بدون تردید نمی‌توان خانمی را پیدا کرد که کیف‌دستی نداشته باشد یا از آن استفاده نکرده باشد. حتی دختر بچه‌ها نیز از همان دوران کودکی به تقلید از مادرانشان به هنگام میهمانی رفتن کیف‌دستی به همراه دارند. در خیلی از مواقع فرقی نمی‌کند که چه چیزی داخل کیف گذاشته می‌شود بیشتر به همراه داشتن کیف اهمیت دارد تا وسایل داخل آن. بعضی از روانشناسان عقیده دارند که اندازه کیف‌دستی خانم‌ها بسته به نوع اعتماد به نفس آنها تفاوت دارد. به این معنا که کسانی که از کیف‌های دستی کوچک‌تر با وسایل کمتر استفاده می‌کنند از اعتماد به نفس بیشتری بر‌خوردار هستند و در عوض کسانی که از کیف‌های دستی بزرگ‌تر با وسایل بیشتر استفاده می‌کنند اعتماد به نفس کمتری دارند. البته این نظر جدا از پیش‌روی خانم‌ها از مد و زیبایی است. هر وقت کیف‌های کوچک مد شوند تقریبا تفاوتی ندارد چه چیزی ضرروی است یا وقتی کیف‌های بزرگ مد می‌شوند خیلی اهمیت ندارد وسایل کمی مورد نیاز است تا همراه باشد. به هر حال خانم‌ها از همان ابتدای خلقت به آراستگی و زیبایی خود و وسایل شخصی خود اهمیت بیشتری می‌دهند.
کیف‌دستی، یکی از وسایل ضروری هر خانمی محسوب می‌شود که بنا به سلیقه، نوع تیپ و البته مهم‌تر از آن مد روز قابل تغییر است.
جدای از پیش‌روی از مدهای جهانی و استفاده از مارک‌های معروف و کیف‌های چرم خارجی یکی از مدل‌های پر طرفدار امروز کیف دست‌دوز است.
خوشبختانه این روزها کیف‌های دست‌دوز که با استفاده از صنایع دستی کشورمان تهیه می‌شود و به نوعی روی بورس هستند طرفداران زیادی پیدا کردند. قبلا طرفدار این نوع کیف‌ها بیشتر توریست‌ها بودند یا ایرانی‌هایی که در خارج از کشور زندگی می‌کردند. اما این روزها که در خیابان راه می‌رویم می‌بینیم روی دوش بسیاری از خانم‌ها کیف‌های رنگینی خودنمایی می‌کنند که با استفاده از گلیم‌ها و جاجیم‌هایی درست شده‌اند و توسط هم‌وطن‌هایمان بافته شده‌اند. یکی از جاهایی که می‌توان انواع و اقسام این کیف‌ها را پیدا کرد و به سختی از میان آنها یکی را انتخاب کرد خیابان نجات‌اللهی یا همان ویلا است. خیابان ویلا بورس صنایع دستی ایران است که در بیشتر این مغازه‌ها انواع کیف‌های دست‌دوز را می‌توان پیدا کرد.
کیف‌هایی که بیشتر محصول شهرهای سنندج، شیراز، سیرجان و اردبیل (دشت مغان) هستند.
قیمت این کیف‌ها در مقایسه با کیف‌های چرم شرکتی و کارخانه‌ای بسیار پایین است همین امرباعث می‌شود خیلی‌ها تصور کنند که این‌ها صنایع دستی اصلی ایران نیستند یا از کشور چین وارد شده‌اند، ولی اینطور نیست. این کیف‌ها کاملا کار دست هستند و محصول کشور خودمان. شاید یکی از دلایلی که در گذشته مردم کمتر از این کیف‌ها استفاده می‌کردند هم می‌تواند همین باشد اینکه فکر کنند این کیف‌ها اصل نیستند یا قیمت خیلی بالایی دارند. قیمت به صرفه و معقول و در عین حال زیبایی و تنوع این کیف‌ها باعث شده است طرفداران زیادی به خصوص در قشر جوان پیدا کند.
قسمت‌هایی از این کیف‌ها از جاجیم‌های قدیمی 60 یا 70 ساله درسته شده است که علاوه بر استقامت زیبایی‌های خاص خود را دارند.
