بزرگ جوجه!

سیما کاظمی

  اکبر جوجه

چهارراه کالج

اکبر جوجه خوب خوردم تو ساری و خیلی لذت بردم و مشعوف شدم؛ اما در مجموع غذای ترجیحی من نیست. ولی خب رسالتم هست که ببینم خلاصه کجا چه خبره؟ رستوران پله می‌خوره می‌ره پایین به خاطر همین هیچ آشنایی از فضاش نداشتم (از بیرون چیزی معلوم نیست، جز یک تابلوی فکسنی) فقط هربار که از اونجا رد می‌شدم دلم می‌خواست برم و امتحان کنم و در موردش بنویسم؛ زیرا هیچ برند غذایی مثل اکبر جوجه در مورد اصل یا تقلبی بودنش شایعه وجود نداره، هنوزم ما نفهمیدیم بالاخره چی به چیه. این یکی فارغ از اصل یا فرع بودنش خیلی با کیفیت هست و فضای خیلی بزرگی هم داره اگر در تهران هوس اکبر جوجه کردین مطمئن باشید غذای اینجا همونیه که دنبالش هستید (روایت اصل بودن اینجا خب معتبره و تا جایی که می‌دونم سایت هم داره می‌تونید برید چک کنید، پس این مسوولیت خطیر با شما، چک کردن و گزارش طعم و مزه هم که با من).  فضای رستوران معمولی اما بزرگ بود. اونجا فقط دو جور غذا سرو می‌شه همون اکبر جوجه معروف و ماهی. ما ساعت سه اینا برای ناهار رفتیم و فقط دو یا سه تا میز پر بود و نمی‌دونم تو ساعات شلوغ ناهار چقدر مشتری دارن.

 سفارش رو که گرفتن ده دقیقه بعد غذا رو برامون آوردن. برنج ایرانی خوش عطر و طعم و جوجه‌های هیجان‌انگیز ولی رنگ پریده و سس مخصوص. غذا خوب بود و سس هم بسیار خوش طعم و ملس بود. زیتون پرورده‌اش هم خیلی خوشمزه و تازه بود. اکبر جوجه چرب و چیلی و نمکی و خوشمزه بود؛ به حدی سرخ شده بود که استخونش هم قابل جویدن شده بود! سریع سرو شد و منتظر نموندیم اصلا. بعدش یه حس سنگینی معده و عذاب وجدان از چرب بودن غذا به همه دست می‌ده که سعی کنید باهاش کنار بیاید، من همیشه همین کار رو می‌کنم که هنوز سرپام! پرسنل غیر حرفه‌ای بودن؛ ولی برخوردشون زننده نبود. یک نکته جدید و جالب دیدم که روی ستون‌های رستوران نماد و آدرس اینستاگرام‌شون نصب بود و به هر کدوم یه مونوپاد آویزون بود که بتونید اگه خواستید باهاش سلفی‌های خوب بگیرید!