دکه مطبوعات - ۱۵ تیر ۹۶
The Week
دفع نانسی پلوسی
مجله ویک این هفته سراغ حزب دموکرات آمریکا رفته است. این مجله به وضعیت این حزب در فضای سیاسی ایالاتمتحده پرداخته و این پرسش را مطرح کرده است که آیا با جا گذاشتن نانسی پلوسی این حزب دوباره برنده میشود یا نه؟ دونالد ترامپ اخیر گفته است که او بهعنوان رئیسجمهور مجددا پیروز خواهد شد اما حزب دموکرات به چنین چیزی اعتقاد ندارد و گاهی اوقات برای پیروزی بیش از حد احساس آرامش میکند، اما آیا چنین چیزی ممکن است؟ درست دو هفته پیش بود که در انتخابات جورجیا جان اوساف با اختلاف اندکی انتخابات در جرجیا را به نامزد جمهوریخواهان یعنی کارن هندل باخت.
The Week
دفع نانسی پلوسی
مجله ویک این هفته سراغ حزب دموکرات آمریکا رفته است. این مجله به وضعیت این حزب در فضای سیاسی ایالاتمتحده پرداخته و این پرسش را مطرح کرده است که آیا با جا گذاشتن نانسی پلوسی این حزب دوباره برنده میشود یا نه؟ دونالد ترامپ اخیر گفته است که او بهعنوان رئیسجمهور مجددا پیروز خواهد شد اما حزب دموکرات به چنین چیزی اعتقاد ندارد و گاهی اوقات برای پیروزی بیش از حد احساس آرامش میکند، اما آیا چنین چیزی ممکن است؟ درست دو هفته پیش بود که در انتخابات جورجیا جان اوساف با اختلاف اندکی انتخابات در جرجیا را به نامزد جمهوریخواهان یعنی کارن هندل باخت. دموکراتها در این چند وقت اخیر به باخت عادت کردهاند. آنها فکر میکنند چون مردم از ترامپ متنفر هستند در هر انتخاباتی پیروز میدان خواهند شد. اما حزب دموکرات باید در آینه به خود یک نگاه مجدد بیندازد و ببیند چه عاملی آنها را به یک بازنده محض تبدیل کرده است.
آرون بلیک در واشنگتنپست نوشت که نمیتوان برای بررسی شکستهای پیاپی دموکراتها یک عامل را بررسی کرد. به اعتقاد وی این شکستها چند بعدی است اما برخی از دموکراتها عامل باخت را به گردن نانسی پلوسی، رهبر اقلیت دموکراتها در مجلس نمایندگان نسبت میدهند. از نانسی پلوسی بهعنوان «هیولا» یاد میشود و جمهوریخواهان با معرفی او بهعنوان یک «هیولا» راه پیروزی را برای خود آسان کردهاند. دموکراتها میگویند اگر قرار باشد آنها در انتخابات سال ۲۰۱۸ بتوانند دوباره اکثریت را بهدست بگیرند باید از شر نانسی پلوسی دوری کنند. البته «جوی آن رید» در سایت دیلی بیست نوشت: همه را به گردن پلوسی نیندازید. او شاید بهعنوان برگ برنده جمهوریخواهان باشد و آنها مردم را با مسائلی نظیر اینکه او طرفدار پیوستن به معاهده پاریس است بترسانند، اما عوامل دیگری نیز برای شکست دموکراتها باید در نظر گرفت و یکی از آنها عدم انسجام این گروه است.
