چگونه کسب و کارهای گردشگری لبنان، محیط زیست را حفظ می‌کنند؟

گروه ترجمه: اسم من فیصل الحلبی است. من در روستای زیبای آمق که به خاطر مردم مهربان و صلح طلبش مشهور است، به دنیا آمدم و بزرگ شدم. شکار بزرگ در این منطقه یک لذت قدیمی است و من یک شکارچی حرفه‌ای به ویژه در زمینه شکار گراز وحشی بودم. چند سال پیش زمانی که ذخیره گاه‌های طبیعی در لبنان ایجاد شدند، با جوانانی آشنا شدم که در ذخیره گاه طبیعی «شافت سدار» کار می‌کردند. آنها درباره روش‌ها و فصل‌های شکار با من صحبت کردند و این باعث علاقه‌مندی‌ام به این حوزه شد. چندی بعد در بخش گردشگری مشغول به کار شدم. از این طریق، با مرد جوانی آشنا شدم؛ او به من توضیح داد که طرفداری از محیط زیست به چه معنا است و شغلی را به من پیشنهاد کرد. به این ترتیب من از یک شکارچی به یک فعال طرفدار محیط زیست تبدیل شدم. از حدود چهار یا پنج سال پیش به‌عنوان یک عضو گروه با آنها در ذخیره گاه «شافت» کار خود را آغاز کردم. سپس به ذخیره گاه «آمق» منتقل شدم. ذخیره گاه آمق به دلیل شکار، چرای احشام و قطع درختان مشهور بود؛ اقداماتی که به محیط‌زیست آسیب می‌رساند. خوشبختانه، خانواده‌ای که مالک زمین‌های این منطقه هستند (خانواده اسکاف) برای حفاظت از آن، زمین هایشان را به ذخیره‌گاه طبیعی تبدیل کردند. این ابتکار بسیار موثر بود. این منطقه به محیطی زیبا با درختان فراوان و محل مناسب حیات وحش تبدیل شده است. پروژه‌های زیست محیطی فراوانی در اینجا به اجرا درآمده‌اند و این منطقه از یک زمین خصوصی به سرمشقی برای ذخیره گاه‌های طبیعی تبدیل شده است. اینجا همچنین توقفگاه اصلی پرندگان مهاجر است، زیرا بزرگ ترین تالاب‌های لبنان را در خود جای داده است.

گردشگری و کسب‌و‌کار خانوادگی

دوازده سال پیش به همراه خانواده ام کار در بخش گردشگری را شروع کردم. ما به گردشگران اتاق کرایه می‌دهیم و غذای آنها را تامین می‌کنیم. همسرم تهیه غذا را به عهده دارد. ما کارمان را با پنج، شش نفر شروع کردیم و اکنون میزبانی گروه‌‌های صد نفری را به عهده داریم. ما همچنین رستورانی را افتتاح کردیم.

درک کاری که من می‌کردم در وهله نخست برای خانواده و دوستانم دشوار بود. اما آموزش مطمئنا اولین قدم در متقاعد کردن مردم است. من آموزش را از خانواده و دوستانم شروع کردم. به تدریج، همه آنها با من همراه شدند. ما از طریق کارمان توانسته‌ایم حدود ۶۰ درصد از مردم را به طرفداران محیط‌زیست تبدیل کنیم. جوانان بسیاری از این مساله استقبال کرده‌اند و هرکدام در حوزه‌های مورد علاقه خود مشغول به کار شده‌اند، اما همواره حفاظت از محیط زیست را مدنظر دارند. حفاظت از محیط‌زیست نه تنها برای صنعت گردشگری مفید است، بلکه شغل نیز ایجاد می‌کند.

اگر این شغل را نداشتم ممکن بود هرکار دیگری را انجام دهم. ممکن بود کشاورز شوم، گرچه اصلا این کار را دوست ندارم و مورد علاقه من نیست. شغل‌های زیادی به من پیشنهاد شد، اما من در این شغل احساس آرامش می‌کنم. این کاری است که برای آن ساخته شده‌ام و قسمتی از صنعت گردشگری را تشکیل می‌دهد.

ساختمان رستوران ما به مدت هشت سال در دست تعمیر بود. ابتدا قرار بود در آن هتلی برای گردشگران ساخته شود. اما مطالعات نشان داد هتل تنها به یک یا نهایتا دو خانواده سود می‌رساند. بنابراین پروژه ساخت هتل به پروژه ساخت اکو رستوران که اولین نمونه در لبنان بود، تبدیل شد. همه غذاهای این رستوران ارگانیک و محصول این ذخیره گاه طبیعی هستند. این رستوران برای ۱۵ خانواده شغل ایجاد کرده و خدماتی که ارائه می‌دهد به‌طور چشمگیری موجب افزایش تعداد بازدیدکنندگان از این منطقه شده است. اکنون گردشگران می‌توانند از غذاهای باکیفیت و کوهنوردی در این منطقه لذت ببرند.

برای من شخصا، این شغل این امکان را فراهم می‌کند که افراد با ملیت‌های مختلف را ملاقات کنم و این به خودی خود خیلی مهم است.

تالاب‌های آمیق به منطقه حفاظت شده طبیعی تبدیل شده‌اند؛ مکانی که مردم لبنان در آن ملیت، سنت و آینده خود را تحسین می‌کنند. آمیق امروزه برای مردم لبنان اشتغال‌زایی و از صنعت گردشگری این کشور حمایت می‌کند. این منطقه نمونه زنده‌‌ای است از اهمیت و ارزشی که مردم لبنان برای حفاظت از محیط‌زیست قائل هستند.

سازمان جهانی جهانگردی در سال ۲۰۱۳ کتابی به انتشار رساند که در آن تجارب مردمی از مکان‌های مختلف دنیا را که در بخش گردشگری کشور خود فعال هستند، جمع‌آوری کرده است؛ «داستان‌های توریسم (چگونه گردشگری زندگی من ‌را غنی کرد؟)» نام این کتاب است که در واقع مجموعه‌ای از دلایلی را که می‌توان برای کار در بخش توریسم آورد، ارائه کرده است.