سهامدار موفق - ۳۰ آذر ۹۱
روش‌های تعیین ارزش سهام
ارزش سهام یک شرکت به دو روش تعیین می‌شود، یکی از این روش‌ها استفاده از ارزش خالص دارایی‌های آن شرکت و دیگری براساس درآمدهای آتی آن شرکت است. روش نخست بیشتر در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های خارج از بورس استفاده می‌شود. بر اساس این روش، برای تعیین ارزش خالص دارایی‌های شرکت، باید ابتدا ارزش روز دارایی‌ها را محاسبه و ارزش روز بدهی‌ها را از آن کسر، پس حاصل این تفاضل را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کرد. در نتیجه این عمل، ارزش خالص دارایی‌های شرکت به ازای هر سهم محاسبه می‌شود.
ارزش سهام یک شرکت به دو روش تعیین می‌شود، یکی از این روش‌ها استفاده از ارزش خالص دارایی‌های آن شرکت و دیگری براساس درآمدهای آتی آن شرکت است. روش نخست بیشتر در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های خارج از بورس استفاده می‌شود. بر اساس این روش، برای تعیین ارزش خالص دارایی‌های شرکت، باید ابتدا ارزش روز دارایی‌ها را محاسبه و ارزش روز بدهی‌ها را از آن کسر، پس حاصل این تفاضل را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کرد. در نتیجه این عمل، ارزش خالص دارایی‌های شرکت به ازای هر سهم محاسبه می‌شود.
روش‌های تعیین ارزش سهام
ارزش سهام یک شرکت به دو روش تعیین می‌شود، یکی از این روش‌ها استفاده از ارزش خالص دارایی‌های آن شرکت و دیگری براساس درآمدهای آتی آن شرکت است. روش نخست بیشتر در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های خارج از بورس استفاده می‌شود. بر اساس این روش، برای تعیین ارزش خالص دارایی‌های شرکت، باید ابتدا ارزش روز دارایی‌ها را محاسبه و ارزش روز بدهی‌ها را از آن کسر، پس حاصل این تفاضل را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کرد. در نتیجه این عمل، ارزش خالص دارایی‌های شرکت به ازای هر سهم محاسبه می‌شود. در این حال، با مقایسه ارزش خالص دارایی‌ها به ازای هر سهم و قیمت بازار آن سهم در مورد ارزش آن سهم تصمیم گرفت.
به این روش، محاسبه MAV (Net Asset value) نیز گفته می‌شود، اما روش دوم که بیشتر در شرکت‌های بورسی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مبتنی بر درآمدهای آتی شرکت است. در این روش، عواملی که دارای ارزش اساسی هستند بررسی و ارزیابی می‌شوند.
مهم‌ترین این عوامل عبارتند از: فروش شرکت، رشد فروش شرکت، سود شرکت، رشد سود شرکت، طرح‌های توسعه درصد پوشش بودجه درآمد شرکت، نرخ بازده واقعی و مورد انتظار، ریسک شرکت، مدیریت شرکت، آینده شرکت، P/E شرکت، معاملات عمده و جابه‌جایی سهام شرکت، موقعیت این شرکت در صنعت مربوطه، تاثیرپذیری شرکت از متغیرهای کلان اقتصادی.
عوامل یادشده در تعیین ارزش سهام شرکت‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند، البته تعیین ارزش برخی از آنها که ارزش کمی دارند امکان‌پذیر است، اما باید عواملی را که دارای ارزش کیفی هستند نیز مدنظر قرار داد.
مدیریت شرکت‌ها را بشناسید
شناختن مدیریت یک شرکت و ارزیابی عملکرد مدیر آن می‌تواند تا اندازه زیادی بر سرمایه‌گذاران در انتخاب یک شرکت مناسب برای سرمایه‌گذاری کمک کند.
