هادی شهابیان
با آغاز فصل جدیدی از فعالیت‌های فرهنگی، هنری و ورزشی در ایران، و تاثیر تکنولوژی در فضای حرفه‌ای و همچنین تاثیرپذیری از فرهنگ غرب، بسیاری از مشخصه‌ها و مولفه‌های معرفی چهره‌های فرهنگی و ورزشی تغییر کرد. درواقع، شرایط حرفه‌ای شدن ایجاب می‌کرد تا چیزهایی که سال‌ها پیش در این سرزمین جایی نداشتند، آرام آرام به‌عنوان شاخصه‌هایی مهم به تثبیت رسیدند. در دهه هشتاد، فضای فعالیت‌های فرهنگی، به ویژه در موسیقی، که اکنون مورد بحث ماست شکل جدیدی گرفت. تکنولوژی روی فعالیت هنرمندان سایه سنگین خود را پهن کرد و چهره‌های جدید مجبور شدند در عرصه فضای رقابتی حرفه‌ای‌تر برخورد کنند. آنهایی که این اصل را پذیرفتند، ماندگار شدند و آنهایی که نپذیرفتند اگرچه گاهی استعداد قابل‌توجهی هم داشتند، به فراموشی سپرده شدند. بسیاری از هنرمندان تازه از راه رسیده عرصه موسیقی، در سال‌های گذشته، به موسیقی به عنوان شغل نگریستند و به همین دلیل باید بیشتر وقت و زمان زندگی خود را وقف هنر می‌کردند. برنامه‌ریزی برای اجرای کنسرت، بستن قراردادها، پیداکردن اسپانسر، ارتباط با رسانه‌های گروهی و... مشخصه‌هایی بود که باید به بهترین شکل ممکن اجرا می‌شد تا هنرمند بتواند آثار خود را به بهترین شکل ممکن عرضه کند. طبیعی است، در چنین فضایی که رقابت‌ها میلیمتری است انجام تمامی این کارها از عهده خود موزیسین برنمی‌آمد. همین دغدغه باعث شد تا کم‌کم پای آدمهایی به عنوان مدیر برنامه به میدان باز شود. کسانی که شغلشان انجام تمامی کارهای هنرمندان بود تا آنها با خیالی آسوده به عرضه هنر خود فکر کنند. مدیر برنامه شدن به ناگهان تبدیل به شغل شد، البته شغلی که ویژگی‌های خود را دارد و هرکسی از انجام آن برنمی‌آید. اغلب واژه‌نامه‌های عمومی، برنامه‌ریزی را کار یا فعالیت برنامه‌ریز؛ شکل‌گیری برنامه‌ها؛ ساخت یا ترسیم یک طرح یا نمودار؛ کشیدن طرح، طراحی، تدبیر کردن دانسته‌اند. واژه‌نامه‌های تخصصی نیز آن را، شیوه و فرایند سیستماتیک و گام به گامی دانسته‌اند که به تعریف، ایجاد و ترسیم فعالیت‌های ممکنی می‌پردازد که با نیازها، علایق و مشکلات موجود یا آینده مطابقت داشته باشند. می‌توان گفت برنامه‌ریزی عبارت است از فرآیندهای مورد نیاز برای ایجاد و تعریف اهداف و انجام فعالیت‌هایی برای رسیدن به اهداف مطابق با زمان‌بندی. اگرچه سابقه مدیر برنامه داشتن چهره‌های فرهنگی و ورزشی در ایران به سال‌های اخیر محدود می‌شود اما این امر در دنیا امری ساده و مرسوم است. بسیاری از هنرمندان ایرانی، به ویژه در موسیقی پاپ، در سال‌های اخیر با همکاری مدیران برنامه‌های خود توانسته‌اند راحت‌تر در فضای حرفه‌ای گام بردارند و آثارشان را به دست مخاطبان برسانند. مدیر برنامه در ایران کم‌کم به شغل تبدیل می‌شود و گاهی مدیر برنامه یک خواننده با چند هنرمند دیگر هم همکاری می‌کند. به دلیل اینکه سابقه چندانی در ایران ندارد، شاید هنوز برای خیلی‌ها پدیده‌ای ناملموس به حساب می‌آید. به همین بهانه در این هفته سراغ مدیر برنامه‌های یک خواننده رفته‌ایم که نقش زیادی در پیشبرد اهداف او داشته است.