درنگی بر مفهوم تعاون از منظر صاحبنظران علوم انسانی
تعاونی، ابزار کاهش فقر و نابرابری
تعاونی ابزار کاهش
فقر و نابرابری است
تعاون ابزار کاهش فقر و نابرابری است و هیچ جامعهای نمیتواند بدون شبکه گستردهای از تعاونیها به رفاه اجتماعی و کاهش فقر و نابرابری که از اهداف قانون اساسی ما و آمال یکایک مردم کشور است، دست یابد.
به همان میزان که روح تعاون و همکاری کاهش پیدا میکند عملکرد اقتصادی یک کشور هم کاهش مییابد. اما کارکرد دوم تعاونیها که در دنیای مدرن شناخته شد و همه کشورها و حتی کشورهایی که شدیدا به اقتصاد آزاد اعتقاد دارند آن را پذیرفتهاند، این است که تقویت و رشد تعاونی همواره ابزاری است برای کاهش نابرابری.
فقر و نابرابری است
تعاون ابزار کاهش فقر و نابرابری است و هیچ جامعهای نمیتواند بدون شبکه گستردهای از تعاونیها به رفاه اجتماعی و کاهش فقر و نابرابری که از اهداف قانون اساسی ما و آمال یکایک مردم کشور است، دست یابد.
به همان میزان که روح تعاون و همکاری کاهش پیدا میکند عملکرد اقتصادی یک کشور هم کاهش مییابد. اما کارکرد دوم تعاونیها که در دنیای مدرن شناخته شد و همه کشورها و حتی کشورهایی که شدیدا به اقتصاد آزاد اعتقاد دارند آن را پذیرفتهاند، این است که تقویت و رشد تعاونی همواره ابزاری است برای کاهش نابرابری.
تعاونی ابزار کاهش
فقر و نابرابری است
تعاون ابزار کاهش فقر و نابرابری است و هیچ جامعهای نمیتواند بدون شبکه گستردهای از تعاونیها به رفاه اجتماعی و کاهش فقر و نابرابری که از اهداف قانون اساسی ما و آمال یکایک مردم کشور است، دست یابد.
به همان میزان که روح تعاون و همکاری کاهش پیدا میکند عملکرد اقتصادی یک کشور هم کاهش مییابد. اما کارکرد دوم تعاونیها که در دنیای مدرن شناخته شد و همه کشورها و حتی کشورهایی که شدیدا به اقتصاد آزاد اعتقاد دارند آن را پذیرفتهاند، این است که تقویت و رشد تعاونی همواره ابزاری است برای کاهش نابرابری. وقتی که انسانها سرمایهها و کار خود را در کنار یکدیگر قرار میدهند میتوانند اقداماتی انجام دهند که حتا شاید یک شرکت خصوصی هم به تنهایی نتواند انجام دهد.
در کشوری مثل آمریکا، تعاونی توزیع بعد از شرکت والمارت بزرگترین تعاونی شبکه توزیع کالاست. ما هم در ایران به روح تعاون و همکاری هم برای تحقق اهداف اجتماعی و اقتصادی و هم به عنوان ابزاری برای کاهش نابرابریهای اقتصادی که در جامعه وجود دارد نیاز داریم.
دکتر احمد میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون و عضو هیات علمی دانشگاه
ترکیب سرمایه، نیروی انسانی، تواناییهای ذهنی و ارزشهای اخلاقی
سوابق تاریخی ملتها نشان داده است، ملتهایی موفق بودهاند که توانستهاند از سرمایههایشان به نحو مطلوبتری استفاده کنند. اما یکی از نهادهای بسیار موفق تاریخی که هم به عنوان یک نهاد مولد سرمایه اجتماعی عمل کرده و هم به عنوان یک نهاد مصرفکننده سرمایهای اجتماعی، تعاونیها هستند. در دنیای مدرن تعاونیها را به عنوان نهادها و سازمانهای رسمیای که میتوانند سرمایههای خرد، تواناییهای خرد و دانشهای خرد را تجمیع کنند به رسمیت شناخته و از آنها استفاده کردند. مزیت تعاونی بر انواع اشکال همکاری اجتماعی این است که میتواند همزمان سرمایه، نیروی انسانی، تواناییهای ذهنی و ارزشهای اخلاقی را با هم ترکیب کرده و به کار بگیرد.
دکتر محسن رنانی، دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان
توانمندسازی افرادی که ابزار کار ندارند
توانمندسازی افرادی که ابزار کار ندارند، یکی از مزیتهای اصلی تعاونیهاست. از حدود دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد که تعاونیها به عنوان یک بنگاه اقتصادی مطرح شدند، توانستهاند در کنار بخش خصوصی قرار بگیرند و خدمات ارزندهای را، هم به تولیدکنندهها و هم به مصرفکنندگان از کانال بازار عرضه کنند. در شرایط فعلی اقتصادی باید گفت، بخش تعاونی در مقابل بخش خصوصی قرار نمیگیرد بلکه بخش تعاون مکمل بخش خصوصی است و در واقع به بخشخصوصی خدماترسانی میکند. تعاونیها میتوانند نقاط ضعف تولیدکنندگان کوچک در اتصال به لایههای مختلف بازار را پیدا کرده و مرتفع کنند.