آینده یک شرکت به طور مستقیم با عملکرد مدیر آن در ارتباط است و مدیریت خوب و مناسب می‌تواند سود مورد انتظار سهامداران را تحقق بخشد. مدیریت بد و نامناسب نیز به اتلاف منابع و کاهش ارزش شرکت منجر خواهد شد.
مهم‌ترین عوامل در مدیریت خوب، درستکاری و امانت‌داری است؛ بنابراین اگر به درستکاری یک مدیر اطمینان ندارید، آن، شرکت را برای سرمایه‌گذاری انتخاب نکنید.
سابقه موفقیت‌های مدیریت شرکت اعم از سودآوری، کسب جایگاه مناسب در صنعت مربوطه و ... یکی دیگر از عوامل شناسایی مدیران کارآمد است. تایید مدیر یک شرکت از سوی دیگر مدیران فعال در صنعت مربوطه نیز می‌تواند عامل موثری در شناخت مدیریت یک شرکت باشد.
عملکرد مناسب مدیریت در زمان بحران، مرتبط بودن دانش مدیریت با فعالیت شرکت و به روز بودن دانش وی، خلاقیت مدیر و قدرت مواجهه با تغییرات محیطی و انتقادپذیری نیز از خصوصیات یک مدیر شایسته است.
گاهی با شرکت‌هایی روبه‌رو می‌شوید که کارکنان متخصص و شایسته آنها در سمت‌های پایین مشغول به کارند، اما خویشان و بستگان مدیر با وجود نداشتن تخصص لازم، در رده‌های بالا قرار دارند.
توصیه می‌شود از سرمایه‌گذاری در این شرکت‌ها پرهیز کنید.
بررسی رایج‌ترین نسبت در بورس
نسبت قیمت به درآمد (P/E) رایج‌ترین نسبتی است که سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه از آن برای تصمیم‌گیری‌های خود استفاده می‌کنند. از دیدگاه بیشتر سرمایه‌گذاران، این نسبت می‌تواند بیانگر ارزش یک صنعت یا یک شرکت باشد.
این نسبت، رابطه ارزش بازار و سود هر سهم را نشان می‌دهد و می‌تواند رابطه یک سهم و چشم‌انداز آینده شرکت و سود پیش‌بینی شده آن را به سرمایه‌گذاران نشان بدهد.
P/E در تعیین دوره برگشت اصل سرمایه‌گذاری از محل سودهای آتی یک سهم به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند، مثلا اگر سهمی با P/E 10 خریداری کنید، 10 سال طول می‌کشد تا شرکت، کل سرمایه اولیه شما را از محل سودهای خود بازپس دهد. نسبت P/E می‌تواند نظر بازار در خصوص یک سهم را منعکس کند، بر این اساس P/E بالا نشان‌دهنده وضعیت خوب و رو به رشد یک شرکت و P/E پایین نشان‌دهنده وضعیت نامناسب شرکت است.
البته باید دانست از آنجا که نسبت P/E از تقسیم قیمت هر سهم بر سود آن سهم به دست می‌آید (سود هر سهم/قیمت هر سهم=P/E)، دلیل بالا بودن یا پایین بودن P/E را باید در نظر داشت، مثلا e/p یک شرکت خودروسازی، 87 است، زیرا سود هر سهم آن (مخرج کسر) بسیار پایین است. در چنین مواقعی، P/E بالا نمی‌تواند نشان‌دهنده وضعیت نامناسب یک شرکت باشد. از سوی دیگر نسبت P/E نشان‌دهنده سطح ریسک یک شرکت نیز هست، به گونه‌ای که هر چه این نسبت بالاتر باشد، ریسک سهم نیز بالاتر خواهد بود. برای محاسبه نسبت P/E یک شرکت، توسط P/E صفت مربوط را محاسبه می‌کنند. عواملی که در تعیین نسبت P/E موثرند عبارت اند از: اندازه شرکت، مدیریت شرکت، رشد شرکت، طرح‌های توسعه شرکت، ظرفیت‌های قابل بهره‌برداری، بازار محصولات شرکت، تقاضا برای سهام شرکت، سود شرکت، دوره برگشت سرمایه مورد انتظار سرمایه‌گذاران، شرح بازده رایج بازار از سرمایه‌گذاری و نرخ بهره در شبکه بانکی، همواره به سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود در بازارهای روبه‌رشد، سهام با P/E بالا خریداری کنند و در بازارهای روبه‌کاهش از خرید و نگهداری سهام با P/E بالا اجتناب کنند. البته باید در نظر داشت که نسبت P/E به‌تنهایی نمی‌تواند مبنای مناسبی برای انتخاب سهام باشد.
