مهدی نوابی/ عضو جامعه گردشگری الکترونیک ایران

یکی از حقایقی که نمی‌توان آن را انکار کرد این است که قیمت‌گذاری ایده‌آل در تنظیم برنامه‌های درآمدی هوشمندانه در هتل‌ها امری بسیار مهم و حیاتی است. سیاست‌های قیمت‌گذاری در یک هتل به وضوح به رویکردهای مدیریت درآمد سودمند آن هتل وابسته است. این رویکردها به همراه فناوری‌های نوین، رسانه‌های اجتماعی و بسترهای رزرو آنلاین که همه با هم یک حجم زیاد و یکپارچه از اطلاعات را فراهم می‌کنند، از تصمیمات قیمت‌گذاری متاثرند.اطلاعات بخش‌های مختلف بازار که متصل به هم هستند مانند آمارهای مربوطه، قیمت‌گذاری در بازارهای رقابتی و دیتاهای شاخص مربوط به سفر، مثال‌هایی معمولی از کاربرد هوش تجاری در این صنعت هستند که برای قیمت‌گذاری بهینه در تکنولوژی‌ها و سیاست‌های درآمدی پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرند. با وجود تمام این مواردی که اشاره شد، دانستن این نکته که توجه به قیمت‌گذاری در مدیریت درآمد تنها موضوع مورد اهمیت نیست، بسیار کلیدی است. هتل‌هایی که تنها از تکنولوژی درآمد خود به تنهایی برای تنظیم نرخ هتل استفاده می‌کنند و مولفه‌های دیگری را در نظر نمی‌گیرند، می‌توانند در دام بزرگ‌ترین آفت سیستم درآمدی قرار گیرند. این آفت عبارت است از «کمبود سیستم کنترل موجودی اتوماتیک هتل». به‌طور مثال در مورد فروش اتاق‌های هتلی در مرکز شهر در روز سه‌شنبه و چهارشنبه فکر کنید. سوالی که در مدیریت هتل به وجود می‌آید این است که چه میزان از اتاق‌های هتل را با افزایش تدریجی قیمت‌ها بفروشد.

تفاوت‌ها

اواسط هفته زمانی است که هتل‌ها نه تنها با رقابت سخت در بازار مواجه می‌شوند، بلکه رویکردهای قیمت‌گذاری در دوره سفرهای کاری نیز برایشان اهمیت پیدا می‌کند و نکته‌ای که وجود دارد این است که هتل باید ریسک عدم فروش اتاق‌ها را در پیک تقاضا به عهده بگیرد. در اینجا سوالی که مطرح می‌شود این است که با توجه به سابقه هتل‌ها در افزایش بی‌رویه قیمت‌ها، آنها چگونه می‌توانند در دوره پیک تقاضا سیستم‌های کنترلی منعطفی را پیاده کنند. هتل‌ها به صورت تاریخی موجودی‌های خود را با استفاده از روش‌‌های غیر اتوماتیک منابع و سیستم رزرواسیون مدیریت و کنترل می‌کنند و اغلب سیستم‌های مدیریت درآمد اتوماتیک، روش‌هایی مشابه روش‌های قدیمی را با کارآ کردن این ابزارهای کنترلی ارائه می‌دهند. اما باید این را بدانیم هتلی که نمی‌تواند از روش دستی مدیریت موجودی دست بردارد نمی‌تواند درآمد خود را به میزان حداکثری برساند. تقاضا و نحوه قیمت‌‌گذاری در آغاز یک روز کاری و پایان هفته متفاوت است و نمی‌تواند و اساسا نباید یکی باشد و این موضوع نیاز به پایش هر لحظه‌ای سیستم رزرواسیون هتل‌ها و بررسی هتل‌های رقیب و بازار تقاضا به‌طور دقیق دارد.

در سیستم دستی و غیر اتوماتیک، هتل‌ها، زمان کافی برای اینکه بتوانند مطابق با زمان و درخواست مشتریان سیاست قیمت‌گذاری و مدیریت موجودی را به دقت و به‌صورت اتوماتیک به بهترین نحو تغییر دهند ندارند، بنابراین این سیاست‌گذاری به درستی انجام نمی‌شود. کنترل‌هایی که در اینجا به آنها اشاره می‌کنیم و مد نظر ما خواهند بود مواردی هستند که نیاز به زمان دارند و باید تیم مدیریت درآمد، به صورت کامل سیستم‌های درآمدی هتل را پیاده کند. به عبارت ساده‌تر، باید گفت قوانین غیرقابل تغییر در هتل‌ها و سیستم‌های درآمدی و سیاست‌های قیمت‌گذاری ثابت در طول یک روز کامل مانع سوددهی حداکثری می‌شوند. سیستم‌های اتوماتیک کنترل موجودی، منعطف هستند و ارزش هر درخواست رزرو را تخمین می‌زنند که این برای درک سوددهی هتل بسیار مهم است. بنابراین آنچه باید به آن اهمیت دهیم و به‌عنوان فعال در زمینه هتلداری یا مدیر هتل توجه خود را به آن معطوف کنیم، مهاجرت از سیستم‌های مدیریت دستی و غیراتوماتیک موجودی هتل به سیستم اتوماتیک و در نهایت بهره‌مندی هرچه تمام‌تر از امکانات، با توجه به درخواست و تقاضای مشتریان است.