیا این اقدامات می‌توانند تحول بزرگی در بازار ایجاد کنند؟
گروه صنعتی سپنتا، بهعنوان یکی از پیشگامان تولید لوله و پروفیل، همواره بر ارتقای کیفیت، افزایش ظرفیت تولید و تنوعبخشی به محصولات خود تاکید داشته است تا نیازهای متنوع بازار را تامین و مزیت رقابتی خود را حفظ کند. برنامههای توسعهای ما در این راستا بر سه محور اصلی گسترش سبد محصولات، تک‌‌‌سورسی بودن و افزایش ظرفیت تولید متمرکز است.
این شرکت در راستای گسترش سبد محصولات، تمرکز ویژه‌‌‌ای بر تولید محصولات نوآورانه و استراتژیک مانند لوله و اتصالات GRP داشته است. این محصولات با ویژگیهایی نظیر مقاومت در برابر خوردگی، استحکام بالا و وزن سبک، نیازهای صنایع زیرساختی، انتقال آب و انرژی را برطرف می‌کنند و نقش کلیدی در پروژههای بزرگ صنعتی ایفا می‌کنند. همچنین، استفاده از ظرفیتهای شرکت‌های زیرمجموعه، توسعه محصولات متنوع‌‌‌تر را تسهیل کرده و توانایی ما را در پاسخگویی به نیازهای پیشرفته‌‌‌تر بازار افزایش داده است.
در راستای تک‌‌‌سورسی بودن تولید محصولات استراتژیک، گروه صنعتی سپنتا با همکاری وزارت نفت، جهاد دانشگاهی و دانشگاه‌‌‌های برتر کشور، اقدام به طراحی و تولید محصولات حیاتی صنعت نفت با فناوری بومی کرده است. این پروژه‌‌‌ها علاوه بر کاهش وابستگی به کشورهای خارجی و خروج محصولات از انحصار، سالانه از خروج ۱۰ میلیون دلار ارز جلوگیری می‌کند. بهرهگیری از نیروی انسانی متخصص و تاکید بر بومی‌‌‌سازی، ایمنی بیشتر، کاهش نیاز به نیروی انسانی و افزایش بهرهوری در عملیات استخراج و انتقال نفت را تضمین کرده است.
در بخش افزایش ظرفیت تولید، نوسازی خطوط تولید و بهرهگیری از تجهیزات پیشرفته، توان عملیاتی گروه را به میزان قابل‌توجهی افزایش داده است. بهینه‌‌‌سازی فرآیندها و ارتقای بهرهوری، ضمن بهبود کیفیت محصولات مطابق با استانداردهای جهانی، امکان پاسخگویی بهتر به تقاضای بازار را فراهم کرده که این برنامهها، همراه با تحلیل دقیق نیازهای بازار و پیش‌بینی تقاضای آتی، انعطافپذیری خطوط تولید را افزایش داده و امکان ارائه محصولات متناسب با تغییرات سریع بازار را فراهم کرده است.
به طور کلی رویکرد ما در طرح‌‌‌های توسعهای بر دستیابی به اهداف قابل دسترس، عملیاتی و پایدار متمرکز است. این استراتژی‌‌‌ها موجب شده که گروه صنعتی سپنتا نقش موثری در رفع نیازهای بازار داخلی و خارجی ایفا کند و جایگاه خود را بهعنوان یکی از رهبران این صنعت حفظ کند.
اکنون چه برنامههای توسعهای دارید و تاثیر آن بر موقعیت گروه صنعتی سپنتا در بازار داخلی و صادراتی چیست؟
شرکت صنعتی سپنتا همواره با پایش دقیق بازارهای داخلی و خارجی، تلاش دارد جایگاه رقابتی خود را حفظ و به طور مستمر ارتقا بخشد. این شرکت با تکیه بر استراتژی توسعه‌محور و تمرکز بر تنوعبخشی به محصولات، توانسته است سبد محصولات خود را در حوزه‌هایی همچون لوله‌های فولادی گازی و گالوانیزه، لوله‌های پلیمری و محصولات فایبرگلاس گسترش دهد. این اقدامات بیانگر عزم راسخ سپنتا در تکمیل زنجیره محصولات و گسترش بازارهای هدف است.
