از سواحل صخره‌ای تا کوه‌های مریخی - ۵ بهمن ۹۱
علی موقر
آنقدر تهرانی‌ها به بهانه هر تعطیلی به جاده چالوس زده و به شمال رفته‌اند که گویا این امر تبدیل به رسمی در زندگی پایتخت‌نشین‌ها شده است، شمالی‌ها هم دیگر این عادت تهرانی‌ها را می‌دانند، هوا که آلوده شود، بین‌تعطیلی‌ها و. . . ویلاها آماده می‌شود و شمالی‌ها مشتریانشان را پیدا می‌کنند. در میانه این تجارت و گردشگری دریای شمال اما تنها زباله نصیب برده است. همین است که مسافران در بازگشت از آلودگی آب می‌گویند. به آنها اضافه کنید ترافیک جاده و خستگی و. . . .
اما چرا تنها گزینه ما دریای شمال باشد، وقتی دریای زلال و گرم جنوب را داریم.
آنقدر تهرانی‌ها به بهانه هر تعطیلی به جاده چالوس زده و به شمال رفته‌اند که گویا این امر تبدیل به رسمی در زندگی پایتخت‌نشین‌ها شده است، شمالی‌ها هم دیگر این عادت تهرانی‌ها را می‌دانند، هوا که آلوده شود، بین‌تعطیلی‌ها و. . . ویلاها آماده می‌شود و شمالی‌ها مشتریانشان را پیدا می‌کنند. در میانه این تجارت و گردشگری دریای شمال اما تنها زباله نصیب برده است. همین است که مسافران در بازگشت از آلودگی آب می‌گویند. به آنها اضافه کنید ترافیک جاده و خستگی و. . . .
اما چرا تنها گزینه ما دریای شمال باشد، وقتی دریای زلال و گرم جنوب را داریم.
علی موقر
آنقدر تهرانی‌ها به بهانه هر تعطیلی به جاده چالوس زده و به شمال رفته‌اند که گویا این امر تبدیل به رسمی در زندگی پایتخت‌نشین‌ها شده است، شمالی‌ها هم دیگر این عادت تهرانی‌ها را می‌دانند، هوا که آلوده شود، بین‌تعطیلی‌ها و... ویلاها آماده می‌شود و شمالی‌ها مشتریانشان را پیدا می‌کنند. در میانه این تجارت و گردشگری دریای شمال اما تنها زباله نصیب برده است. همین است که مسافران در بازگشت از آلودگی آب می‌گویند. به آنها اضافه کنید ترافیک جاده و خستگی و....
اما چرا تنها گزینه ما دریای شمال باشد، وقتی دریای زلال و گرم جنوب را داریم. دریایی با صدف‌های رنگ به رنگ و گاه ستاره‌های دریایی، آب چنان زلال که کف دریا را می‌بینی و قدم نهادن در آن تو را به هیچ وحشتی برای بیماری نمی‌اندازد. می‌گویند چابهار زیباترین سواحل دریایی ایران را دارد، شهری که کوه‌های مینیاتوری در کنار اماکن تاریخی آن را به شهری گردشگری و تاریخی تبدیل کرده است. پس این بار به جای شمال و گلایه‌های پس از آن، فرمان را بگردانیم به سمت جنوب، آنجا که مردمانش چنان با صمیمیت با شما برخورد می‌کنند که رنج دوری راه را از یاد می‌برید.
ساحل صخره‌ای
یکی از زیباترین بخش‌های چابهار و سواحل جنوبی ایران، ساحل صخره‌ای چابهار است. دیواره‌های صخره‌ای این ساحل آن را تبدیل به یک آکواریم طبیعی کرده است. اگر قصد بازدید از این ساحل را دارید بهتر است در حوالی غروب به آنجا بروید، زمانی که انواع ماهیان رنگارنگ در آنجا جمع شده و منظره‌ای بدیع را برای شما به ارمغان خواهند آورد.
