آیندهپژوهان درباره گردشگری چه میگویند؟
سناریوهایی برای توریسم ۲۰۵۰
گروه گردشگری: استاد دانشگاه ولینگتون ویکتوریا در کتابی با نام «گردشگری درسال ۲۰۵۰» دنیای گردشگری را در سال ۲۰۵۰ ترسیم و درهمین راستا پیامدهای تغییر را بهطور بحث برانگیزی تحزیه و تحلیل کرده است. به گزارش خبرگزاری «میراث فرهنگی»، ایان یااومن به عنوان یک متخصص آینده نگر، هدف از نگارش این کتاب را شناسایی محرکهای اصلی در تحولات جهان تا سال ۲۰۵۰ عنوان کرده است.
ترسیم تصویری از جهان در سال ۲۰۵۰ همانند سناریوهای مختلف میتواند به رهبران دردرک تغییرات احتمالی آینده کمک کند. اینکه این تغییرات چگونه رخ میدهد و پیامدهای آن، تهدیدها وفرصتها درآینده پیش رو چه خواهد بود نیز از دیگر فواید این سناریو و تصویرسازی آینده نگرانه است.
گروه گردشگری: استاد دانشگاه ولینگتون ویکتوریا در کتابی با نام «گردشگری درسال ۲۰۵۰» دنیای گردشگری را در سال ۲۰۵۰ ترسیم و درهمین راستا پیامدهای تغییر را بهطور بحث برانگیزی تحزیه و تحلیل کرده است. به گزارش خبرگزاری «میراث فرهنگی»، ایان یااومن به عنوان یک متخصص آینده نگر، هدف از نگارش این کتاب را شناسایی محرکهای اصلی در تحولات جهان تا سال ۲۰۵۰ عنوان کرده است.
ترسیم تصویری از جهان در سال ۲۰۵۰ همانند سناریوهای مختلف میتواند به رهبران دردرک تغییرات احتمالی آینده کمک کند. اینکه این تغییرات چگونه رخ میدهد و پیامدهای آن، تهدیدها وفرصتها درآینده پیش رو چه خواهد بود نیز از دیگر فواید این سناریو و تصویرسازی آینده نگرانه است. این کتاب شامل بحث و گفتوگو درباره طیف وسیعی ازعناوین ازجمله فناوری، غذا، مصرف، تغییرات آب و هوایی، حمل و نقل وامور اقتصادی است. پروفسور جفری لیپمن از بلژیک درباره این کتاب میگوید: «این کتاب دراصل، سفری برپایه دو نیروی محرکه است؛ یکی داستانهای علمی تخیلی که زیربنای آن مطالعات علمی کاملا جدی و آکادمیک است و دیگری سناریوهای جایگزین که این فرضیههای علمی - تخیلی را به آزمون میگذارد. بالاتر از همه خواندن این کتاب بسیار سرگرم کننده و مفرح است؛ چرا که ایان دراین کتاب با شوخ طبعی و تخیلات خود، گرداگرد جهانی میگردد که تحت سلطه میلیاردها مسافر آسیایی از صدها کلانشهر جهان است و درجایی از آینده سخن میگوید و حرکت میکند که نسل سوم گردشگران هنوز بهکار روزمره وعادی خود مشغولند.»
چالشهای 7/ 4 میلیاردی شدن گردشگران!
براساس آنچه در این کتاب آمده، زمانی در سال ۱۹۵۰ بیش از ۲۵ میلیون گردشگر برای یک سفر تفریحی درسطح بینالمللی به سفر رفتند و این تعداد پیشبینی میشود که تا ۱۰۰ سال آینده به ۷/ ۴ میلیارد نفر گردشگر برسد. اما آیا نوع بشر با توجه به رویارویی با مشکلاتی چون پیر شدن فزاینده جمعیت جهان، اوج مصرف نفت، بحران مالی جهانی و تغییرات آب وهوایی، قادر است به چنین نقطهای دست یابد؟ مساله افزایش امید به زندگی یا طول عمر انسان یک روند کلیدی در پیوند با آینده گردشگری است؛ زیرا افراد به عنوان مصرفکنندگانی درازمدت که انتظار میرود تجربه غنیتری را دراختیار آنها بگذارد تلقی میشوند. آنها از مکانهای مختلف بازدید و کارهایی میکنند که والدینشان هرگز نمیتوانستند یا حتی درباره آن تجربهها چیزی نشنیده و نمیدانستند.
مردم این نسل قادرند تا به آسانی انواع امکانات و روشهای پیشگیری از چین و چروک یا درمان با چشمههای آب گرم را در مجارستان یا نوعی روش درمانی در آفریقای جنوبی را جستوجو کنند. براساس یک سناریو دیگر پس از سال ۲۰۳۰ بازنشستگان احتمالا با سیاستهای اصلاح بازنشستگی همانند کشورهایی چون آلمان، ایتالیا، هلند، فرانسه و انگلستان از سطح درآمد کافی برای سفر برخوردارند. گروه بانکداری سیوداد استاندر نیز در مادرید اخیرا دست به ایجاد یک مرکزآیندهنگری زده است که شامل پیشخدمتهای ربوتیک نیزهست که نوعی مدل پیشرفته از نمونههای واقعی و نیز دیوارهایی که قادر به برقراری ارتباط هستند. آیا این همان دنیای آینده است؟
آینده اساسا قرین به عدم قطعیت است. با این همه آثار و رگههایی از اطلاعات و واقعیات که ریشه در گذشته و حال دارند، میتوانند رهنمون ما به آینده باشند. ادامه «تصمیمگیری صرفاچندین آینده محتمل بر اساس تجارب گذشته»، غفلت از رصد تغییرات آتی را در پی خواهد داشت و با تلخکامی روبهرو خواهد شد.
ارسال نظر