The Nation
ترامپ و اتحادیه ملی اسلحه
مسلحانه شدن جنگ فرهنگی تازه آغاز شده است. این بخشی از مقاله این هفته نیشن است که اعتقاد دارد سیاستهای ترامپ موجب میشود فرهنگها با اسلحه گرم به جنگ یکدیگر بروند. حمایت ترامپ از قانون اسلحه موجب تقویت فرهنگ استفاده از آن میشود. در یک نمایشگاه کوچک در موسسه ملی اسلحه در آمریکا یک کنفرانس کوچک نیز در جریان بود که این کنفرانس میتواند نشان دهد چه آینده خطرناکی پیش روی آمریکا با مدیریت ترامپ وجود دارد. استیو ترانی بهعنوان سخنران میگوید: تهدیدهای جاری و در پیشرو بهشدت روی زندگی شما تاثیرگذار خواهد بود. ترانی خود را مامور سابق سیا معرفی میکند و میگوید که زمان کوتاهی هم برای ترامپ در زمینه مسائل امنیتی کار میکرده است. او از جمعیتی که در آنجا جمع شده بودند میخواست تا به حرفهایش به دقت گوش فرا بدهند. او میگوید در مسائل امنیتی یکسری تهدیداتی وجود دارد که از آن بهعنوان تهدیدهای فعال یاد میشود که در زمان جاری و نه در آینده مطرح است.
وزارت کشور در آمریکا تهدید فعال را اینگونه تعریف میکند: هر چیز بدی که عمدتا برای مردم خوب اتفاق میافتد. ترانی در این زمینه ترور را بهعنوان یک تهدید فعال معرفی میکند. او تصریح میکند: تصور کنید که شما در یک راهپیمایی حضور دارید، اما به جای تظاهرات مسالمتآمیز با پلیس به جنگ میروید. آنها آتش به روی شما میگشایند و شما نیز متقابلا به روی آنها آتش میگشایید. او میگوید در سالجاری استفاده از اسلحه گرم بسیار زیاد شده و تهدیدهای فعال در حال افزایش است. خطر استفاده از اسلحه گرم با سیاستهای ترامپ در حال افزایش است. در سالجاری تاکنون ۷ هزار و ۴۰۷ نفر کشته شدهاند. این در حالی است که تنها ۵ ماه از سالجاری میلادی گذشته است. این در واقع یعنی اینکه در روز ۴۲ نفر در آمریکا با اسلحه گرم کشته میشوند.
Newyork Times Magazine
شکارچی ترامپ
مجله نیویورک تایمز در این شماره به سراغ داستان افبیآی و اخراج کومی رفته است. داستان اخراج کومی تبدیل به یک بومرنگ شده است که با سرعت به سمت خود کاخ سفید بازمیگردد. تیموینر در این مطلب مینویسد: دونالد ترامپ در رابطه با افبیآی دچار بدفهی شده بود. او مینویسد که رابرت مولر، بازرس ویژه پرونده روسیه هم بهدنبال این موضوع است که آیا ترامپ عامادانه جیمز کومی را اخراج کرده است تا سرپوشی بر رسوایی «روسگیت» بگذارد یا اینکه در ارتباط با رئیس افبیآی دچار سوءبرداشت شده است. جان میندرمن، یکی از نیروهای سابق افبیآی که الان ۸۰ ساله است به تیم رابرت مولر پیوسته است. او میگوید که پرونده ترامپ را برای بررسی به او سپردهاند. ترامپ پیشتر نیز گفته بود که مورد بازجویی قرار گرفته است. یکی از کارکنان افبیآی که خواست اسمش فاش نشود، میگوید که ابعاد این پرونده به پیچیدگی پرونده واترگیت است.