ارزش سهام یک شرکت به دو روش تعیین می‌شود، یکی از این روش‌ها استفاده از ارزش خالص دارایی‌های آن شرکت و دیگری براساس درآمدهای آتی آن شرکت است. روش نخست بیشتر در شرکت‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های خارج از بورس استفاده می‌شود. بر اساس این روش، برای تعیین ارزش خالص دارایی‌های شرکت، باید ابتدا ارزش روز دارایی‌ها را محاسبه و ارزش روز بدهی‌ها را از آن کسر، پس حاصل این تفاضل را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کرد. در نتیجه این عمل، ارزش خالص دارایی‌های شرکت به ازای هر سهم محاسبه می‌شود. در این حال، با مقایسه ارزش خالص دارایی‌ها به ازای هر سهم و قیمت بازار آن سهم در مورد ارزش آن سهم تصمیم گرفت.
به این روش، محاسبه MAV (Net Asset value) نیز گفته می‌شود، اما روش دوم که بیشتر در شرکت‌های بورسی مورد استفاده قرار می‌گیرد، مبتنی بر درآمدهای آتی شرکت است. در این روش، عواملی که دارای ارزش اساسی هستند بررسی و ارزیابی می‌شوند.
مهم‌ترین این عوامل عبارتند از: فروش شرکت، رشد فروش شرکت، سود شرکت، رشد سود شرکت، طرح‌های توسعه درصد پوشش بودجه درآمد شرکت، نرخ بازده واقعی و مورد انتظار، ریسک شرکت، مدیریت شرکت، آینده شرکت، P/E شرکت، معاملات عمده و جابه‌جایی سهام شرکت، موقعیت این شرکت در صنعت مربوطه، تاثیرپذیری شرکت از متغیرهای کلان اقتصادی.
عوامل یادشده در تعیین ارزش سهام شرکت‌ها به سرمایه‌گذاران کمک می‌کنند، البته تعیین ارزش برخی از آنها که ارزش کمی دارند امکان‌پذیر است، اما باید عواملی را که دارای ارزش کیفی هستند نیز مدنظر قرار داد.
مدیریت شرکت‌ها را بشناسید
شناختن مدیریت یک شرکت و ارزیابی عملکرد مدیر آن می‌تواند تا اندازه زیادی بر سرمایه‌گذاران در انتخاب یک شرکت مناسب برای سرمایه‌گذاری کمک کند.
آینده یک شرکت به طور مستقیم با عملکرد مدیر آن در ارتباط است و مدیریت خوب و مناسب می‌تواند سود مورد انتظار سهامداران را تحقق بخشد. مدیریت بد و نامناسب نیز به اتلاف منابع و کاهش ارزش شرکت منجر خواهد شد.
مهم‌ترین عوامل در مدیریت خوب، درستکاری و امانت‌داری است؛ بنابراین اگر به درستکاری یک مدیر اطمینان ندارید، آن، شرکت را برای سرمایه‌گذاری انتخاب نکنید.
سابقه موفقیت‌های مدیریت شرکت اعم از سودآوری، کسب جایگاه مناسب در صنعت مربوطه و ... یکی دیگر از عوامل شناسایی مدیران کارآمد است. تایید مدیر یک شرکت از سوی دیگر مدیران فعال در صنعت مربوطه نیز می‌تواند عامل موثری در شناخت مدیریت یک شرکت باشد.