برنامههای توسعهای گروه صنعتی سپنتا در سه محور اصلی تعریف شده است: ارتقای کیفیت و تنوع در سبد محصولات فولادی، توسعه سبد محصولات پلیمری و اجرای پروژههای دانش‌بنیان برای تولید لوله‌های خاص و پیشرفته.
در محور اول، راه‌اندازی پروژه تولید لوله‌های فولادی با قطر ۱۲ تا ۱۸ اینچ، با تکیه بر دانش و نیروی مالی مجرب داخلی یکی از اقدامات استراتژیک این مجموعه به شمار می‌رود. این پروژه، که در شرکت سپنتا اهواز اجرا می‌شود، سبد محصولات فولادی را که پیش‌تر محدود تا قطر ۱۰ اینچ بود، ارتقا خواهد داد و امکان رقابت مؤثرتر در بازارهای داخلی و خارجی را فراهم خواهد ساخت. انتخاب اهواز برای این پروژه با هدف بهرهگیری از نزدیکی جغرافیایی به کشور عراق، یکی از مهم‌ترین بازارهای صادراتی سپنتا، صورت گرفته است. این طرح، بهویژه با رویکرد افزایش سهم سپنتا در بازارهای صادراتی و پاسخگویی به تقاضای منطقه‌ای، اجرایی می‌شود.
در محور دوم، توسعه محصولات پلیمری به عنوان یکی از برنامههای راهبردی، در دستور کار شرکت قرار دارد. در این راستا، خطوط تولید لوله‌های پلیمری با قطرهای ۵۰۰ و ۸۰۰ میلی‌متر سفارش‌گذاری شده و پیش‌بینی می‌شود تا پیش از پایان سال جاری، نصب و راه‌اندازی شوند. این اقدام جایگاه سپنتا را به عنوان یکی از تولیدکنندگان برجسته در حوزه محصولات پلیمری تثبیت کرده و ظرفیت رقابتپذیری آن را در بازارهای داخلی و خارجی به طرز قابل‌توجهی افزایش خواهد داد. همچنین در این حوزه راه‌اندازی خط ۵لایه پلیمری تا پایان سال جاری از اهداف گروه صنعتی سپنتا می‌باشد.. همچنین در حوزه توسعه سبد محصولات، استفاده از ظرفیتهای شرکت‌های زیرمجموعه، یکی از اولویتهای ما است. تولید لوله و اتصالات GRP در شهرستان دورود بهعنوان محصولاتی با ویژگیهایی مانند مقاومت در برابر خوردگی، استحکام بالا، و وزن سبک، نقشی کلیدی در تأمین نیازهای صنایع زیرساختی، انتقال آب، و انرژی ایفا می‌کند. این محصولات توانسته‌اند جایگاه گروه سپنتا را در حوزه فناوریهای نوین تقویت کنند.
در محور سوم، اجرای پروژههای دانش‌بنیان با هدف تولید لوله‌های خاص و پیشرفته در صنایع راهبردی مانند نفت و گاز، یکی از اولویتهای اصلی این شرکت است. از جمله پروژههای کلیدی در این حوزه، تولید لوله‌های مغزی سیار (Coiled Tubing) است که در صنعت نفت کاربرد گسترده‌ای دارد. این پروژه، با هم‌افزایی جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران و گروه صنعتی سپنتا، در حال انجام است و دستاوردهای آن می‌تواند نقش مهمی در تأمین نیازهای حیاتی صنعت نفت ایفا کند. اهمیت این پروژه از دو جنبه حائز اهمیت می‌باشد: نخست، پاسخ به نیازهای اساسی صنعت نفت کشور و کاهش وابستگی به واردات این محصول استراتژیک، و دوم، ایجاد ظرفیتهای صادراتی به بازارهای کشورهای همسایه.
علاوه بر این سه محور اصلی، شرکت سپنتا طرح‌ها و پروژههای متعددی را در مرحله طراحی و امکان‌سنجی قرار داده است که هم‌راستا با نیازهای بازار داخلی و خارجی تعریف شده‌اند. تحقق این برنامهها افق روشنی را پیش روی سپنتا قرار خواهد داد و جایگاه این شرکت را به عنوان یکی از بازیگران کلیدی در صنعت لوله و پروفیل مستحکم‌تر خواهد ساخت.
