قبرستان شهری و گره کور ترافیک
محمدعلی احمدیان
مدیرگروه جغرافیای دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
یکی از دلایل مکان‎یابی گورستان‏ها در خارج از شهرها مسائل بهداشتی است؛ آلودگی منابع آبی یکی از مسائلی است که ممکن است با ایجاد آرامستان در داخل شهر ایجاد شود. همچنین گاهی دفن اجساد باعث ایجاد تعفن در زیر لایه خاک می‎شود که این تعفن ممکن است به وسیله بادهایی که به سمت شهرها می‎وزند، وارد شهر شود؛ بنابراین آرامستان‌ها باید به گونه ای مکان‏یابی شود که در مسیر آبراهه‎ها نباشد و شیب آن هم به سمت شهر نباشد؛ علاوه بر این زمین آرامستان‏ها باید غیرقابل نفوذ بوده و به آب‏های زیرزمینی هم نزدیک نباشد؛ براساس ضوابط مربوط به محیط اکولوژیکی، آرامستان‎ها باید در محدوده مناسبی خارج از شهرها مکان‏یابی شوند.
ممکن است ایرادات مذکور با تکنیک‏ها و ابتکاراتی در زمینه معماری و ... مرتفع شود اما باز هم احداث آرامستان در داخل شهر مشکل بزرگتری از جنس افزایش ترافیک در هسته مرکزی شهر ایجاد می‏کند؛ با توجه به اینکه در کشور ما، مردم براساس فرهنگ مذهبی خود زیاد به زیارت اهل قبور می‏روند، ایجاد آرامستان در داخل شهر باعث افزایش رفت‎وآمد مردم می‏شود و این مسأله برای مشهد مشکل لاینحلی ایجاد خواهد کرد به‌ویژه در ایام پیک تردد به قبرستان‏ها برای مثال در ایام چراغ برات؛ تصور کنید در این ایام همه بخواهند برای زیارت اهل قبور به سمت این گورستان‏ بیایند و این جمعیت را به افرادی اضافه کنید که به قصد زیارت بارگاه رضوی به سمت هسته شهر تردد می‎کنند و همچنین افرادی که محل کسب‏وکار آنان اطراف بارگاه رضوی است؛ تداخل نقشی که با احداث این آرامستان ایجاد می‎شود، مشکلات بزرگی ایجاد خواهد کرد که ارائه راه‎حل برای آن بعید به نظر می‎رسد.هر برنامه یا پروژه‌ای نقاط مثبت و منفی دارد که اقتصاددانان از آن به عنوان هزینه و فایده یاد می‎کنند؛ اجرای این طرح‎ها و پروژه‏ها بدون نقاط منفی ممکن نیست اما مسأله قابل اهمیت این است که بین نقاط ضعف و قوت توازن برقرار باشد؛ اگر قرار باشد هزینه‏های طرحی بیشتر از منافع باشد این طرح مورد قبول نیست؛ ایجاد آرامستان در ره‏باغ‎های اطراف حرم نیز شاید منافع اندکی داشته باشد اما نقاط منفی آن بسیار بیشتر از منافع است و نارضایتی‎های بسیاری هم به دنبال خواهد داشت؛ به نظر می‏رسد این طرح پختگی کافی را ندارد و بدون ارزیابی‏های لازم ارائه شده است. با توجه به جایگاه مشهد و زائرپذیری آن، باید این مسأله را نیز درنظر داشت که تبعات ایجاد این آرامستان تنها برای مشهد و ساکنان آن نیست؛ و باید این طرح در معرض ارزشیابی کارشناسان قرار گیرد و از مردم نیز نظرخواهی شود زیرا برنامه‎ریزی شهری باید با مردم و برای مردم باشد.

بحث دسترسی در برنامه‏ریزی‏های شهری اهمیت بسیاری دارد؛ این نکته که دسترسی دشوار به آرامستان‎های خارج از شهر صحیح است اما ایجاد آرامستان در داخل محدوده شهری راه‏حل رفع این مشکل نیست زیرا این راهکار مشکل بزرگتری را ایجاد می‎کند؛ با وجود بار ترافیکی موجود در اطراف حرم، ایجاد جاذبه و بار جدید در این منطقه درست نیست؛ برای رفع مشکل دسترسی، مدیریت شهری می‎تواند ناوگان حمل‎ونقل عمومی به ویژه قطار شهری را برای انتقال مردم به آرامستان‏های خارج شهر توسعه دهد. اگر می‎خواهیم ایده شهر اسلامی در مشهد پیاده شود باید دیدگاه اقتصادی را تحت‏الشعاع دیدگاه فرهنگی قرار دهیم تا عملکرد ما به ایده شهر اسلامی نزدیک شود؛ اگر دیدگاه اقتصادی داشته باشیم مسلما ارزش‎های فرهنگی مشهد قربانی منافع اقتصادی می‎شود. باید افرادی غیر از اعضای شورای شهر درباره ایجاد آرامستان در ره‎باغ‏های اطراف حرم اظهار نظر کنند و از جنبه‏های مختلف به مسأله بپردازند؛ فرمانداری مشهد باید تا دیر نشده و کار از کار نگذشته است، ورود پیدا کند و کمیسیون ماده پنج هم باید به وظیفه شرعی و قانونی خود عمل کند چرا که مسائل شهر را نباید ساده تلقی کرد و هر اقدامی انجام می‎شود حتما باید با نظرسنجی و کار کارشناسی باشد.نهادهای ذی‎صلاح این مسأله را در نظر داشته باشند که باید علاوه بر مردم، نزد خدا نیز پاسخگو باشند و نباید اقدامات بر اساس سلیقه شخصی انجام شود؛ همچنین این مصوبات در کارنامه شورای شهر ثبت می‏شود و باید به گو‏نه‎ای باشد که در آینده بتوانند از آن دفاع کنند و به شهر صدمه نزند.