حضور بخش خصوصی در صنعت گردشگری سیستان و بلوچستان - ۵ بهمن ۹۱
فاطمه باباخانی
ملک سنجرزاده کار خود را سال ۱۳۶۵ و از ۲۲ سالگی آموزش و پرورش و با معلمی شروع کرد، او در سمت‌های مختلفی در این سازمان فعالیت کرد و از دبیری تا مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو زاهدان پیش رفت، اما به تازگی سنجرزاده از آموزش و پرورش بیرون آمده و در سمت مدیرکلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فعالیت می کند. از او درباره مشکلات و موانع پیش روی گردشگری استان سیستان و بلوچستان و راهکار سازمان تحت مدیریت وی برای رفع این موانع پرسش‌هایی را مطرح کردیم.
به نظر شما مهم‌ترین موانع پیش روی گسترش گردشگری در استان سیستان و بلوچستان چیست؟
عدم معرفی جایگاه واقعی استان از لحاظ تنوع جاذبه‌های گردشگری که در آن وجود دارد، دوری و بعد مسافت از مرکز و حساسیت‌هایی که در رابطه با مسائل امنیتی در استان به‌وجود آمده موجب شده است سرمایه‌گذاران بخش خصوصی رغبت کمتری برای مشارکت در طرح‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان نشان دهند که بحمدلله با فعالیت‌های انجام‌شده در این زمینه، این مشکل در بین سرمایه‌گذاران داخلی استان حل شده و پیشرفت خوبی هم نسبت به سال‌های قبل به‌وجود آمده است.
ملک سنجرزاده کار خود را سال ۱۳۶۵ و از ۲۲ سالگی آموزش و پرورش و با معلمی شروع کرد، او در سمت‌های مختلفی در این سازمان فعالیت کرد و از دبیری تا مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو زاهدان پیش رفت، اما به تازگی سنجرزاده از آموزش و پرورش بیرون آمده و در سمت مدیرکلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فعالیت می کند. از او درباره مشکلات و موانع پیش روی گردشگری استان سیستان و بلوچستان و راهکار سازمان تحت مدیریت وی برای رفع این موانع پرسش‌هایی را مطرح کردیم.
به نظر شما مهم‌ترین موانع پیش روی گسترش گردشگری در استان سیستان و بلوچستان چیست؟
عدم معرفی جایگاه واقعی استان از لحاظ تنوع جاذبه‌های گردشگری که در آن وجود دارد، دوری و بعد مسافت از مرکز و حساسیت‌هایی که در رابطه با مسائل امنیتی در استان به‌وجود آمده موجب شده است سرمایه‌گذاران بخش خصوصی رغبت کمتری برای مشارکت در طرح‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان نشان دهند که بحمدلله با فعالیت‌های انجام‌شده در این زمینه، این مشکل در بین سرمایه‌گذاران داخلی استان حل شده و پیشرفت خوبی هم نسبت به سال‌های قبل به‌وجود آمده است.
فاطمه باباخانی
ملک سنجرزاده کار خود را سال ۱۳۶۵ و از ۲۲ سالگی آموزش و پرورش و با معلمی شروع کرد، او در سمت‌های مختلفی در این سازمان فعالیت کرد و از دبیری تا مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو زاهدان پیش رفت، اما به تازگی سنجرزاده از آموزش و پرورش بیرون آمده و در سمت مدیرکلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فعالیت می کند. از او درباره مشکلات و موانع پیش روی گردشگری استان سیستان و بلوچستان و راهکار سازمان تحت مدیریت وی برای رفع این موانع پرسش‌هایی را مطرح کردیم.
به نظر شما مهم‌ترین موانع پیش روی گسترش گردشگری در استان سیستان و بلوچستان چیست؟
عدم معرفی جایگاه واقعی استان از لحاظ تنوع جاذبه‌های گردشگری که در آن وجود دارد، دوری و بعد مسافت از مرکز و حساسیت‌هایی که در رابطه با مسائل امنیتی در استان به‌وجود آمده موجب شده است سرمایه‌گذاران بخش خصوصی رغبت کمتری برای مشارکت در طرح‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان نشان دهند که بحمدلله با فعالیت‌های انجام‌شده در این زمینه، این مشکل در بین سرمایه‌گذاران داخلی استان حل شده و پیشرفت خوبی هم نسبت به سال‌های قبل به‌وجود آمده است.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از سازمان‌های متولی در زمینه توسعه گردشگری است. راهکارهای شما برای افزایش حضور گردشگران در این استان چیست و چه برنامه‌هایی را برای این کار در نظر گرفته‌اید؟
ارائه تصویر شفاف و جذاب از استان به مخاطبان از طریق رسانه صدا و سیما، حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی و ملی برای معرفی جذابیت‌های گردشگری استان، لغو روادید جهت افزایش ورود گردشگر خارجی، توسعه و ساماندهی گردشگری روستایی و ارائه تخفیف ۲۰ تا ۴۰ درصد برای اقامت از جمله برنامه‌هایی است که از طریق آنها درصدد جذب گردشگر داخلی و خارجی به این استان هستیم.
