سرمایه‌گذاری روی کاغذ - ۲۵ آبان ۹۱
اگر قصد سرمایه‌گذاری در بورس را دارید، اول مطمئن شوید که هدف سرمایه‌گذارى بلندمدت است و شما نمی‌توانید مثل بانک‌ها، به راحتى به پولتان دست پیدا کنید، بنابراین پولى را وارد بورس کنید که مربوط به پس‌اندازتان باشد. در این حالت اگر مثلا ۵ میلیون تومان پس‌انداز داشتید، ۵۰ تا ۶۰ درصد آن را سهم بخرید و بقیه پس‌اندازتان را در بانک نگه دارید. من توصیه می‌کنم هرگز در سرمایه‌گذارى‌های خود تندروى نکنید. دلیلى ندارد که شما خودرو یا مسکن خود را براى سرمایه‌گذارى در بورس بفروشید. اگر شنیده‌اید که می‌گویند سرمایه‌گذارى در مسکن، خودرو و موبایل دیگر بازدهى ندارد، منظورشان این نیست که اصلا خانه نخرید و موبایل هم نداشته باشید، بلکه منظور این است که پول و سرمایه خود را صرف خرید کالاهاى سرمایه‌ای مازاد از نیاز خود نکنید.
اگر قصد سرمایه‌گذاری در بورس را دارید، اول مطمئن شوید که هدف سرمایه‌گذارى بلندمدت است و شما نمی‌توانید مثل بانک‌ها، به راحتى به پولتان دست پیدا کنید، بنابراین پولى را وارد بورس کنید که مربوط به پس‌اندازتان باشد. در این حالت اگر مثلا ۵ میلیون تومان پس‌انداز داشتید، ۵۰ تا ۶۰ درصد آن را سهم بخرید و بقیه پس‌اندازتان را در بانک نگه دارید. من توصیه می‌کنم هرگز در سرمایه‌گذارى‌های خود تندروى نکنید. دلیلى ندارد که شما خودرو یا مسکن خود را براى سرمایه‌گذارى در بورس بفروشید. اگر شنیده‌اید که می‌گویند سرمایه‌گذارى در مسکن، خودرو و موبایل دیگر بازدهى ندارد، منظورشان این نیست که اصلا خانه نخرید و موبایل هم نداشته باشید، بلکه منظور این است که پول و سرمایه خود را صرف خرید کالاهاى سرمایه‌ای مازاد از نیاز خود نکنید. اگر زمین و ملک اضافه دارید، آن را بفروشید و سهام بخرید. براى سرمایه‌گذارى در بورس، اول باید از بین کارگزاران فعال در بورس تهران، یک نفر را انتخاب کنید. فهرست کارگزاران را اداره اطلاع‌رسانى بورس تهران چاپ کرده و آماده توزیع دارد. بعد از انتخاب کارگزار، باید با او ملاقاتى داشته باشید و کارگزار شما می‌تواند مشاور
شما هم باشد، اما حرف نهایى را شما خواهید زد. باید عادت کنید که در بورس، توصیه‌پذیر نباشید، راه خودتان را بروید، تجربه کنید و لذت ببرید. بورس اوراق بهادار، بازاری است که زنده است. جان دارد و هر روز بزرگ‌تر می‌شود. شما هم سعی کنید متناسب با آن، هر روز بزرگ‌تر شوید. اینکه برخی از دوستان توقع دارند که بقیه به آنها کمک کنند، قدری خنده‌دار است. اصولا سعی کنید به شایعات گوش نکنید و بلندمدت فکر کنید. همیشه یادتان باشد. هیچ نسخه کتابی؛ هیچ تجربه شخصی و هیچ رهنمود علمی نمی‌تواند شما را در بورس تهران، راهنمایی کند. پس بهتر است در این بزرگراه با تفکر و تامل حرکت کنید. بله، بعضی وقت‌ها لازم است که شما خلاف جریان آب شنا کنید یا با چراغ خاموش در بزرگراه برانید، اما در این مورد مطمئن باشید که هر رویداد در بورس تهران، تحلیل خاص خود را می‌طلبد. بنابراین دنبال روشی باشید که شما را همیشه به روز و به اصطلاح «آپ دیت» نگه دارد. استفاده از روزنامه و سایت‌های اینترنتی مرتبط، قطعا به شما کمک خواهد کرد. فقط کافی است از طریق موتورهای جست‌وجوگر اینترنتی، به دنبال «بورس و سهام» بگردید. حداقل فهرست ۵۰ وبلاگ و وب‌سایت به شما معرفی خواهد شد
که می‌تواند قسمتی از اطلاعات مورد نیاز شما را تامین کند، این تازه اول کار است. در بورس تهران، آن قدر مشکل اطلاع‌رسانی وجود دارد که شما را ناامید می‌کند. شرکت‌ها با واژه‌ای به نام شفافیت، میانه‌ای ندارند. اخبار از مجاری رسمی منتشر نمی‌شود و اغلب افراد، سعی می‌کنند اخبار غیررسمی و مورد نیاز خود را منتشر کنند. با این حال برای دیدن آخرین وضعیت سهام، اطلاعات شرکت‌ها و اطلاعات داد و ستدهای روزانه، می‌توانید از سایت‌های گوناگون استفاده کنید.
