رادیو و تلویزیون پدر و مادر من هستند - ۱۸ آبان ۹۱
نباید از بیان حقایق ترسید
به نظرم جامعه، ‌اخلاق‌ها و رفتارهای اجتماعی امروز ما به صراحت احتیاج دارند، البته این صراحت یا رک بودن، نباید با رکیک بودن اشتباه گرفته شود!‌
صراحت یک مجری یا منتقد باید در حد عریان کردن حقایقی باشد که احتیاج به عریان شدن دارند، صراحت برای تبیین مناسب یک موضوع است. وقتی خود من مثلا در برنامه رادیویی «نمای نزدیک» جشنواره فیلم فجر قصد دارم با کمک دیگر اساتید یک فیلم را در حضور کارگردانش نقد کنیم، به عنوان یک منتقد، نباید از انجام آن ابا داشته باشم یا بترسم! همواره سعی کرده‌ام آنچه را حقیقت است برای مردم بازگو کنم و انعکاس دهم و احساس می‌کنم هم مردم این شیوه را می‌پسندند، هم مسوولان دوست دارند حقیقت به خاطر حقیقت بودنش بیان شود و از این شیوه استقبال می‌کنند.
مگر می‌شود گفت پدرت را بیشتر دوست داری یا مادرت را؟
حضور در رادیو و تلویزیون را تقریبا همزمان شروع کردم، رادیو و تلویزیون مثل پدر و مادرم هستند، بنابراین نمی‌توانم بین آنها فرقی بگذارم و بگویم این یکی را از آن یکی بیشتر دوست دارم؛ چون نمی‌توانی بگویی پدرت را بیشتر دوست داری یا مادرت را. اما جفت اینها را از سینما بیشتر دوست دارم، حتی فضای سریال‌های تلویزیونی را به سینما ترجیح می‌دهم.
چرا زیاد اهل مصاحبه نیستم؟
معتقدم یک مصاحبه‌کننده خوب و یک موضوع جذاب باید وجود داشته باشد که آدم بخواهد مصاحبه کند، شاید بد نباشد گاهی اوقات آدم برای مدتی صحبت نکند، به همین دلیل زیاد اهل مصاحبه نیستم.