زیان را فراموش کنید - ۲۲ تیر ۹۱
فرشید عظیمی
اگر شما از آن دسته افرادی باشید که پول بی زبانشان را با وسواس خرج می‌کنند و برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری مدت‌ها به گزینه‌های پیش رو خیره می‌شوند، تا بهترین راه برای پول روی پول گذاشتن را پیدا کنند؛ طی کردن مسیر بازارهای غیر‌رسمی مثل ارز و سکه، هم خطرناک است و هم زحمت زیادی می‌طلبد. حوصله می‌خواهد و آینده‌نگری و ریسک‌پذیری بالا. یک طرف ورود به بازارهای غیر‌رسمی سرمایه‌گذاری ممکن است که «سود» باشد؛ اما یک پای ثابت این جور بازارها همیشه «زیان» است. فرقی هم نمی‌کند. هر چقدر که خبره و کارکشته باشید باز هم باید خود را برای خطر و زیان احتمالی آماده کنید و اساسا نمی‌توانید راهی پیدا کنید که پا روی پا بیندازید و منتظر «سود سرمایه‌گذاری»تان بمانید.
اگر شما از آن دسته افرادی باشید که پول بی زبانشان را با وسواس خرج می‌کنند و برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری مدت‌ها به گزینه‌های پیش رو خیره می‌شوند، تا بهترین راه برای پول روی پول گذاشتن را پیدا کنند؛ طی کردن مسیر بازارهای غیر‌رسمی مثل ارز و سکه، هم خطرناک است و هم زحمت زیادی می‌طلبد. حوصله می‌خواهد و آینده‌نگری و ریسک‌پذیری بالا. یک طرف ورود به بازارهای غیر‌رسمی سرمایه‌گذاری ممکن است که «سود» باشد؛ اما یک پای ثابت این جور بازارها همیشه «زیان» است. فرقی هم نمی‌کند. هر چقدر که خبره و کارکشته باشید باز هم باید خود را برای خطر و زیان احتمالی آماده کنید و اساسا نمی‌توانید راهی پیدا کنید که پا روی پا بیندازید و منتظر «سود سرمایه‌گذاری»تان بمانید.
فرشید عظیمی
اگر شما از آن دسته افرادی باشید که پول بی زبانشان را با وسواس خرج می‌کنند و برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری مدت‌ها به گزینه‌های پیش رو خیره می‌شوند، تا بهترین راه برای پول روی پول گذاشتن را پیدا کنند؛ طی کردن مسیر بازارهای غیر‌رسمی مثل ارز و سکه، هم خطرناک است و هم زحمت زیادی می‌طلبد. حوصله می‌خواهد و آینده‌نگری و ریسک‌پذیری بالا. یک طرف ورود به بازارهای غیر‌رسمی سرمایه‌گذاری ممکن است که «سود» باشد؛ اما یک پای ثابت این جور بازارها همیشه «زیان» است. فرقی هم نمی‌کند. هر چقدر که خبره و کارکشته باشید باز هم باید خود را برای خطر و زیان احتمالی آماده کنید و اساسا نمی‌توانید راهی پیدا کنید که پا روی پا بیندازید و منتظر «سود سرمایه‌گذاری»تان بمانید.
آنهایی که تحمل نوسانات بازارهای غیر‌رسمی را ندارند یا سرمایه‌هایشان را به سمت بازار بورس می‌برند و آن جا را انتخاب می‌کنند یا در بانک‌ها سپرده‌گذاری می‌کنند تا در مدت زمان معینی از سود پولی که سرمایه‌گذاری کرده‌اند استفاده ببرند. حالا با یک «گزینه سوم» چطورید؟ گزینه‌ای که علاوه بر کاهش ریسک‌های احتمالی، تضمین می‌کند که «سود تعیین شده‌ای در پایان یک دوره مشخص» به شما تعلق بگیرد. این گزینه سوم، «سرمایه‌گذاری در بیمه اشخاص» است.