چرا افراد سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
مردم برای اینکه آینده مطمئن‌تری داشته باشند، مازاد درآمد خود را پس‌انداز می‌کنند. پس‌انداز به طورقطع در بالابردن انگیزه زندگی و امید به آینده تاثیرگذارخواهد بود، اما تجمع پول یا دارایی در یک نقطه نمی‌تواند یک تصمیم عاقلانه باشد، چراکه با انباشته کردن پول، نمی‌شود روی حفظ ارزش آن حساب کرد. کسانی که از تصرف در پس‌اندازهای خود دست می‌کشند یعنی مصرف جاری خود را به تعویق می‌اندازند، انتظار دارند در آینده مبلغ بیشتری نسبت به مقدار اولیه دریافت کنند و بتوانند بیشتر مصرف کنند، به عبارت دیگر افراد سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از پس‌اندازهای خود «بازدهی» را که نتیجه به تعویق انداختن مصرف است، به دست آورند. آنها خواهان نرخ بازدهی هستند که در طول زمان، نرخ مورد انتظار تورم و عدم اطمینان در پرداخت‌های آینده را جبران کند.
سرمایه‌گذاری چیست؟
سرمایه‌گذاری عبارت است از ارزش فعلی پول در یک دوره زمانی به منظور کسب عایداتی (بازده) در آینده که به سرمایه‌گذاری برای زمان دریافت وجوه، نرخ مورد انتظار تورم و عدم اطمینان در پرداخت‌های آتی پاداش می‌دهد. سرمایه‌گذار می‌تواند یک فرد، دولت، یک صندوق بازنشستگی یا یک شرکت باشد. همچنین این تعریف شامل انواع سرمایه‌گذاری‌ها می‌شود؛ مانند سرمایه‌گذاری شرکت‌ها بر روی تجهیزات و دستگاه‌ها و سرمایه‌گذاری توسط افراد بر روی سهام، اوراق قرضه، کالاهای با دوام یا زمین و مستغلات. پس در هر شرایطی، سرمایه‌گذار میزان مشخصی واحد پولی را در زمان فعلی جهت کسب عایدات (بازدهی) آتی که از هزینه‌های جاری بیشتر است، مبادله می‌کند.
در یک سرمایه‌گذاری بدون ریسک، (عدم اطمینان در پرداخت‌ها وجود ندارد) نرخ بازده مورد نیاز سرمایه‌گذار برابر با نرخ خالص بهره‌ای است که تحت عنوان «خالص ارزش زمانی پول» نامیده می‌شود و با افزایش تقاضا برای قرض گرفتن و عرضه وجوه از محل پس‌اندازها این نرخ افزایش می‌یابد. این نرخ بهره در بازار سرمایه از مقایسه پس‌اندازهای موجود و تقاضا برای مصرف اضافی (قرض) در یک زمان معین، به وجود می‌آید، به‌عنوان مثال اگر بتوانیم ۱۰۰ واحد پول از درآمد امروز را با ۱۰۴ واحد پول از درآمد ویژه آینده مبادله کنیم، در این صورت نرخ خالص مبادله؛ یعنی ارزش زمانی پول با فرض سرمایه‌گذاری بدون ریسک و ثابت بودن قیمت‌ها، ۴ درصد خواهد بود. اگر سرمایه‌گذاران انتظار داشته باشند که قیمت‌ها تغییر کند و تورم وجود داشته باشد، در این صورت به نرخ بازده بالاتری نیاز دارند، به عنوان مثال اگر انتظار تورم و افزایش قیمت با نرخ ۲ درصد داشته باشیم، در این صورت نرخ بهره اسمی یا بازده مورد نیاز به جای ۴ درصد، ۶ درصد است. همچنین اگر در پرداخت‌های آینده ابهام وجود داشته باشد، نرخ بهره مورد نیاز فرد میزانی است که از خالص ارزش زمانی پول به علاوه نرخ تورم تجاوز می‌کند. این بازده اضافی مورد نیاز را که به نرخ بهره اسمی اضافه می‌شود صرف ریسک می‌گویند.