اسکله تیس
دیدن صیادانی که سوار بر لنج برای تامین معیشت خود عازم دریا می‌شوند تا ملوانانی که در تکاپو هستند یکی از جاذبه‌های بنادر چابهار است. در اینجا ماهیگیری تفریحی نیست که ساعت‌ها برای گرفتن یک ماهی کوچک صرف کنی، بلکه ماهیگیری به مثابه فعالیتی است که باید با آن چرخ یک زندگی را بچرخانی. اگر چابهار را برای سفر خود انتخاب کرده‌اید، بازدید از تیس را فراموش نکنید. در گذشته به تیس، تیز می‌گفتند. این روستا بین چابهار و کنارک قرار گرفته است. در تیس بیش از 27 اثر تاریخی قرار گرفته و از جمله روستاهای مورد نظر گردشگری است. از جمله این آثار می‌توان به قلعه، غارهای بان مسیتی، مسجد جامع و منازل دلوشی اشاره کرد. درباره قلعه تیس گمانه زنی‌های مختلف وجود دارد. عده‌ای تپه‌ای را که قلعه بر فراز آن قرار گرفته متعلق به دوره ماقبل تاریخ می‌دانند و عده‌ای زمان آن را جلوتر می‌برند. آنچه اما در قلعه تیس مشخص است، تسخیر آن توسط پرتغالی‌هاست. خانه‌های دلوشی کمتر از یک قرن قدمت دارند و سبک معماری گرمسیری آنها مورد توجه است. غارهای بان مسیتی در شمال روستای تیس قرارگرفته و به واسطه وجود یک مقبره، دارای اهمیت مذهبی هستند. بنای اولیه مسجد جامع این روستا نیز به صدر اسلام برمی‌گردد. سبک معماری این مسجد همانند مساجد
پاکستان است.
رمین
این روستا در ۱۰ کیلومتری چابهار قرار گرفته و همانند تیس، بیشتر با بندر و صیادانش شناخته شده است، اما درخت انجیر معابد نیز به اندازه بندرگاهش نزد گردشگران مشهور است. درختی که آن را مکر زن نیز می‌خوانند. ساقه‌های انجیر معابد خمیده شده و به زمین فرو می‌روند و از آن ساقه‌ای دیگر می‌روید. این درخت برای مردمان بومی مقدس است. دیگر بندر چابهار بریس است که در ۶۰ کیلومتری قرار گرفته است و صیادان در آن به صید کوسه ماهی و میگو مشغول هستند.
گل فشان‌ها:
رسم است که از کوه‌ها آتش بیرون می‌زند، اما در نزدیکی چابهار و در روستای کهیر سه تپه ۱۰ تا ۲۰ متری هستند که از آنها به جای آتش گل بیرون می‌ریزد. این پدیده تنها در سه نقطه دیگر جهان گزارش شده است. بنابراین اگر قصد سفر به چابهار را دارید، حتما در برنامه تان بازدید از این تپه را بگنجانید.
تالاب لیپار:
در فاصله دو کوه در ۱۵ کیلومتری چابهار و بعد از رمین، زمانی که به سمت ساحل گواتر می‌روید، به آبگیری برمی‌خورید که از آن روستای لیپار پیداست. این آبگیر ۱۴ کیلومتری زیستگاه انواع درختچه‌های گز و چش و کلیر در کنار انواع حواصیل، فلامینگو، عقاب دشتی، باقرقره و.. است.
جنگل حرا:
یکی از دیدنی‌های جذاب خلیج گواتر جنگل حرا است، در این جنگل درختچه‌هایی نظیر درختچه‌های کناره عربستان و مصر یافت می‌شود. درختانی که بذر آنها بر روی درخت رشد می‌کند و پس از کمی رشد به داخل مرداب فرو می‌افتند. یکی از زیباترین نقاط چابهار و منطقه گواتر جنگل حراست، بنابراین در سفر خود به این منطقه بخشی از زمان را برای دیدن آن اختصاص دهید.
رودخانه باهو کلات:
اگر می‌خواهید به رودخانه باهو کلات در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار بروید، پاهای خود را با احتیاط در آن بگذارید، این رودخانه زیستگاه تمساح ایرانی است. تمساح پوزه کوتاه که به آن گاندو نیز می‌گویند از نسل خزندگانی هستند که ۲۶۵ میلیون سال پیش می‌زیستند. بنابراین باید توجه داشته باشید که آنها قدیمی‌های این منطقه‌اند و سند منطقه را به نام خود زده‌اند. شمایید که باید در برابر آنها کوتاه بیایید و سعی کنید به آنها زیاد نزدیک نشوید. این تمساح‌ها عموما شب‌ها برای شکار از زیستگاه خود خارج می‌شوند.
کوه‌های مریخی:
۴۰ تا ۵۰ کیلومتر از چابهار به سمت بندر گواتر که بروید در سمت چپ جاده کوه‌هایی را می‌بینید که با نام کوه‌های مینیاتوری یا مریخی معروف شده‌اند. این کوه‌ها ده‌ها کیلومتر به سمت شرق ادامه پیدا می‌کنند و منظره‌هایی جذاب و دلفریب را پدید آورده‌اند. موضوعی که اهمیت بازدید از این کوه‌ها را دوچندان می‌کند، یکتایی آنهاست و اینکه شما در هیچ نقطه‌ای مشابه این کوه‌ها را نخواهید یافت.