با توجه به چالشهای محیطزیستی و مسوولیت‌‌‌های اجتماعی، آیا برنامه‌‌‌ای برای توسعه پایدار و کاهش اثرات زیست محیطی در طرح‌‌‌های آینده دارید؟
گروه صنعتی سپنتا، با اولویت قرار دادن مسوولیت‌‌‌های اجتماعی و زیست‌‌‌محیطی، در برنامههای آتی خود به کاهش اثرات زیست‌‌‌محیطی و ارتقای بهرهوری منابع می‌‌‌پردازد. این شرکت با بهرهگیری از انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر، فناوریهای نوین و طراحی فرآیندهای تولیدی کم‌‌‌ضایعات، قصد دارد مصرف منابع اولیه را کاهش دهد و تولیداتی با قابلیت بازیافت بالا عرضه کند. سپنتا همچنین با همکاری سازمان‌های محیطزیستی و توجه به فناوریهای پاک، توسعه پایدار و مسوولیت‌‌‌های اجتماعی خود را دنبال می‌کند.
برنامه گروه صنعتی سپنتا در مسیر توسعه برای افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تولید چیست؟
گروه صنعتی سپنتا در مسیر توسعه خود همواره در تلاش است تا بهرهوری را در تمام بخش‌‌‌های تولید ارتقا دهد و هزینهها را کاهش دهد، بدون آنکه کیفیت محصولات تحت‌تاثیر قرار گیرد. هدف اصلی ما این است که با بهرهگیری از فناوریهای نوین، بهینه‌‌‌سازی فرآیندها و مدیریت بهینه منابع، تولید را به گونه‌‌‌ای پیش ببریم که علاوه بر افزایش کیفیت، هزینههای تولید نیز به صورت چشمگیری کاهش یابد.
برای نمونه، به‌‌‌کارگیری سیستم‌های اتوماسیون صنعتی در بسیاری از مراحل تولید، به حداقل رساندن ضایعات و کاهش زمان تولید را ممکن ساخته است. همچنین، بهینه‌‌‌سازی مصرف انرژی در فرآیندهای تولید، نهتنها به کاهش هزینهها کمک کرده، بلکه تاثیر قابل‌توجهی در حفاظت از منابع طبیعی داشته است.
در کنار این اقدامات، گروه صنعتی سپنتا برای توسعه و توانمندسازی نیروی انسانی خود اهمیت ویژه‌‌‌ای قائل است. آموزش مداوم و ارتقای مهارت‌‌‌های فنی کارکنان، نقش بسزایی در افزایش بهرهوری و کاهش خطاهای تولیدی دارد. این توانمندسازی باعث می‌شود که در هر مرحله از تولید، کارآیی افزایش یافته و هزینهها به‌‌‌طور مداوم تحت کنترل باقی بماند.
علاوه بر این، تسهیل در فرآیندهای واردات تجهیزات پیشرفته، به‌‌‌روزرسانی خطوط تولید و ایجاد حمایت‌‌‌های دولتی در تامین مواد اولیه می‌تواند تاثیر بسزایی در کاهش قیمت تمامشده محصولات داشته باشد. چنین اقداماتی، امکان رقابتپذیری بیشتر محصولات سپنتا را در بازارهای داخلی و بین‌المللی فراهم می‌کند.
این اقدامات در نهایت نهتنها کاهش هزینههای تولید را در پی دارد، بلکه امکان رقابتپذیری بیشتر در بازارهای داخلی و بین‌المللی را فراهم می‌کند. از سوی دیگر، افزایش سهم سپنتا در بازارهای صادراتی به تحقق اهداف ارزآوری برای کشور منجر می‌شود. صادرات به عنوان موتور محرکه اقتصاد و ابزاری برای دستیابی به اهداف اقتصاد مقاومتی، همواره از راهبردهای کلیدی گروه صنعتی سپنتا بوده است.