بیمه عمر
می‌گویند «عمر دست خداست» و کسی نمی‌داند که چقدر عمر می‌کند. اما چه اشکالی دارد که فردی بخواهد با پس‌انداز پولی که در بیمه سرمایه‌گذاری می‌کند، هر لحظه - چه در دوران حیات و چه در زمان فوت- بتواند سود سرمایه خود را به دست بیاورد؟ این امکان را «بیمه عمر» محقق می‌کند. بیمه عمر « قراردادی است که یک طرف آن بیمه‌گر است که در مقابل دریافت حق‌بیمه از بیمه‌گذار تعهداتی دارد؛ از قبیل اینکه در صورت فوت یا حیات بیمه‌شده در زمان معینی مبلغی به عنوان سرمایه یا مستمری به استفاده‌کننده بیمه بپردازد.» حالا این استفاده کننده می‌تواند «خود شخص باشد یا آنکه یک نفر دیگر باشد که از طرف او تعیین شده یا حتی وراث قانونی او» باشد. به عبارت دیگر در بیمه‌های عمر، فردی که خود را بیمه کرده با پرداخت یک حق بیمه معین به صورت ماهانه، سالانه یا یکجا، مبلغ معینی را پس از پایان مدت بیمه دریافت خواهد کرد و در صورت فوت بیمه شده در طول مدت قرارداد، مبلغ مقرر به استفاده‌کنندگان می‌رسد.
چند نوع بیمه عمر داریم؟
بیمه عمر 13 نوع مختلف دارد. بیمه عمر انفرادی، بیمه تامین آتیه فرزندان، بیمه عمر زمانی انفرادی، بیمه تمام عمر انفرادی، بیمه عمر و پس‌انداز انفرادی، بیمه مهریه، بیمه تامین هزینه جهیزیه، بیمه جامع زندگی، بیمه عمر گروهی، بیمه تمام عمر گروهی، بیمه عمر مانده بدهکار، بیمه عمر زمانی، بیمه عمر و پس‌انداز و بیمه کارکنان دولت. هر کدام از این 13 رشته اختصاصی بیمه عمر، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های خاص خود را دارد. مثلا به این نمونه توجه کنید: در «بیمه جامع زندگی» بیمه‌شدگان تسهیلاتی از قبیل دریافت سرمایه بیمه در زمان بازنشستگی، برخورداری از پوشش بیمه عمر در مقابل خطر فوت و امکان دریافت مستمری دریافت می‌کنند. ضمن اینکه این نوع بیمه عمر، انعطاف‌پذیری بالایی در رابطه با نحوه و مبلغ حق بیمه‌های پرداختی و ارائه خدمات به بیمه شدگان دیده می‌شود. یک ضریب افزایش سالانه حق بیمه و به دنبال آن. یک ضریب افزایش سالانه سرمایه فوت دارد. کارکرد این ضریب هم این است که فرد بیمه شده را در مقابل تورم فرضی آینده تجهیز می‌کند.
اگر شما از آن دسته افرادی باشید که پول بی زبانشان را با وسواس خرج می‌کنند و برای پس‌انداز و سرمایه‌گذاری مدت‌ها به گزینه‌های پیش رو خیره می‌شوند، تا بهترین راه برای پول روی پول گذاشتن را پیدا کنند؛ طی کردن مسیر بازارهای غیر‌رسمی مثل ارز و سکه، هم خطرناک است و هم زحمت زیادی می‌طلبد. حوصله می‌خواهد و آینده‌نگری و ریسک‌پذیری بالا. یک طرف ورود به بازارهای غیر‌رسمی سرمایه‌گذاری ممکن است که «سود» باشد؛ اما یک پای ثابت این جور بازارها همیشه «زیان» است. فرقی هم نمی‌کند. هر چقدر که خبره و کارکشته باشید باز هم باید خود را برای خطر و زیان احتمالی آماده کنید و اساسا نمی‌توانید راهی پیدا کنید که پا روی پا بیندازید و منتظر «سود سرمایه‌گذاری»تان بمانید.