پس اگر با ماشین قصد سفر دارید، فرمان را به سمت کرمان و ایرانشهر و چابهار بچرخانید. اگر هم ترجیح می‌دهید سفر راحت‌تر و سریع‌تری داشته باشید، کافی است به دفاتر هواپیمایی مراجعه کنید و بلیت چابهار بگیرید. قطار دیگر گزینه شما خواهد بود هرچند که در کرمان باید پیاده شوید و بقیه راه را با اتوبوس سفر کنید. اما شک نداشته باشید که رنج این دوری به آن همه زیبایی می‌ارزد. گاه لازم است تجربه‌های متفاوت داشت تا زندگی از شکل معمول خویش خارج شود.
آنقدر تهرانی‌ها به بهانه هر تعطیلی به جاده چالوس زده و به شمال رفته‌اند که گویا این امر تبدیل به رسمی در زندگی پایتخت‌نشین‌ها شده است، شمالی‌ها هم دیگر این عادت تهرانی‌ها را می‌دانند، هوا که آلوده شود، بین‌تعطیلی‌ها و... ویلاها آماده می‌شود و شمالی‌ها مشتریانشان را پیدا می‌کنند. در میانه این تجارت و گردشگری دریای شمال اما تنها زباله نصیب برده است. همین است که مسافران در بازگشت از آلودگی آب می‌گویند. به آنها اضافه کنید ترافیک جاده و خستگی و....
اما چرا تنها گزینه ما دریای شمال باشد، وقتی دریای زلال و گرم جنوب را داریم. دریایی با صدف‌های رنگ به رنگ و گاه ستاره‌های دریایی، آب چنان زلال که کف دریا را می‌بینی و قدم نهادن در آن تو را به هیچ وحشتی برای بیماری نمی‌اندازد. می‌گویند چابهار زیباترین سواحل دریایی ایران را دارد، شهری که کوه‌های مینیاتوری در کنار اماکن تاریخی آن را به شهری گردشگری و تاریخی تبدیل کرده است. پس این بار به جای شمال و گلایه‌های پس از آن، فرمان را بگردانیم به سمت جنوب، آنجا که مردمانش چنان با صمیمیت با شما برخورد می‌کنند که رنج دوری راه را از یاد می‌برید.
ساحل صخره‌ای
یکی از زیباترین بخش‌های چابهار و سواحل جنوبی ایران، ساحل صخره‌ای چابهار است. دیواره‌های صخره‌ای این ساحل آن را تبدیل به یک آکواریم طبیعی کرده است. اگر قصد بازدید از این ساحل را دارید بهتر است در حوالی غروب به آنجا بروید، زمانی که انواع ماهیان رنگارنگ در آنجا جمع شده و منظره‌ای بدیع را برای شما به ارمغان خواهند آورد.
اسکله تیس
دیدن صیادانی که سوار بر لنج برای تامین معیشت خود عازم دریا می‌شوند تا ملوانانی که در تکاپو هستند یکی از جاذبه‌های بنادر چابهار است. در اینجا ماهیگیری تفریحی نیست که ساعت‌ها برای گرفتن یک ماهی کوچک صرف کنی، بلکه ماهیگیری به مثابه فعالیتی است که باید با آن چرخ یک زندگی را بچرخانی. اگر چابهار را برای سفر خود انتخاب کرده‌اید، بازدید از تیس را فراموش نکنید. در گذشته به تیس، تیز می‌گفتند. این روستا بین چابهار و کنارک قرار گرفته است. در تیس بیش از 27 اثر تاریخی قرار گرفته و از جمله روستاهای مورد نظر گردشگری است. از جمله این آثار می‌توان به قلعه، غارهای بان مسیتی، مسجد جامع و منازل دلوشی اشاره کرد. درباره قلعه تیس گمانه زنی‌های مختلف وجود دارد. عده‌ای تپه‌ای را که قلعه بر فراز آن قرار گرفته متعلق به دوره ماقبل تاریخ می‌دانند و عده‌ای زمان آن را جلوتر می‌برند. آنچه اما در قلعه تیس مشخص است، تسخیر آن توسط پرتغالی‌هاست. خانه‌های دلوشی کمتر از یک قرن قدمت دارند و سبک معماری گرمسیری آنها مورد توجه است. غارهای بان مسیتی در شمال روستای تیس قرارگرفته و به واسطه وجود یک مقبره، دارای اهمیت مذهبی هستند. بنای اولیه مسجد جامع این روستا نیز به صدر اسلام برمی‌گردد. سبک معماری این مسجد همانند مساجد
پاکستان است.
