در هوای سرد، جنوب ما را به خود می‌خواند و از بین گزینه‌های موجود قشم انتخاب خوبی است، چرا که یکی از ذخایر زیست‌کره که مورد حفاظت برنامه توسعه سازمان ملل متحد است در آن قرار دارد. جزیره قشم در دامنه جنوبی رشته کوه زاگرس واقع شده و تاریخ‌نگاران می‌گویند قدمت آن به دوره ساسانیان بازمی‌گردد. در فضای ۱۶۰۰ کیلومتر مربعی این جزیره که قدم بزنید کوه‌های فراوانی را می‌بینید که ارتفاع آنها به ندرت از ۳۰۰ متر تجاوز می‌کند و از شرق به غرب جزیره کشیده و در تمام طول ۱۱۰کیلومتری جزیره گسترده شده‌اند. این کوه‌ها از لایه‌های رسوبی افقی و موازی تشکیل و سطح آنها از لایه‌های مرجانی، اسفنجی و دوکفه‌ای پوشیده شده است. ارتفاع لایه‌ها در بخش غربی جزیره (بخش گنبد نمک) در اثر فشار گنبد افزایش یافته و به ۳۹۵ متر رسیده است. در بلندای این ارتفاعات دشت‌های کاملا مسطحی قرار دارد که پوشش گیاهی متنوع و زیبایی را در خود جای داده است. برای دیدن این دشت‌های مسطح پیشنهاد می‌کنیم به «بام قشم» سری بزنید؛ منطقه‌ای با درختان کهنسال فراوان. اگر طبیعت‌گرد هستید، خوب است بدانید از نظر پوشش گیاهی و جانوری جزیره‌ قشم دربردارنده‌ کلونی‌های مرجانی، گونه‌های متعدد گیاهان گرمسیری به‌ویژه مانگرو، ده‌ها گونه پرنده مهاجر و محلی و انواع آبزیان است.

اما منطقه‌ای که به صورت اخص «ژئو پارک قشم» نام گرفته در بخش غربی جزیره واقع شده است. این منطقه حدود یک‌سوم از کل مساحت قشم را شامل می‌شود و اولین ژئوپارک ایران و خاورمیانه را تشکیل می‌دهد که در سال ۱۳۸۵(۲۰۰۶میلادی) به عضویت شبکه جهانی ژئوپارک‌ها درآمد. البته این ژئوپارک در حال حاضر نتوانسته خود را با استانداردهای جهانی خواسته شده هماهنگ کند و عضویت‌اش ملغی شده‌است.

اما این هیچ چیز از جاذبه‌ طبیعی قشم برای دوستداران طبیعت کم نمی‌کند. آنچه ‌می‌بینید از چین‌خوردگی‌ها، کوه‌های شگفت‌آور، سطوح تخت در ارتفاعات، ستون‌های حاصل از عوامل فرسایش، برجستگی‌ها و فرورفتگی‌های حاصل از هوازدگی، مخروط افکنه‌ها، کوه‌سرها، تندیس‌های اعجاب‌آور که براثر عوامل فرسایشی به اشکال حیوانات یا انسان درآمده‌اند، همه از پدیده‌های زمین‌شناختی این ژئوپارک بی‌نظیر هستند.

از ژئو سایت‌های مهم این پارک می‌توان به جنگل‌های حرا، گنبد نمک، چشمه‌های آب معدنی، تنگه چاهکو، تنگه‌عالی، بام قشم، دره تندیس، کلات کشتاران و طاق‌دیس‌های بزرگ اشاره کرد. این ژئوپارک برای گردشگر شرایطی را فراهم می‌آورد تا در کنار تفریح، به شناخت پدیده‌ها و فرآیندهای زمین‌شناختی و آموختن نحوه شکل‌گیری و سیر تکاملی آنها نیز

بپردازد.