آینده صنایع، جادوگری هوش مصنوعی

به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ آسیه اسدپور به این موضوع پرداخته است که اقتصاد جهان طی سال‌های آینده و تا مقطع۲۰۴۰چگونه به خلاقیت‌های تازه می‌رسد. 

چکیده یادداشت: 

دکمه را فشار دهید؛ به طبقه همکف فردا خوش آمدید. اینجا، دنیای ماگل‌ها و جادوگرهاست. 

در این طبقه، مردم عادی و ساحران با هم در حال رقابت‌اند؛ البته نه برای ساخت هری ‌پاتری دیگر، بلکه برای «صنایع رقابتی جادوگر».

این تعابیر را محققان موسسه مک‌کینزی، کمی غیرمعمول، در یک گزارش قطور توضیح داده‌اند تا نشان دهند اقتصاد جهان چگونه در «عرصه‌های رقابت» از حالا تا سال ۲۰۴۰ تغییر می‌کند. 

صنایع رقابتی، آن صنایعی هستند که در عین جریان ارزش، به سمت عرصه‌های غیرقابل پیش‌بینی آینده حرکت می‌کنند و می‌توانند با حاشیه سود پس از مالیات و درآمد، ۹/۱ تا ۱/۶ تریلیون دلار تا سال ۲۰۴۰ سودآوری داشته باشند.

مثلاً حوزه نیمه‌هادی، می‌تواند حاشیه سودی بین ۲۰ تا ۲۵ درصد ایجاد ‌کند و سومین عرصه بزرگ اقتصادی از نظر سود بالقوه در سال ۲۰۴۰ باشد؛ یا در مقابل، عرصه خودروهای برقی، با استمرار حاشیه سود صنعتی از ۴ تا ۱۰ درصد، تا ۱۶ سال دیگر، در رتبه هفتم قرار بگیرد.

صنایع رقابتی آینده، از نظر جغرافیایی بر حاشیه اقیانوس آرام متمرکز هستند؛ به‌ویژه در ایالات‌متحده که حدود دوسوم آنها را شامل می‌شود. یا حتی در چین.

از سوی دیگر، اروپا کمتر از ۱۰ درصدِ ارزش این عرصه‌های رقابتی را به خود اختصاص می‌دهد.

یعنی دنیای تجارت به نوعی از اقیانوس اطلس به اقیانوس آرام منتقل شده است و حالا «معجون عرصه‌ساز صنایع رقابتی»، معیارها را تغییر می‌دهد. 

اما آیا این بدان معناست که حالا هم با دقتی ۱۰۰‌درصدی می‌توانیم، دستمان را روی قلب یکدیگر بگذاریم و قسم بخوریم این دقیقاً همان چیزی است که قرار است برای آینده‌ بعد از ۲۰۲۴ هم اتفاق بیفتد؟ قطعاً نه. 

اما می‌توانیم ادعا کنیم، عرصه‌هایی که قرار است در سال ۲۰۴۰ مهم باشند، برای اهالی فناوری و تجارت مهم تلقی می‌شوند. 

در ایالات‌متحده، شش شرکت بزرگ فناوری مجموعاً بیش از ۴۰۰ میلیارد دلار در سال برای هزینه‌ سرمایه‌ای‌«‌Capex» و تحقیق و توسعه، خرج می‌کنند.

حال صنایع کشوری را در نظر بگیرید که می‌دانند تغییر بزرگ در توسعه فناوری، نیازمند هوش مصنوعی است، اما آنها برای آموزش هوشمند نیاز به اینترنت قوی، زیر‌ساخت‌های توسعه و تبادل شبکه‌ای و سرعت توسعه فناوری دارند و حاضر به سرمایه‌گذاری در آن هم هستند، ولی نمی‌توانند، چون آن عوامل پیش‌نیاز را ندارند. 

کمااینکه، اگر فقط به پیش‌بینی‌ها نگاه کنید، متوجه می‌شوید که عرصه رقابتی بعد از سال ۲۰۲۴، نیازمند گیگاوات‌های خوشه‌های آموزشی است و با ورود مولفه نابرابری، فعلاً از آن دور هستیم. 

تجارت الکترونیک، نرم‌افزار و خدمات هوش مصنوعی، خدمات ابری، وسایل نقلیه برقی، تبلیغات دیجیتال، وسایل نقلیه خودران، باتری‌ها، نیمه‌هادی‌ها، فضا، امنیت سایبری، ساخت‌وساز مدولار، روباتیک، بازی‌های ویدئویی، داروهای ضد چاقی، تحرک هوایی آینده، ویدئو استریمینگ، نیروگاه‌های شکافت هسته‌ای و بیوتکنولوژی صنعتی و مصرفی، ۱۸ عرصه بالقوه فردا هستند.

منبع: تجارت فردا، شماره ۵۷۴