البته داستان واترگیت را همگان میدانند و آن داستان آخر خوشی برای رئیسجمهوری آمریکا نداشت. در ماجرای واترگیت محرز شد که رئیسجمهوری جرمی آشکار انجام داده است. در مورد ترامپ نیز این اتهام مطرح است که آیا وی با اخراج کومی بهدنبال ایجاد مانع برای تحقق عدالت بوده است. ایجاد مانع برای تحقق عدالت در آمریکا یک جرم محسوب میشود. مککورد یکی از اعضای سابق افبیآی و سیا پرونده بررسی واترگیت را بر عهده داشت. او ماجرای شنود را در واترگیت تا انتها پیگیری کرد و در نهایت ریچارد نیکسون مجبور به استعفا شد. برای رابرتمولر هم برخی چنین پیشبینی مشابهی کردهاند. کسی که میتواند مانند مککورد تاریخساز شود. رابرت مولر توانسته است قضات و نیروهای قدیمی را برای این پرونده دور هم جمع کند. به اعتقاد مولر درخواست ترامپ از کومی برای وفاداری به او میتواند یک سرنخ باشد. به باور وی ترامپ میخواسته از این طریق بر رسوایی روسیه سرپوش بگذارد.
The Economist
آمریکای ترامپ
اکونومیست در سرمقاله این هفته خود ترامپ را متخصصی دانست که وضعیت «بد» را میتواند به «بدتر» تبدیل کند. این مقاله که در آستانه روز استقلال این کشور به نگارش در آمده، اشاره کرده است که این روز، روزی است که آمریکا توانست با اتحاد ۱۳ مستعمره خود در برابر انگلیسیها قدعلم کند و استقلال خود را بهدست آورد. اما به اعتقاد این مجله روز استقلال آمریکاییها در دوران ترامپ به یک جامعه دوپاره تبدیل شده است. این مجله مینویسد: نبود درک متقابل موجب شده است تا جامعه دچار شکاف شود. شکافی که تنها مختص به سیاستمداران و احزاب دموکرات و جمهوریخواه نیست و به لایههای دیگر اجتماع هم سرایت کرده است. این شکاف را حتی میتوان در بین کارگران کارخانهها و دانشجویان، شهریها و روستاییها دید. در این راستا میتوان گفت ترامپ نهتنها خود محصول این شکافها است؛ بلکه خود بهعنوان عامل شکافها نیز شناخته میشود.
او توانست در سخنرانیهای خود سیستم را عامل مشکلات مردم معرفی کند و با موجسواری بر روی این موضوع خود را به کاخسفید برساند. او قول پاکسازی واشنگتن را داده بود. گفته بود که لابیگری را جمع میکند. به اعتقاد او لابیگرها به سود کل جامعه حرکت نمیکنند. او وعده داده بود که این سیستم را درست خواهد کرد، اما آیا این سیستم در ۵ ماه مدیریت وی در آمریکا اصلاح شده است؟ از زمانی که ترامپ قدرت را در دست گرفته است فضای سیاسی ایالات مسمومتر از پیش شده است. به اعتقاد اکونومیست این مسمومیت یکجا باقی نخواهد ماند و از سیاست به اقتصاد سرایت خواهد کرد. او به درستی به ضعفهای سیستم اشاره میکرد اما نتوانست برای آنها پاسخی درخور پیدا کند. او در این زمینه به ضعف اوباماکر اشاره کرده است، اما برنامه جایگزین وی احتمالا رایدهندگان به خود ترامپ را فقیرتر خواهد کرد.
The Spectator
توهم کوربین
آیا در بریتانیا کوربین دست به یک انقلاب زده است؟ آیا او و طرفدارانش آنگونه که میاندیشند توانستهاند افراد بیشتری از جامعه را به سمت خود سوق دهند؟ این سوال مطرح است که راز موفقیت کوربین در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۷ چه بوده است. کوربین توانست در این انتخابات نه تنها توریها را از اکثریت مطلق پایین بکشد، بلکه به تعداد کرسیهای حزب خود نیز بیفزاید. اما آیا کوربین توانسته است یک پیروزی شگفتآور بهدست آورد؟ در جایی که ۱۰۰ هزار نفر جمع شده بودند و کوربین مانند یک راکاستار در حال سخنرانی بود میتوان گفت او دست به یک انقلاب بزرگ زده است. آیا میتوان گفت که سخنان تند و آتشین با مضامین چپ تندروانه همچنان خریدار دارد؟ کوربین تاکنون چه کرده است؟ چه اندیشهای در سر دارد؟ آیا کوربین میتواند با کم کردن شعله نظرات آتشین خود خریداران بیشتری جذب کند؟ یک سال پیش کوربین طرفدارانی داشت که برای او سینه چاک میکردند.
