برای رهایی از آلودگی اهواز گزینه‌های مناسبی پیش رو است که با صرف کمی وقت و حوصله می‌توان از آن بهره برد و آخر هفته خوبی ساخت: تالاب بین‌المللی شادگان یکی از تالاب‌های بزرگ و زیبای ایران است. این تالاب در جنوب غربی ایران و جنوب‌شهر شادگان در استان خوزستان واقع شده ‌است. در همایش تالاب‌های جهان که در رامسر بر‌گزار شد، تصمیم گرفته شد که سه تالاب شادگان، خورموسی و خورالامیه با عنوان تالاب شادگان شناخته شود. این تالاب منحصربه‌فرد از سال ۱۳۷۲ وارد فهرست قرمز تالاب‌های بین‌المللی شده است. تالاب بین‌المللی شادگان ۲۹۶ هزار هکتار مساحت دارد و از شمال به شادگان و خور «دورق» و از جنوب به رودخانه بهمن شیر، از باختر به جاده دارخوئین و آبادان و از شرق به آب‌های خورموسی محدود می‌شود. سطح تالاب با گیاهان آبدوست چون لویی و چولان و گیاهان غوطه‌ور پوشیده شده و محل بسیار مناسبی برای پرندگان آبزی است. دراین تالاب، انواع ماهیان آب شیرین و شور مانند: بنی، ‌شیرید، حمری، شانک، ماهی‌های پرورشی و پرندگانی چون فلامینگو، حواصیل، لک‌لک، غاز وحشی، اردک، ‌گراز ‌و… زیست می‌کنند. تنها زیستگاه و محل زاد و ولد اردک کرکری در جهان این تالاب است و پرندگانی چون «گیلانشاه خالدار» و «اکراس آفریقایی» نیز از نمونه‌های بسیار کمیابی هستند که در این منطقه یافت می‌شوند. این ویژگی‌ها این تالاب را مناسب انواع گردشگری از جمله اکوتوریسم و پرنده نگری و... می‌کند. آسک شهری قدیمی و متروکه‌ است که در جنوب شرقی هندیجان و کیان کوه واقع شده ‌است. آسک در حدودالعالم چنین وصف شده ‌است: «دهی است بزرگ و به بر کوه نهاده و بر سر آن کوه آتشی است که دائم همی درخشد شب و روز و حرب ازرقیان آنجا بوده ‌است اندر قدیم» این مطلب نشان‌دهنده آن است که به زمان تحریر حدودالعالم یعنی در اواخر قرن چهارم هجری قمری، آسک‌دهی بزرگ بوده و در دامنه کوهی قرار داشت که بر فراز کوه آن آتش فروزان بوده ‌است. رفتن به آسک هم فال است و هم تماشا، هم گشتی در تاریخ و هم بهره بردن از طبیعت. بنا به نوشته یکی از قدیمی‌ترین سیاحان عرب تا قرن چهارم ه. ق آثار قصور عالیه و ابنیه عظیمیه باستانی در هندیجان برپا بوده‌ است. آثار عظیم آبیاری روزگار باستان در طرفین رودخانه زهره و خیرآباد که در زیدون یکی شده و از وسط هندیجان می‌گذرد، پیدا است. مورخان درباره آثار آسک نوشته‌اند: ایوان بلندی داشته و آتشکده‌ها و دفینه‌های باستانی و گورهای قدیمی، تابوت‌ها و حجاری‌های کتیبه مانند در آسک وجود داشته‌است. کتیبه‌هایی به خط پهلوی بر در غربی ایوان (معبد آتشکده) آسک بر سنگ منقوش بوده ‌است. در غرب آسک نیز قلعه گنبدی است که قبلا برج دیده‌بانی آنجا بوده ‌است.