یکی از نقاط ضعف اقتصاد در کشورهای جهان سوم کم توجهی به تحقیق و توسعه است. تعاونیهای تحقیق و توسعه میتوانند به فعالان اقتصادی چه در بخش تولید، چه در بخش بازاررسانی و چه در بخش مصرف، تحقیقات و پژوهشهای کاربردی را اجرا کرده و نتایج این تحقیقات را به صورت فناوریهای نوین در اختیار تولیدکنندهها و مصرفکنندهها و یا تشکلهای آنها قرار دهند.
دکتر حمید آماده، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
فقر و نابرابری است
تعاون ابزار کاهش فقر و نابرابری است و هیچ جامعهای نمیتواند بدون شبکه گستردهای از تعاونیها به رفاه اجتماعی و کاهش فقر و نابرابری که از اهداف قانون اساسی ما و آمال یکایک مردم کشور است، دست یابد.
به همان میزان که روح تعاون و همکاری کاهش پیدا میکند عملکرد اقتصادی یک کشور هم کاهش مییابد. اما کارکرد دوم تعاونیها که در دنیای مدرن شناخته شد و همه کشورها و حتی کشورهایی که شدیدا به اقتصاد آزاد اعتقاد دارند آن را پذیرفتهاند، این است که تقویت و رشد تعاونی همواره ابزاری است برای کاهش نابرابری. وقتی که انسانها سرمایهها و کار خود را در کنار یکدیگر قرار میدهند میتوانند اقداماتی انجام دهند که حتا شاید یک شرکت خصوصی هم به تنهایی نتواند انجام دهد.
در کشوری مثل آمریکا، تعاونی توزیع بعد از شرکت والمارت بزرگترین تعاونی شبکه توزیع کالاست. ما هم در ایران به روح تعاون و همکاری هم برای تحقق اهداف اجتماعی و اقتصادی و هم به عنوان ابزاری برای کاهش نابرابریهای اقتصادی که در جامعه وجود دارد نیاز داریم.
دکتر احمد میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون و عضو هیات علمی دانشگاه
ترکیب سرمایه، نیروی انسانی، تواناییهای ذهنی و ارزشهای اخلاقی
سوابق تاریخی ملتها نشان داده است، ملتهایی موفق بودهاند که توانستهاند از سرمایههایشان به نحو مطلوبتری استفاده کنند. اما یکی از نهادهای بسیار موفق تاریخی که هم به عنوان یک نهاد مولد سرمایه اجتماعی عمل کرده و هم به عنوان یک نهاد مصرفکننده سرمایهای اجتماعی، تعاونیها هستند. در دنیای مدرن تعاونیها را به عنوان نهادها و سازمانهای رسمیای که میتوانند سرمایههای خرد، تواناییهای خرد و دانشهای خرد را تجمیع کنند به رسمیت شناخته و از آنها استفاده کردند. مزیت تعاونی بر انواع اشکال همکاری اجتماعی این است که میتواند همزمان سرمایه، نیروی انسانی، تواناییهای ذهنی و ارزشهای اخلاقی را با هم ترکیب کرده و به کار بگیرد.
دکتر محسن رنانی، دانشیار گروه اقتصاد دانشگاه اصفهان
توانمندسازی افرادی که ابزار کار ندارند
توانمندسازی افرادی که ابزار کار ندارند، یکی از مزیتهای اصلی تعاونیهاست. از حدود دهه ۱۹۷۰ میلادی به بعد که تعاونیها به عنوان یک بنگاه اقتصادی مطرح شدند، توانستهاند در کنار بخش خصوصی قرار بگیرند و خدمات ارزندهای را، هم به تولیدکنندهها و هم به مصرفکنندگان از کانال بازار عرضه کنند. در شرایط فعلی اقتصادی باید گفت، بخش تعاونی در مقابل بخش خصوصی قرار نمیگیرد بلکه بخش تعاون مکمل بخش خصوصی است و در واقع به بخشخصوصی خدماترسانی میکند. تعاونیها میتوانند نقاط ضعف تولیدکنندگان کوچک در اتصال به لایههای مختلف بازار را پیدا کرده و مرتفع کنند.
یکی از نقاط ضعف اقتصاد در کشورهای جهان سوم کم توجهی به تحقیق و توسعه است. تعاونیهای تحقیق و توسعه میتوانند به فعالان اقتصادی چه در بخش تولید، چه در بخش بازاررسانی و چه در بخش مصرف، تحقیقات و پژوهشهای کاربردی را اجرا کرده و نتایج این تحقیقات را به صورت فناوریهای نوین در اختیار تولیدکنندهها و مصرفکنندهها و یا تشکلهای آنها قرار دهند.
دکتر حمید آماده، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
ارسال نظر