حمایت از سهم در بازار سرمایه و حفظ حقوق سهامداران و صاحبان سهام چگونه در برنامههای گروه صنعتی سپنتا گنجانده شده است؟
چهل و چهار سال حضور مداوم گروه صنعتی سپنتا در بورس اوراق بهادار تهران، گواهی روشن بر قدمت، شفافیت و پایبندی این شرکت به اصول حاکمیت شرکتی است. سپنتا، به عنوان یکی از پیشگامان صنعت فولاد و تولید لوله و پروفیل در کشور، همواره منافع سهامداران، بهویژه سهامداران خرد را به عنوان اولویتی اساسی در نظر گرفته و تلاش کرده است ضمن حفظ ارزندگی سهم، از حقوق و منافع آنها صیانت کند. عملکرد و نمودار سهام شرکت نشاندهنده استحکام مالی، سوددهی پایدار و تلاش مدیریت در جهت خلق ارزش برای سهامداران بوده است.
گروه صنعتی سپنتا، به دنبال عرضه سهام شرکت نورد و لوله سپنتا مرند در بورس اوراق بهادار، شفافیت مالی، توسعه سرمایه‌گذاری و تقویت بازار سرمایه را هدف قرار داده است. اقدامات اولیه در این زمینه در حال انجام بوده و این فرآیند، ضمن افزایش اعتماد عمومی و ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری، به تحقق خصوصی‌سازی واقعی و رشد پایدار مجموعه کمک خواهد کرد.
آیا برنامه‌‌‌ای برای ورود به بازارهای جدید با افزایش سهم در بازارهای موجود دارید؟
ورود به بازارهای جدید و تقویت سهم در بازارهای موجود همواره به عنوان یکی از اهداف کلان و استراتژیک گروه صنعتی سپنتا تعریف شده است. این شرکت تاکنون با صادرات محصولات خود به کشورهای همسایه نظیر عراق، افغانستان، ارمنستان و ازبکستان، حضوری موفق و قابل توجه در عرصه بین‌المللی داشته است. با این حال، برخی چالشهای اقتصادی ناشی از نوسانات ارزی و تغییرات در سیاستگذاریهای تجاری، چالشهایی را برای صنایع تولیدی کشور از جمله سپنتا ایجاد کرد. این موانع، عمدتاً ناشی از ساختارهای داخلی بوده و همچنین روند کاهشی مناقصات دولتی و بودجه، فضای بیشتری جهت روند توسعه صادرات برای شرکت ایجاد کرده است تا شرکت در این مسیر گام‌های بلندی بردارد.
با وجود این مسائل، گروه صنعتی سپنتا به پشتوانه سابقه درخشان، توانمندی‌های فنی و اعتماد بازارهای هدف، از ظرفیت بالایی برای گسترش فعالیت‌های صادراتی خود برخوردار است. استقبال مثبت از محصولات سپنتا در بازارهای هدف نشاندهنده کیفیت تولید و اعتماد مشتریان بین‌المللی است. با این حال، سرعت و کیفیت این فرآیند مستلزم سیاستهای حمایتی دولت و ثبات در مقررات ارزی و تجاری است. سپنتا مصمم است با تثبیت جایگاه خود در بازارهای کشورهای همسایه و بهرهگیری از فرصت‌های ناشی از توسعه زیرساختهای این کشورها، به تدریج دامنه حضور خود را به سایر بازارهای منطقه و حتی فراتر از آن گسترش دهد.
در حالی که تامین مواد اولیه به یکی از چالشهای تولید در کشور تبدیل شده، در گروه صنعتی سپنتا تامین مواد اولیه چگونه و از چه منابعی انجام می‌شود؟
تأمین مواد اولیه، بهویژه ورق فولادی، یکی از ارکان کلیدی در زنجیره تولید گروه صنعتی سپنتا است که عمدتاً از شرکت فولاد مبارکه تأمین می‌شود. قیمت‌گذاری این ورق‌ها از طریق بورس کالا انجام می‌گیرد، اما نحوه عرضه و قیمت‌گذاری آنها چالشهایی را برای تولیدکنندگان داخلی ایجاد کرده است. در برخی موارد، عرضه ورق فولادی کمتر از سهمیه مصوب بوده و این امر مشکلاتی را در تأمین پایدار مواد اولیه به وجود آورده است. علاوه بر این، قیمت ورق فولاد مبارکه معمولاً بالاتر از نمونه‌های وارداتی است، که این موضوع موجب افزایش بهای تمامشده محصولات داخلی می‌شود و توان رقابت آنها را، چه در بازار داخلی و چه در عرصه صادرات، کاهش می‌دهد.
