«دنیای اقتصاد» بررسی می‌کند
وضعیت متانول‌سازان در بازار سرمایه
بررسی صورت‌های مالی متانول‌سازان
بررسی وضعیت صورت سود و زیان این صنعت در ۱۰ سال گذشته نشان می‌دهد این شرکت‌ها به دلیل بازارهای صادراتی مناسبی که در اختیار دارند از لحاظ مقدار فروش همواره روند با ثباتی در پیش گرفته‌اند و بیشتر تغییرات سودآوری به واسطه تغییر نرخ‌های جهانی و نرخ دلار تعریف می‌شود. در فاصله سال‌های ۹۰ تا ۹۳ با بالا بودن نرخ جهانی، خوراک ارزان سه سنتی و جهش ارزی از یک هزار تومان به سه هزار تومان؛ سود این شرکت‌ها تقریبا دوبرابر شده است و حاشیه سود میانگین ۷۲ درصدی را داشتند. در سال‌های ۹۳ تا ۹۶ به دلیل افزایش قیمت خوراک، کاهش قیمت‌های جهانی و تثبیت نرخ دلار، سود این شرکت‌ها نیز روند نزولی به خود گرفت و حاشیه سود نیز کاهش جدی داشته است. در سال ۹۶ و ۹۷ با افزایش قیمت‌های جهانی سود شرکت‌ها عدد خوبی ثبت شد. در دو سال اخیر دو عامل سبب تثبیت سود شرکت‌ها شده است، کاهش نرخ جهانی متانول در کنار افزایش نرخ دلار.
سودآوری آینده
برای پیش‌بینی تولید شرکت‌ها میزان تولید متانول در حدود سال گذشته در نظر گرفته شده است. نرخ فروش دلاری متانول با توجه به برآورد وضعیت فعلی بازار جهانی، براساس متانول ۲۷۵ دلاری CFR چین برآورد شده است. ضریب مصرف گاز طبیعی در حدود ۹۵۰ متر مکعب به ازای هر واحد تولید است . نرخ گاز طبیعی ۱۱ سنت برای ادامه سال‌جاری و ۹سنت برای سال ۱۴۰۰ لحاظ شده است. متوسط نرخ دلار نیما برای سه ماه آخر سال ۹۹ برابر با ۲۳۵هزار ریال و برای سال آتی ۲۵۰هزار ریال است. نرخ گاز سوخت برای سال مالی آتی ۳۰درصد گاز خوراک در نظر گرفته شده است. هزینه حمل هر تن متانول صادراتی شرکت‌ها ۵۰ دلار لحاظ شده است. در صورت کاهش تحریم‌ها می‌توان امید به کاهش این هزینه داشت. مفروضات ممکن است با توجه به وضعیت شرکت‌ها اندکی تغییر داشته باشد. با توجه به توضیحات فوق صورت سود و زیان کارشناسی شرکت‌های صنعت مطابق جدول مقابل خواهد بود. تغییر نسبت قیمت به درآمد سالانه صنعت در سال‌های اخیر در ماه اسفند نشان می‌دهد نسبت قیمت به درآمد این صنعت به طور میانگین برابر ۲/ ۵ واحد بوده است و در حدود یک واحد از کل بازار کمتر بوده است.
قیمت به درآمد آینده‌نگر
با در نظر گرفتن تقسیم سود سال‌های اخیر این شرکت‌ها و همچنین بتای سه‌ساله می‌توان نسبت قیمت به درآمد آینده نگر این شرکت‌ها را پیش‌بینی کرد.
نسبت قیمت به درآمد زاگرس و شخارک‌ها در حدود ۴ تا ۵ واحد قرار گرفته است که نشان دهنده ارزندگی سهام این شرکت‌ها است. شفن در سال جاری سهام تاپیکو را واگذار کرده و در حدود ۵.۵۰۰ تومان به ازای هر سهم سود غیرعملیاتی شناسایی کرده است. همچنین این شرکت مالک ۳۳ درصدی پتروشیمی مرجان است که ظرفیت ۶/ ۱ میلیون تنی را دارد و ۴ درصد شخارک را دارد. نسبت قیمت به ارزش شرکت‌ها با توجه به ظرفیت متانول همگن شده حساب شده است که با توجه به مالکیت فن آوران در شرکت‌های متانول ساز، نسبت ارزش بازار شرکت به ازای هر واحد متانول تولیدی شرکت برابر ۱۸ میلیارد تومان است که توجیه کننده بالا بودن نسبت قیمت به درآمد این شرکت است. از پتانسیل‌های صنعت می‌توان به صادرات محور بودن شرکت، داشتن معافیت مالیاتی صادراتی، مانده ارزی بالا،تقسیم سود حداکثری، وابستگی نرخ‌های فروش به دلار، نقد شوندگی مناسب، داشتن بازارهای صادراتی با وجود فشار حداکثری تحریم‌ها، افزایش قیمت متانول، نسبت قیمت به درآمد کمتر نسبت به بقیه صنایع و کاهش تحریم‌ها اشاره کرد. از ریسک‌هایی که سرمایه‌گذاران باید مد نظر قرار دهند: ثبات نرخ ارز در دوره طولانی و مازاد عرضه متانول در سطح جهانی اشاره کرد.
