4مکان تاریخی دسترس‌پذیر برای گردشگران دارای معلولیت در هند

هند با داشتن ۳۲ سایت میراث‌جهانی که از سوی یونسکو به رسمیت شناخته شده است، یکی از مهم‌ترین کشورها در حوزه جاذبه‌های گردشگری به‌شمار می‌رود و درآمدهای عمده‌ای با توجه به تعداد زیاد گردشگران داخلی و بین‌المللی کسب می‌کند. این کشور اقداماتی در راستای بهبود دسترسی نسبت به چهار سایت گردشگری در این کشور انجام داده است که دو مورد آن در دهلی‌نو و دو مورد دیگر در شهر آگرا قرار دارد. چالش‌های در دسترس قرار گرفتن شامل ایجاد دسترسی به مناطق مهم مورد علاقه گردشگران، رفع نبود امکانات و تسهیلات در دسترس و مقاومت حرفه‌های حفظ، تعمیر و مرمت تاریخی برای ایجاد تغییرات در محیط بنا هستند. بنابراین لازم است تعادلی میان نرم‌های حفاظتی شدید و نیاز ایجاد دسترس‌پذیری برای قابل بازدیدکردن سایت‌ها از سوی همگان، برقرار کرد. همکاران اصلی شروع این کار موسسه باستان‌شناسی هند، یک سازمان مدنی برای کمک به افزایش دسترسی افراد ناتوان، متخصصان و سازمان‌های مردم‌نهادی که بازخوردی نسبت به بهبود دسترسی فراهم می‌کنند و برخی گروه‌های دیگر هستند.

مهم‌ترین اهداف این پروژه ایجاد دسترسی منطقی برای سایت‌های تاریخی جهانی بود تا بازدیدکنندگانی که با محدودیت‌های معمول نگهداری و حفاظت از این بناها مواجه بودند، متنوع و نیازهایی را برآورده سازد که نه‌تنها بازدیدکنندگان با اختلالات حرکتی بلکه بازدید‌کنندگان دارای اختلالات بینایی و یا مشکلات دیگر نیز از مزایای سفر به این مناطق بهره‌مند شوند. بهبود دسترسی که از سوی موسسه باستان‌شناسی هند و برخی نهادهای دیگر در این کشور مدنظر قرار گرفته بود، به مقامات حفاظت از بناهای تاریخی اجازه می‌داد استانداردهای دسترسی را در سایت‌های تاریخی جهانی پیاده‌سازی و اجرا کنند. بهبود در دسترسی چندین سال طول کشید و از پروژه قطب‌منار شروع شد که در آن نهادهای مدنی با مقامات رسمی برای بحث در مورد نیاز به دسترس‌پذیر کردن سایت‌های تاریخی به بحث و بررسی پرداختند. قطب‌منار، قلعه‌سرخ، تاج محل و آثار تاریخی فاتح‌پور سیکری در دسترس‌‌ترین و بهترین آثار تاریخی نگهداری شده در هند عنوان شدند که مورد تاکید وزارت گردشگری این کشور نیز بوده‌اند و بر موفقیت پروژه‌های بهبود دسترسی تاکید می‌کنند. بهبود دسترسی در ۴ اثر تاریخی ذکر شده در هند نه‌تنها برای گردشگران محلی و بین‌المللی بازدید از سایت‌های تاریخی را با آسایش و راحتی توام کرده‌اند، بلکه در افزایش تعداد گردشگران و درآمد حاصله و حفظ این آثار تاریخی نیز نقش داشته‌اند. بهبود مسیرهای عبور نیز بازدیدکنندگان را از پرسه‌زدن در اطراف مناطق ممنوعه بازمی‌دارد. در نهایت، مسوولان این کشور امیدوارند بهبود در دسترس بودن به سایر بناها نیز گسترش یابد و تنها محدود به سایت‌های تاریخی جهانی نباشد.