صرف ریسک + نرخ تورم + نرخ بهره = نرخ بازدهی مورد نیاز سرمایه‌گذاران
چرا افراد سرمایه‌گذاری می‌کنند؟
مردم برای اینکه آینده مطمئن‌تری داشته باشند، مازاد درآمد خود را پس‌انداز می‌کنند. پس‌انداز به طورقطع در بالابردن انگیزه زندگی و امید به آینده تاثیرگذارخواهد بود، اما تجمع پول یا دارایی در یک نقطه نمی‌تواند یک تصمیم عاقلانه باشد، چراکه با انباشته کردن پول، نمی‌شود روی حفظ ارزش آن حساب کرد. کسانی که از تصرف در پس‌اندازهای خود دست می‌کشند یعنی مصرف جاری خود را به تعویق می‌اندازند، انتظار دارند در آینده مبلغ بیشتری نسبت به مقدار اولیه دریافت کنند و بتوانند بیشتر مصرف کنند، به عبارت دیگر افراد سرمایه‌گذاری می‌کنند تا از پس‌اندازهای خود «بازدهی» را که نتیجه به تعویق انداختن مصرف است، به دست آورند. آنها خواهان نرخ بازدهی هستند که در طول زمان، نرخ مورد انتظار تورم و عدم اطمینان در پرداخت‌های آینده را جبران کند.
سرمایه‌گذاری چیست؟
سرمایه‌گذاری عبارت است از ارزش فعلی پول در یک دوره زمانی به منظور کسب عایداتی (بازده) در آینده که به سرمایه‌گذاری برای زمان دریافت وجوه، نرخ مورد انتظار تورم و عدم اطمینان در پرداخت‌های آتی پاداش می‌دهد. سرمایه‌گذار می‌تواند یک فرد، دولت، یک صندوق بازنشستگی یا یک شرکت باشد. همچنین این تعریف شامل انواع سرمایه‌گذاری‌ها می‌شود؛ مانند سرمایه‌گذاری شرکت‌ها بر روی تجهیزات و دستگاه‌ها و سرمایه‌گذاری توسط افراد بر روی سهام، اوراق قرضه، کالاهای با دوام یا زمین و مستغلات. پس در هر شرایطی، سرمایه‌گذار میزان مشخصی واحد پولی را در زمان فعلی جهت کسب عایدات (بازدهی) آتی که از هزینه‌های جاری بیشتر است، مبادله می‌کند.
در یک سرمایه‌گذاری بدون ریسک، (عدم اطمینان در پرداخت‌ها وجود ندارد) نرخ بازده مورد نیاز سرمایه‌گذار برابر با نرخ خالص بهره‌ای است که تحت عنوان «خالص ارزش زمانی پول» نامیده می‌شود و با افزایش تقاضا برای قرض گرفتن و عرضه وجوه از محل پس‌اندازها این نرخ افزایش می‌یابد. این نرخ بهره در بازار سرمایه از مقایسه پس‌اندازهای موجود و تقاضا برای مصرف اضافی (قرض) در یک زمان معین، به وجود می‌آید، به‌عنوان مثال اگر بتوانیم ۱۰۰ واحد پول از درآمد امروز را با ۱۰۴ واحد پول از درآمد ویژه آینده مبادله کنیم، در این صورت نرخ خالص مبادله؛ یعنی ارزش زمانی پول با فرض سرمایه‌گذاری بدون ریسک و ثابت بودن قیمت‌ها، ۴ درصد خواهد بود. اگر سرمایه‌گذاران انتظار داشته باشند که قیمت‌ها تغییر کند و تورم وجود داشته باشد، در این صورت به نرخ بازده بالاتری نیاز دارند، به عنوان مثال اگر انتظار تورم و افزایش قیمت با نرخ ۲ درصد داشته باشیم، در این صورت نرخ بهره اسمی یا بازده مورد نیاز به جای ۴ درصد، ۶ درصد است. همچنین اگر در پرداخت‌های آینده ابهام وجود داشته باشد، نرخ بهره مورد نیاز فرد میزانی است که از خالص ارزش زمانی پول به علاوه نرخ تورم تجاوز می‌کند. این بازده اضافی مورد نیاز را که به نرخ بهره اسمی اضافه می‌شود صرف ریسک می‌گویند.
صرف ریسک + نرخ تورم + نرخ بهره = نرخ بازدهی مورد نیاز سرمایه‌گذاران
ارسال نظر