سرمایه‌گذاری در بیمه عمر تا چه حد با سرمایه‌گذاری در بانک تفاوت دارد؟ اساسا چرا باید بین این دو سرمایه‌گذاری، بیمه را انتخاب کرد؟ چه مزایایی در این نوع سرمایه‌گذاری وجود دارد که ما را مجاب می‌کند پس‌انداز خود را در این بخش به کار بیاندازیم؟ اینها سوالاتی است که اکبر بابایی عضو شورای فنی بیمه ایران به آن پاسخ می‌دهد. آقای بابایی! سرمایه‌گذاری در بیمه عمر چه تفاوتی با سرمایه‌گذاری در بانک دارد؟ کدام بهتر است؟
هر کدام مزایای خاص خود را دارد؛ اما بگذارید با یک مثال برایتان روشن کنم که در شرایط مساوی رفتار بانک و بیمه چگونه تغییر می‌کند. فرض کنید فردی ظرف دو سال ۱۰۰ میلیون تومان در یکی از انواع بیمه عمر سرمایه‌گذاری می‌کند. این فرد دو سال بعد به نسبت سرمایه و قراردادی که امضا کرده می‌تواند سرمایه‌اش را پس بگیرد. این جا بحث ریسک‌پذیری است. هیچ بانکی این ریسک را نمی‌کند که دو سال رقم ثابتی را بگیرد و در آخر قرارداد یک رقمی را پرداخت کند.اما بیمه این کار را می‌کند.
شما به «نوع قرارداد» اشاره کردید؛ چه عواملی در میزان سوددهی بیش تر این نوع سرمایه‌گذاری تاثیرگذار است؟
ببینید در این ۱۳ رشته‌ای که بیمه‌های عمر ارائه می‌شود سه عامل تاثیرگذار در قراردادها وجود دارد. اولین عامل مدت زمان قرارداد است که به نسبت مدت زمان سرمایه انتهایی پرداخت می‌شود. عامل دوم میزان سرمایه انتهایی است که توسط خود بیمه شده تعیین می‌شود. در واقع خود بیمه شده تعیین می‌کند چه میزان سرمایه در انتهای قرارداد داشته باشد . هر چقدر سرمایه انتهای قرارداد بالا باشد مبلغ قسط‌های ماهانه نیز بالاتر می‌رود. این به اختیار فردی است که بیمه را خریداری می‌کند. عامل سوم نیز مساله سن و سال است. در واقع هر چقدر سن و سال افراد کمتر باشد، حق بیمه کمتری پرداخت می‌شود چون در سنین بالا ضریب فوت و احتمال آن هم افزایش پیدا می‌کند.
شما برگ برنده سرمایه‌گذاری در بیمه عمر را چه چیزی می‌دانید؟
این موضوع که سرمایه مشمول ریسک نمی‌شود و فرد بیمه شده مختار است که در هر سنی و با هر شرایطی می‌تواند سرمایه‌گذاری کند یکی از برگ برنده‌های این نوع سرمایه‌گذاری است.