عملکرد مناسب مدیریت در زمان بحران، مرتبط بودن دانش مدیریت با فعالیت شرکت و به روز بودن دانش وی، خلاقیت مدیر و قدرت مواجهه با تغییرات محیطی و انتقادپذیری نیز از خصوصیات یک مدیر شایسته است.
گاهی با شرکت‌هایی روبه‌رو می‌شوید که کارکنان متخصص و شایسته آنها در سمت‌های پایین مشغول به کارند، اما خویشان و بستگان مدیر با وجود نداشتن تخصص لازم، در رده‌های بالا قرار دارند.
توصیه می‌شود از سرمایه‌گذاری در این شرکت‌ها پرهیز کنید.
بررسی رایج‌ترین نسبت در بورس
نسبت قیمت به درآمد (P/E) رایج‌ترین نسبتی است که سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه از آن برای تصمیم‌گیری‌های خود استفاده می‌کنند. از دیدگاه بیشتر سرمایه‌گذاران، این نسبت می‌تواند بیانگر ارزش یک صنعت یا یک شرکت باشد.
این نسبت، رابطه ارزش بازار و سود هر سهم را نشان می‌دهد و می‌تواند رابطه یک سهم و چشم‌انداز آینده شرکت و سود پیش‌بینی شده آن را به سرمایه‌گذاران نشان بدهد.
P/E در تعیین دوره برگشت اصل سرمایه‌گذاری از محل سودهای آتی یک سهم به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند، مثلا اگر سهمی با P/E 10 خریداری کنید، 10 سال طول می‌کشد تا شرکت، کل سرمایه اولیه شما را از محل سودهای خود بازپس دهد. نسبت P/E می‌تواند نظر بازار در خصوص یک سهم را منعکس کند، بر این اساس P/E بالا نشان‌دهنده وضعیت خوب و رو به رشد یک شرکت و P/E پایین نشان‌دهنده وضعیت نامناسب شرکت است.
البته باید دانست از آنجا که نسبت P/E از تقسیم قیمت هر سهم بر سود آن سهم به دست می‌آید (سود هر سهم/قیمت هر سهم=P/E)، دلیل بالا بودن یا پایین بودن P/E را باید در نظر داشت، مثلا e/p یک شرکت خودروسازی، 87 است، زیرا سود هر سهم آن (مخرج کسر) بسیار پایین است. در چنین مواقعی، P/E بالا نمی‌تواند نشان‌دهنده وضعیت نامناسب یک شرکت باشد. از سوی دیگر نسبت P/E نشان‌دهنده سطح ریسک یک شرکت نیز هست، به گونه‌ای که هر چه این نسبت بالاتر باشد، ریسک سهم نیز بالاتر خواهد بود. برای محاسبه نسبت P/E یک شرکت، توسط P/E صفت مربوط را محاسبه می‌کنند. عواملی که در تعیین نسبت P/E موثرند عبارت اند از: اندازه شرکت، مدیریت شرکت، رشد شرکت، طرح‌های توسعه شرکت، ظرفیت‌های قابل بهره‌برداری، بازار محصولات شرکت، تقاضا برای سهام شرکت، سود شرکت، دوره برگشت سرمایه مورد انتظار سرمایه‌گذاران، شرح بازده رایج بازار از سرمایه‌گذاری و نرخ بهره در شبکه بانکی، همواره به سرمایه‌گذاران توصیه می‌شود در بازارهای روبه‌رشد، سهام با P/E بالا خریداری کنند و در بازارهای روبه‌کاهش از خرید و نگهداری سهام با P/E بالا اجتناب کنند. البته باید در نظر داشت که نسبت P/E به‌تنهایی نمی‌تواند مبنای مناسبی برای انتخاب سهام باشد.
ارسال نظر