تولید اسباب بازی و موانع موجود - ۲۹ تیر ۹۱
مهندس حسین سلطانی
کارشناس صنعت اسباب بازی
آن چه واقعیت دارد این است که متاسفانه موانع بزرگی بر سر راه تولید مخصوصاً تولید اسباب بازی در کشور وجود دارد. اما آنچه مهمتر است این است که علت این مشکلات بیش از آنکه به بخش خصوصی بازگردد متوجه مجموعه سازمانها و ارگان‌های دولتی است. قیمت مواد اولیه، همواره یکی از عوامل افزایش قیمت تمام شده در تولید محصولات محسوب می‌شود، افزایش مکرر قیمت مواد اولیه در یکسال گذشته موجب افزایش قیمت نهایی محصول و ایجاد مشکل برای مصرف کنندگان شده است در صورتی که اکثر مواد اولیه‌ی پتروشیمی این صنف، منشاء داخلی دارد و ارزی و وارداتی نیست. یکی دیگر از عوامل افزایش قیمت تمام شده تولیدات داخلی حذف یارانه‌های این بخش است. تولیدکنندگان این محصولات اخیراً با افزایش شدید قیمت برق، گاز، سوخت و ... همچنین هزینه‌های جاری دیگر و سیستم‌های مالیاتی جدیدی مواجه شده‌اند که موجب افزایش قیمت تمام شده گردیده و باعث می‌شود یک محصول هنگامی که به دست مصرف کننده می‌رسد افزایش قیمت قابل ملاحظه‌ای پیدا کند. مشکل کار اینجاست که بخش خصوصی به هیچ عنوان حمایت دولت را نمی‌خواهد بلکه خواستار رفع موانع بوروکراتیک در این زمینه است اینکه یک تولید کننده تماماً درگیر مسائلی مثل اداره مالیات، اداره بیمه، شهرداری وغیره باشد قطعا به روند تولید لطمه می‌‌زند. آنچه که ما اکنون شاهد آن هستیم این است که متولی دولتی این امر، یعنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که مرجع تولیدکنندگان و واردکنندگان اسباب بازی و بازی‌های فکری کودکان است در حیطه کار خود بسیار ضعیف عمل می‌کند. با توجه به اینکه از سوی دولت هزینه‌های بسیار زیادی صرف ارتقاء کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شده است ولی کانون بازدهی مناسبی نداشته است. به طوری که بسیاری از فروشگاه‌های آن تعطیل یا نیمه تعطیل هستند. هزینه‌های زیادی صرف تولید محصولاتی مثل دارا و سارا شده ولی هیچ کس نمی‌پرسد چرا بعد از گذشت نزدیک به ده سال بچه‌ها این محصولات را دوست ندارند و چرا در بین مردم این محصولات جای نگرفته‌اند. به نظر می‌رسد تا زمانیکه عرصه، عرصه ی دولتی است مشکلات تولید و عرضه اسباب بازی ادامه خواهد داشت. حداقل کاری که کانون پرورش فکری کودکان می‌تواند انجام بدهد این است که به‌عنوان نهادی که بر روند واردات اسباب‌بازی نظارت دارد در میان تمام این مشکلات، ورود اسباب بازی‌های بی کیفیت یا محصولاتی را که نمونه داخلی آن تولید شده است را تایید نکند. زیرا این مسئله در میان وظایف کانون حتی از تولید مستقیم اسباب بازی توسط این نهاد دولتی با اهمیت‌تر است. آنچه که ما به صورت شعار در سازمانها و ارگان‌ها می‌بینیم در عمل عکس آن اتفاق می‌افتد. یعنی اگر قرار است تولید اسباب بازی رونق بگیرد و بخش خصوصی در این بخش تشویق شود باید الزامات آن رعایت شود. هزینه‌های تمام شده کاهش یابد یا اگر کم نمی‌شود به صورت تصاعدی افزایش پیدا نکند تا ادامه این روند به تعطیلی بیشتر کارگاه‌های تولیدی نیانجامد. اگر بخش خصوصی تشویق و حمایت شود یا حتی اگر حمایت نمی‌شود موانعی که بر سر راه آن است کم شود اتفاقات بسیار خوبی در بخش تولید و عرضه محصولات کودک رخ می‌دهد.