آنهایی که تحمل نوسانات بازارهای غیر‌رسمی را ندارند یا سرمایه‌هایشان را به سمت بازار بورس می‌برند و آن جا را انتخاب می‌کنند یا در بانک‌ها سپرده‌گذاری می‌کنند تا در مدت زمان معینی از سود پولی که سرمایه‌گذاری کرده‌اند استفاده ببرند. حالا با یک «گزینه سوم» چطورید؟ گزینه‌ای که علاوه بر کاهش ریسک‌های احتمالی، تضمین می‌کند که «سود تعیین شده‌ای در پایان یک دوره مشخص» به شما تعلق بگیرد. این گزینه سوم، «سرمایه‌گذاری در بیمه اشخاص» است.
بیمه عمر
می‌گویند «عمر دست خداست» و کسی نمی‌داند که چقدر عمر می‌کند. اما چه اشکالی دارد که فردی بخواهد با پس‌انداز پولی که در بیمه سرمایه‌گذاری می‌کند، هر لحظه - چه در دوران حیات و چه در زمان فوت- بتواند سود سرمایه خود را به دست بیاورد؟ این امکان را «بیمه عمر» محقق می‌کند. بیمه عمر « قراردادی است که یک طرف آن بیمه‌گر است که در مقابل دریافت حق‌بیمه از بیمه‌گذار تعهداتی دارد؛ از قبیل اینکه در صورت فوت یا حیات بیمه‌شده در زمان معینی مبلغی به عنوان سرمایه یا مستمری به استفاده‌کننده بیمه بپردازد.» حالا این استفاده کننده می‌تواند «خود شخص باشد یا آنکه یک نفر دیگر باشد که از طرف او تعیین شده یا حتی وراث قانونی او» باشد. به عبارت دیگر در بیمه‌های عمر، فردی که خود را بیمه کرده با پرداخت یک حق بیمه معین به صورت ماهانه، سالانه یا یکجا، مبلغ معینی را پس از پایان مدت بیمه دریافت خواهد کرد و در صورت فوت بیمه شده در طول مدت قرارداد، مبلغ مقرر به استفاده‌کنندگان می‌رسد.
چند نوع بیمه عمر داریم؟
بیمه عمر 13 نوع مختلف دارد. بیمه عمر انفرادی، بیمه تامین آتیه فرزندان، بیمه عمر زمانی انفرادی، بیمه تمام عمر انفرادی، بیمه عمر و پس‌انداز انفرادی، بیمه مهریه، بیمه تامین هزینه جهیزیه، بیمه جامع زندگی، بیمه عمر گروهی، بیمه تمام عمر گروهی، بیمه عمر مانده بدهکار، بیمه عمر زمانی، بیمه عمر و پس‌انداز و بیمه کارکنان دولت. هر کدام از این 13 رشته اختصاصی بیمه عمر، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های خاص خود را دارد. مثلا به این نمونه توجه کنید: در «بیمه جامع زندگی» بیمه‌شدگان تسهیلاتی از قبیل دریافت سرمایه بیمه در زمان بازنشستگی، برخورداری از پوشش بیمه عمر در مقابل خطر فوت و امکان دریافت مستمری دریافت می‌کنند. ضمن اینکه این نوع بیمه عمر، انعطاف‌پذیری بالایی در رابطه با نحوه و مبلغ حق بیمه‌های پرداختی و ارائه خدمات به بیمه شدگان دیده می‌شود. یک ضریب افزایش سالانه حق بیمه و به دنبال آن. یک ضریب افزایش سالانه سرمایه فوت دارد. کارکرد این ضریب هم این است که فرد بیمه شده را در مقابل تورم فرضی آینده تجهیز می‌کند.
ارسال نظر