رمین
این روستا در ۱۰ کیلومتری چابهار قرار گرفته و همانند تیس، بیشتر با بندر و صیادانش شناخته شده است، اما درخت انجیر معابد نیز به اندازه بندرگاهش نزد گردشگران مشهور است. درختی که آن را مکر زن نیز می‌خوانند. ساقه‌های انجیر معابد خمیده شده و به زمین فرو می‌روند و از آن ساقه‌ای دیگر می‌روید. این درخت برای مردمان بومی مقدس است. دیگر بندر چابهار بریس است که در ۶۰ کیلومتری قرار گرفته است و صیادان در آن به صید کوسه ماهی و میگو مشغول هستند.
گل فشان‌ها:
رسم است که از کوه‌ها آتش بیرون می‌زند، اما در نزدیکی چابهار و در روستای کهیر سه تپه ۱۰ تا ۲۰ متری هستند که از آنها به جای آتش گل بیرون می‌ریزد. این پدیده تنها در سه نقطه دیگر جهان گزارش شده است. بنابراین اگر قصد سفر به چابهار را دارید، حتما در برنامه تان بازدید از این تپه را بگنجانید.
تالاب لیپار:
در فاصله دو کوه در ۱۵ کیلومتری چابهار و بعد از رمین، زمانی که به سمت ساحل گواتر می‌روید، به آبگیری برمی‌خورید که از آن روستای لیپار پیداست. این آبگیر ۱۴ کیلومتری زیستگاه انواع درختچه‌های گز و چش و کلیر در کنار انواع حواصیل، فلامینگو، عقاب دشتی، باقرقره و.. است.
جنگل حرا:
یکی از دیدنی‌های جذاب خلیج گواتر جنگل حرا است، در این جنگل درختچه‌هایی نظیر درختچه‌های کناره عربستان و مصر یافت می‌شود. درختانی که بذر آنها بر روی درخت رشد می‌کند و پس از کمی رشد به داخل مرداب فرو می‌افتند. یکی از زیباترین نقاط چابهار و منطقه گواتر جنگل حراست، بنابراین در سفر خود به این منطقه بخشی از زمان را برای دیدن آن اختصاص دهید.
رودخانه باهو کلات:
اگر می‌خواهید به رودخانه باهو کلات در ۹۰ کیلومتری شرق چابهار بروید، پاهای خود را با احتیاط در آن بگذارید، این رودخانه زیستگاه تمساح ایرانی است. تمساح پوزه کوتاه که به آن گاندو نیز می‌گویند از نسل خزندگانی هستند که ۲۶۵ میلیون سال پیش می‌زیستند. بنابراین باید توجه داشته باشید که آنها قدیمی‌های این منطقه‌اند و سند منطقه را به نام خود زده‌اند. شمایید که باید در برابر آنها کوتاه بیایید و سعی کنید به آنها زیاد نزدیک نشوید. این تمساح‌ها عموما شب‌ها برای شکار از زیستگاه خود خارج می‌شوند.
کوه‌های مریخی:
۴۰ تا ۵۰ کیلومتر از چابهار به سمت بندر گواتر که بروید در سمت چپ جاده کوه‌هایی را می‌بینید که با نام کوه‌های مینیاتوری یا مریخی معروف شده‌اند. این کوه‌ها ده‌ها کیلومتر به سمت شرق ادامه پیدا می‌کنند و منظره‌هایی جذاب و دلفریب را پدید آورده‌اند. موضوعی که اهمیت بازدید از این کوه‌ها را دوچندان می‌کند، یکتایی آنهاست و اینکه شما در هیچ نقطه‌ای مشابه این کوه‌ها را نخواهید یافت.
پس اگر با ماشین قصد سفر دارید، فرمان را به سمت کرمان و ایرانشهر و چابهار بچرخانید. اگر هم ترجیح می‌دهید سفر راحت‌تر و سریع‌تری داشته باشید، کافی است به دفاتر هواپیمایی مراجعه کنید و بلیت چابهار بگیرید. قطار دیگر گزینه شما خواهد بود هرچند که در کرمان باید پیاده شوید و بقیه راه را با اتوبوس سفر کنید. اما شک نداشته باشید که رنج این دوری به آن همه زیبایی می‌ارزد. گاه لازم است تجربه‌های متفاوت داشت تا زندگی از شکل معمول خویش خارج شود.
ارسال نظر