مجید قادری : صنعت اسباب بازی در دنیای امروز به عنوان یک هنر صنعت شناخته می‌شود که از یک سو چرخه‌های صنعت را به حرکت در می‌آورد و با وجود تقاضای بی پایان کودکان و نوجوانان یکی از بزرگ‌ترین بازارهای معاملات جهانی را رقم می‌زند و از سوی دیگر به دلیل پیام‌رسانی غیرمستقیم پردازشی هنرمندانه دارد. بستر مصرف این کالا در حوزه فرهنگ و تعلیم و تربیت مبتنی بر نیاز خود انگیخته کودکان و نوجوانان فراهم می‌شود و به همین دلیل این بازار همواره پویا است. از آنجا که اسباب بازی‌ها زمینه‌ساز بازی کردن است و می‌تواند در تعاملی بی‌واسطه اسباب نشاط و آرامش کاربر شود و مدلی برای همه آرزوهای کودکانه باشد؛ از این رو این کالا می‌تواند در شکل‌گیری شخصیت کودکان نقش بسزایی ایفا کند. آنچه که بیان شد حاکی از فرهنگی بودن این کالا است. در نتیجه اسباب‌بازی‌ها می‌توانند حاوی فرهنگ طراحان و تولیدکنندگان باشند و این نکته ای است بس در خور توجه، چرا که متاسفانه کشور ما به‌رغم زمینه‌های مساعد فاقد صنعت اسباب بازی است. بنابراین اگر ما صاحب صنعت اسباب بازی نباشیم به طور ناخواسته فرزندانمان را در تعامل با اسباب‌بازی‌های وارداتی با فرهنگ بیگانگان تربیت می‌کنیم و این از جمله عوامل فاصله گرفتن نسل‌ها با فرهنگ خودی است. البته این بیان به آن معنی نیست که همه اسباب‌بازی‌های وارداتی مغایر فرهنگ خودی است با توجه به اینکه بسیاری از اسباب‌بازی‌ها با مجوز قانونی وارد کشور می‌شوند. برای اصلاح این وضعیت، تنها راه پیش رو، اهتمام متصدیان امور کلان فرهنگی و صنعتی کشور برای ایجاد صنعت اسباب‌بازی است. توجه ویژه به ایجاد رشته طراحی اسباب بازی در مقطع کارشناسی ارشد با عنایت به رشته طراحی صنعتی از جمله عوامل موثر در ایجاد این صنعت می‌باشد.