یکی از دغدغه‌های اساسی در این حوزه، رقابت نابرابر با محصولات وارداتی، بهویژه لوله‌های چینی است. قیمت پایین‌تر و غیر استاندارد بودن این محصولات در مقایسه با تولیدات داخلی، فضای رقابتی را برای شرکت‌های داخلی دشوار کرده است. این تفاوت قیمتی در بازارهای صادراتی نیز تأثیرات منفی داشته و افزایش هزینههای انرژی بر بهای تمامشده محصولات ایرانی، توانایی رقابت با سایر کشورها را محدود کرده است.
برای حل این چالشها، ضروری است سیاستهای قیمت‌گذاری فولاد مبارکه به نحوی تنظیم شود که تولیدکنندگان داخلی بتوانند با رقبای خارجی رقابت کنند. در عین حال، تضمین عرضه پایدار مواد اولیه برای تولیدکنندگان داخلی باید در اولویت قرار گیرد. تغییرات مداوم در سهمیه‌بندی ماهیانه تأمین ورق، علاوه بر ایجاد اختلال در برنامه‌ریزی‌های تولیدی، امکان برنامه‌ریزی استراتژیک و بلندمدت را نیز کاهش می‌دهد.
گروه صنعتی سپنتا بر این باور است که با تنظیم دقیق‌تر سیاستهای داخلی در حوزه عرضه و قیمت‌گذاری مواد اولیه، نهتنها می‌توان جایگاه تولیدکنندگان داخلی را در بازار تقویت کرد، بلکه زمینه رقابتپذیری در بازارهای بین‌المللی نیز فراهم خواهد شد. این اصلاحات، در کنار بهبود بهرهوری تولید و کاهش بهای تمامشده، می‌تواند ظرفیتهای صنعت لوله‌سازی کشور را به حداکثر رسانده و موجب ارتقای سهم ایران در بازارهای داخلی و خارجی شود.
آیا محدودیت‌های وارداتی تاثیری بر خطوط تولید داشته است؟
محدودیت‌های وارداتی، اگرچه در فضای اقتصادی کشور، تأثیرات عمیق و قابل‌توجهی بر زنجیره تأمین و تولید دارند، اما شرکت‌های ایرانی طی سال‌های اخیر توانسته‌اند با بهرهگیری از راهکارهای ابتکاری و تطبیق‌پذیری بالا، مسیرهای جایگزینی برای واردات و صادرات بیابند. اما این محدودیت‌ها همچنان موجب افزایش هزینههای واردات مواد اولیه و تجهیزات و صادرات محصولات نهایی شده‌اند که برای رقابتپذیری در بازارهای بین‌المللی یک چالش جدی محسوب می‌شود.
افزایش بهای تمامشده محصولات، به دلیل هزینههای مواد اولیه، نیروی انسانی و انرژی، منجر به افزایش هزینههای سربار و در نهایت افزایش قیمت نهایی محصولات می‌شود. این امر توان رقابتی شرکت‌های داخلی را در مقایسه با کشورهای خارجی کاهش داده و موجب می‌شود که این شرکت‌ها از مزیت رقابتی کمتری برخوردار باشند. چنین وضعیتی نهتنها بر حاشیه سود تأثیر منفی می‌گذارد، بلکه مانعی جدی بر سر راه سرمایه‌گذاری در بهبود فناوری، تحقیق و توسعه، و ارتقای ظرفیتهای تولیدی ایجاد می‌کند.
در عرصه بین‌المللی، رقابت به شدت حساس و فشرده است و حتی اختلافات کوچک در هزینهها می‌تواند تعیین‌کننده برنده یا بازنده یک قرارداد باشد. وقتی شرکتی مجبور شود برای حفظ سهم بازار خود، سوددهی را کاهش دهد، عملاً بخشی از منابع خود را از دست می‌دهد که می‌توانست صرف توسعه خطوط تولید، تحقیق و افزایش کیفیت محصولات شود.
گروه صنعتی سپنتا، با آگاهی از این چالشها، بر مدیریت بهینه منابع، کاهش هزینههای غیرضروری و افزایش بهرهوری در فرآیندهای تولید متمرکز شده است. همچنین، با تکیه بر همکاری‌های بین‌المللی و شناسایی مسیرهای جایگزین برای تأمین مواد اولیه، تلاش دارد تأثیر محدودیت‌های تحریمی را به حداقل برساند. ما معتقدیم که در شرایط کنونی، افزایش انعطافپذیری در زنجیره تأمین و استفاده بهینه از منابع داخلی، راهکارهایی کلیدی برای حفظ توان رقابتی در بازارهای داخلی و بین‌المللی هستند.