یکی از مشکلاتی که سیستان و بلوچستان با آن روبه‌روست کمبود مراکز اقامتی است، آیا در این مورد نیز کاری انجام شده است؟
دوری استان از مراکز فروش و تهیه مواد غذایی و افزایش هزینه‌های بالاسری از مشکلات ما در زمینه گردشگری در این استان است. در همین زمینه ما فعالیت‌هایی نظیر ایجاد مجتمع گردشگری به تعداد ۲۲ باب، احداث سرویس‌های بهداشتی به تعداد ۳۰ باب، ایجاد و راه‌اندازی موزه ۸ مورد، شناسایی و مطالعه مناطق نمونه گردشگری ۵۸ مورد، ساخت و نصب کیوسک‌های اطلاع رسانی گردشگری، تهیه و توزیع اقلام تبلیغاتی دو زبانه و تجهیز بیش از ۲۰۰۰ تخت و ۱۳۰۷ اتاق در قالب ۱۴ هتل، ۲۵ مهمانپذیر، ۱۴ مجتمع بین راهی و ۱۷ باب دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی را صورت داده‌ایم.
در اذهان عمومی استان سیستان و بلوچستان عموما مرادف با ناامنی است، آیا این زمینه ذهنی واقعیت دارد؟
البته بیشتر احساس ناامنی هست تا ناامنی، سیستان و بلوچستان به‌رغم اینکه 1500 کیلومتر وسعت مرزی با کشورهای ناامن افغانستان و پاکستان دارد؛ بحمدالله از امنیت بسیار خوبی برخوردار است. ضمن اینکه با این همه گستردگی مرز، برخی اتفاقات جزئی، به نظر می‌رسد یک امر طبیعی باشد که با تلاش مسوولان امنیتی استان این موارد جزئی هم به صفر رسیده و ما از این نظر در حال رقابت با استان‌های برخوردار هستیم.
ملک سنجرزاده کار خود را سال ۱۳۶۵ و از ۲۲ سالگی آموزش و پرورش و با معلمی شروع کرد، او در سمت‌های مختلفی در این سازمان فعالیت کرد و از دبیری تا مدیر آموزش و پرورش ناحیه دو زاهدان پیش رفت، اما به تازگی سنجرزاده از آموزش و پرورش بیرون آمده و در سمت مدیرکلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فعالیت می کند. از او درباره مشکلات و موانع پیش روی گردشگری استان سیستان و بلوچستان و راهکار سازمان تحت مدیریت وی برای رفع این موانع پرسش‌هایی را مطرح کردیم.
به نظر شما مهم‌ترین موانع پیش روی گسترش گردشگری در استان سیستان و بلوچستان چیست؟
عدم معرفی جایگاه واقعی استان از لحاظ تنوع جاذبه‌های گردشگری که در آن وجود دارد، دوری و بعد مسافت از مرکز و حساسیت‌هایی که در رابطه با مسائل امنیتی در استان به‌وجود آمده موجب شده است سرمایه‌گذاران بخش خصوصی رغبت کمتری برای مشارکت در طرح‌های گردشگری استان سیستان و بلوچستان نشان دهند که بحمدلله با فعالیت‌های انجام‌شده در این زمینه، این مشکل در بین سرمایه‌گذاران داخلی استان حل شده و پیشرفت خوبی هم نسبت به سال‌های قبل به‌وجود آمده است.
سازمان میراث فرهنگی و گردشگری از سازمان‌های متولی در زمینه توسعه گردشگری است. راهکارهای شما برای افزایش حضور گردشگران در این استان چیست و چه برنامه‌هایی را برای این کار در نظر گرفته‌اید؟
ارائه تصویر شفاف و جذاب از استان به مخاطبان از طریق رسانه صدا و سیما، حضور در نمایشگاه‌های بین‌المللی و ملی برای معرفی جذابیت‌های گردشگری استان، لغو روادید جهت افزایش ورود گردشگر خارجی، توسعه و ساماندهی گردشگری روستایی و ارائه تخفیف ۲۰ تا ۴۰ درصد برای اقامت از جمله برنامه‌هایی است که از طریق آنها درصدد جذب گردشگر داخلی و خارجی به این استان هستیم.
یکی از مشکلاتی که سیستان و بلوچستان با آن روبه‌روست کمبود مراکز اقامتی است، آیا در این مورد نیز کاری انجام شده است؟
دوری استان از مراکز فروش و تهیه مواد غذایی و افزایش هزینه‌های بالاسری از مشکلات ما در زمینه گردشگری در این استان است. در همین زمینه ما فعالیت‌هایی نظیر ایجاد مجتمع گردشگری به تعداد ۲۲ باب، احداث سرویس‌های بهداشتی به تعداد ۳۰ باب، ایجاد و راه‌اندازی موزه ۸ مورد، شناسایی و مطالعه مناطق نمونه گردشگری ۵۸ مورد، ساخت و نصب کیوسک‌های اطلاع رسانی گردشگری، تهیه و توزیع اقلام تبلیغاتی دو زبانه و تجهیز بیش از ۲۰۰۰ تخت و ۱۳۰۷ اتاق در قالب ۱۴ هتل، ۲۵ مهمانپذیر، ۱۴ مجتمع بین راهی و ۱۷ باب دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی را صورت داده‌ایم.
در اذهان عمومی استان سیستان و بلوچستان عموما مرادف با ناامنی است، آیا این زمینه ذهنی واقعیت دارد؟
البته بیشتر احساس ناامنی هست تا ناامنی، سیستان و بلوچستان به‌رغم اینکه 1500 کیلومتر وسعت مرزی با کشورهای ناامن افغانستان و پاکستان دارد؛ بحمدالله از امنیت بسیار خوبی برخوردار است. ضمن اینکه با این همه گستردگی مرز، برخی اتفاقات جزئی، به نظر می‌رسد یک امر طبیعی باشد که با تلاش مسوولان امنیتی استان این موارد جزئی هم به صفر رسیده و ما از این نظر در حال رقابت با استان‌های برخوردار هستیم.
ارسال نظر