او اما در این یک سال برخی طرفداران خود را از دست داد تا اینکه به زمان انتخابات نزدیک شد. او توانست در انتخابات موفق ظاهر شود، اما آنها فکر میکنند که میتوانند انقلابی به سبک ماکرون که در فرانسه به راه انداخت در انگلستان به راه بیندازند. طرفداران او آواز میخوانند و سر و صدای زیادی در محیطهای مجازی و غیرمجازی به راه انداختهاند. به همه آنها نگاه کنید. به حرفهایی که میزنند خوب گوش دهید. آنها کاملا مطمئن هستند که از پیش کلید یک انقلاب را زدهاند. آنها جنبش خود را بر خشم مردم استوار کردهاند، اما طرفداران چپ ملایم بیشتر از بخش سخت و غیرقابلانعطاف این حزب است. لیبرالها در این حزب از موقعیت بهتری برخوردار هستند و این گروه هم از عقاید کوربین بهشدت دور است. کوربین نیز چندان ارتباط خوبی با این گروه ندارد، اما فعلا او رهبر این حزب است.
Newsweek
زندگی دیگر
مجله نیوزویک در این هفته یک موضوع علمی را مورد بررسی قرار داده است. دانشمندان در قرن بیست و یک به روی موضوعات مختلفی تمرکز کردهاند تا شرایط زندگی انسانها را بهبود ببخشند. دانشمندان بهدنبال تغییر کد ژنتیکی ما و مهندسی اشکال جدید مواد بهمنظور بهبود طبعیت هستند. پس در این راه نباید تعجب کرد که دانشمندان زمانی اعلام کنند که گلهایی پرورش دادهاند که میتوانند بمبها را کشف کنند یا اینکه بر روی پروژهای کار میکنند که باکتریها را میتوانند تبدیل به یک نفت رازآمیز کند. به گفته این مجله دانشمندان در حال کار کردن بر روی موارد عجیبی هستند که شاید در حالحاضر کمی غیرممکن بهنظر برسد، اما در نهایت زندگی ما در آیندهای نهچندان دور بهگونهای دیگر خواهد شد.
یکی از این موارد عجیب، دستکاری کردن ژنتیک انسان است. دانشمندان بهدنبال این هستند تا ترکیبات زیستی را تغیییر دهند. این تغییر از نحوه خورد و خوراک شروع میشود تا به عادتهای ما در پوشیدن میرسد. دانشمندان میگویند ما در حالحاضر بهگونهای زندگی میکنیم که طبیعت به ما تحمیل میکند، اما در آیندهای نهچندان دور ما میتوانیم طبیعت را طراحی و بهگونهای مهندسی کنیم که طبیعت در خدمت ما باشد. پیشتر استیو جابز، موسس اپل گفته بود که عصر جدید، عصر شگفتیها است و تازه این عصر آغاز شده است. عمده مطالعات صورتگرفته برای زندگی دیگر بر روی زیستشناسی بوده است، اما این تمام داستان نیست. دانشمندان در این عصر بر روی موارد مختلفی در حال تحقیق و مطالعه هستند. آنها در حال پرورش گلی هستند که میتواند به کشف بمبها کمک کند. این موضوع میتواند مباحث امنیتی را تغییر دهد. همچنین در زمینههای دیگر همچون انرژی دانشمندان در حال کار بر روی موضوعاتی هستند که از طریق آنها میتوان با باکتریها به نفتی اسرارآمیز رسید و این امر میتواند پایانی باشد بر روش تامین انرژی به سبک سنتی.
ارسال نظر