ازاین‌رو، تمرکز ما بر ایجاد توازن میان مدیریت هزینهها و حفظ کیفیت، در کنار توسعه بازارهای صادراتی و تقویت جایگاه رقابتی در عرصه جهانی، راهبردی حیاتی برای مقابله با این محدودیت‌ها است.
تاکنون افزایش قیمت مواد اولیه در بازار داخلی باعث تغییر در سیاست قیمت‌گذاری محصولات شما شده است؟
بین ۸۵ تا ۹۰درصد بهای تمامشده محصولات را مواد اولیه تشکیل می‌دهد که نشاندهنده اهمیت تغییرات نرخ مواد اولیه است، اتفاقا یکی از مشکلات عدم‌سیاستگذاری مناسب تغییرات در قیمت‌گذاری مواد اولیه است. کاهش و افزایش مکرر قیمت مواد اولیه موجب عدم‌قطعیت برای تولیدکنندگان و البته مصرف‌کنندگان نهایی محصولات فولادی شده است. زمانی که بازار همیشه چشم به راه تغییرات در نرخ فروش است که شاید ارتباط مستقیمی هم با دلار یا تورم نداشته باشد، تلاطم به ذات بازار تبدیل می‌شود و قدرت امکان‌سنجی‌های دقیق را از بازار که منظور مشتریان نهایی و تولیدکنندگان محصولات فولادی است می‌گیرد.
البته گروه صنعتی همیشه سعی کرده است برای رعایت حقوق مشتریان کمترین تغییرات را به دلیل نرخ مواد اولیه داشته باشد اما تغییرات زیاد مانع از تثبیت نرخ‌ها شده است.
در این راستا، دولت چه حمایت‌‌‌هایی برای صنایع مشابه شما انجام داده و این حمایت‌‌‌ها تا چه حد موثر بوده است؟
در سال‌های اخیر، دولت اقداماتی را برای حمایت از صنایع فولادی و لوله و پروفیل به اجرا گذاشته است، از جمله اعطای تسهیلات بانکی با نرخ‌های ترجیحی، حمایت از توسعه صادرات و فراهم کردن زیرساختهای لازم برای عرضه مواد اولیه در بورس کالا. اما با توجه به چالشهایی که در پی سیاستگذاریهای ناپایدار و محدودیت‌های مختلف ایجاد می‌شود، حمایت‌‌‌ها نسبت به مشکلات و فشارهایی که صنایع با آن مواجه هستند، قابل مقایسه نیست. این شرایط در بسیاری از موارد موجب ایجاد موانع غیرضروری برای صنعتگران و تولیدکنندگان شده است، در حالی که باید به‌‌‌طور همزمان، تسهیلات و حمایت‌‌‌های دولتی از طریق اقدامات موثرتر و هدفمندتر به شکلی ملموس در راستای رشد و شکوفایی صنعت صورت پذیرد.
اگرچه برخی اقدامات، تاثیرات مثبتی داشته‌‌‌اند، اما لازم به ذکر است که حمایت‌‌‌های دولت عملا برای مقابله با چالشهای داخلی و بین‌المللی کافی به نظر نمی‌‌‌رسند. از جمله مهم‌ترین چالشها، کمبود سیاستهای پایدار و بلندمدت است که با توجه به فشار تحریم‌‌‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی، می‌تواند تاثیر بسزایی در قدرت رقابتی صنایع داخلی داشته باشد.
در حوزه صادرات نیز، با وجود برخی تلاش‌‌‌ها برای تسهیل بازگشت ارز حاصل از صادرات، موانع متعددی همچنان وجود دارد که رقابتپذیری شرکت‌های ایرانی را در بازارهای بین‌المللی محدود می‌کند. در نهایت، سپنتا بر این باور است که حمایت‌‌‌های دولتی باید به‌‌‌گونه‌‌‌ای هدفمند و عملیاتی‌‌‌تر طراحی شوند تا بتوانند تاثیر واقعی بر بهبود فضای کسب و کار و تقویت توان رقابتی صنایع بگذارند.