بعضی از این کیف‌ها از گلیم‌ها و جاجیم‌های قدیمی و استفاده شده‌ای که ممکن است قسمتی از آن پاره شده باشند درست شده اند به طوری که قسمت‌های سالم آنها را جدا می‌کنند و روی کیف به عنوای تکه دوزی کار می‌کنند. قسمت اصلی کیف‌ها از گلیم‌های دستبافی تهیه می‌شود که صرفا برای این کار بافته شده‌اند و طرح و نقش و رنگ‌های متنوعی دارند.
نقشه‌هایی که برای کیف‌ها انتخاب می‌شوند بسیار متنوع هستند و تقریبا هر شهری نقشه خاص خود را دارد و به راحتی با دیدن یک کیف می‌توان تشخیص داد محصول چه شهری است. به علت دست دوز بودن کیف‌ها به سختی می‌توان دو کیف کاملا شبیه هم را پیدا کرد که درست مثل هم باشند و این از خصوصیات اجناس دست‌ساز است. احساس اینکه وسیله‌ای که در دستتان است مانند ندارد. حسی که هر خانمی از آن استقبال می‌کند.
یکی از دلایلی که از جاجیم و گلیم به جای فرش برای کیف استفاده می‌شود وزن پایین آنهاست به همین دلیل کیف‌هایی که با تکه‌ای فرش درست شده‌اند اصلا مورد استقبال قرار نگرفته‌اند. چون همه خانم‌ها علاوه بر زیبایی کیف به سبک بودن آن نیز اهمیت می‌دهند. این نوع کیف‌ها انواع و اقسام مختلفی دارند، از کیف‌های کوچکی که شاید تنها به دلیل زیبایی روی دوش انداخته می‌شوند یا کوله‌پشتی‌های بزرگی که حتی می‌توان به عنوان کیف مدرسه از آن استفاده کرد. تنوع رنگی این کیف‌ها باعث می‌شود تقریبا با هر لباسی بتوان از آنها استفاده کرد. کیف‌های مرغوب‌تری که با استفاده از جاجیم‌ها و گلیم‌های خاص دوخته شده اند یک ویژگی دیگری هم دارند، در دوخت این کیف‌ها بین لایه آستری و جاجیم یک لایه پلاستیک هم به کار رفته است که مانع از ورود آب به کیف می‌شود و در عین حال استقامت آن را هم بالاتر می‌برد.
یکی از نگرانی‌های خانم‌ها در استفاده از این نوع کیف‌ها رنگ‌دهی آنهاست. خیلی‌ها تصور می‌کنند ممکن است هنگام شست‌وشو این کیف‌ها رنگ پس دهند و نقشه‌های آنها به هم بریزند. اما بافت جاجیم و گلیم این نوع کیف‌ها ازابریشم، موی بز یا پشم گوسفند است و رنگ‌های آن هنگام شست‌وشو با هم قاطی نمی‌شوند و به راحتی می‌توان با اطمینان خاطر آنها را شست یا در باران از آنها استفاده کرد. رنگ‌های استفاده شده در گلیم‌های سنتی از گیاه هستند. گاهی گلیم‌ها را برای جلوه بیشتر و کهنه شدن رنگ، با چای و پوست گردو شست‌وشو می‌دهند.
گلیم‌های سیرجان کرمان، عنبران اردبیل و هرسین کرمانشاه از بهترین گلیم‌های ایران هستند.
کیف‌های صنایع دستی نه‌تنها زیبایی‌های منحصر به فرد خود را دارند بلکه به هر کسی این احساس غرور و سربلندی را می‌دهد که از محصول بی‌نظیر و خاصی استفاده می‌کند که در هیچ کجای دنیا نظیر ندارد. می‌توان با صرف هزینه‌ گاهی خیلی زیاد محصولی را خرید که در اکثر جاهای دنیا مورد استقاده قرار می‌گیرد ولی بدون شک نظیر یک کیف محصول دست یک ایرانی را در هیچ جای جهان نمی‌توان پیدا کرد. این کیف‌ها علاوه بر منحصر به فرد بودن یک هویت ملی است.