بلند مدت به گردشگری نگاه کنیم!
پروفسور صالح حاجی آقا میری
طراح‌و‌مدیر‌پروژه‌های‌معماری‌فرودگاهی‌و‌گردشگری
معرفی ایران در نشریات معتبر بین‌المللی به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در سال جدید میلادی، در ادامه تغییر رویکرد قدرت‌های جهانی در تعامل با کشور ما و همچنین در نتیجه بهبود روابط غرب و ایران است. باید گفت اگر این اتفاق با تحولاتی در اندیشه و رویکرد ما در طراحی و اجرای پروژه‌ها همراه شود، می‌تواند بسیار خوشایند باشد؛ به این معنا که افق نگاهمان را از کوتاه‌مدت به بلندمدت تغییر دهیم.
در واقع یکی از آسیب‌هایی که همواره در سطوح مدیریتی و حتی در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور وجود داشته، نگاه کوتاه‌مدت به مسائل و حل مشکلات است.
طراح‌و‌مدیر‌پروژه‌های‌معماری‌فرودگاهی‌و‌گردشگری
معرفی ایران در نشریات معتبر بین‌المللی به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در سال جدید میلادی، در ادامه تغییر رویکرد قدرت‌های جهانی در تعامل با کشور ما و همچنین در نتیجه بهبود روابط غرب و ایران است. باید گفت اگر این اتفاق با تحولاتی در اندیشه و رویکرد ما در طراحی و اجرای پروژه‌ها همراه شود، می‌تواند بسیار خوشایند باشد؛ به این معنا که افق نگاهمان را از کوتاه‌مدت به بلندمدت تغییر دهیم.
در واقع یکی از آسیب‌هایی که همواره در سطوح مدیریتی و حتی در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور وجود داشته، نگاه کوتاه‌مدت به مسائل و حل مشکلات است.
پروفسور صالح حاجی آقا میری
طراح‌و‌مدیر‌پروژه‌های‌معماری‌فرودگاهی‌و‌گردشگری
معرفی ایران در نشریات معتبر بین‌المللی به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در سال جدید میلادی، در ادامه تغییر رویکرد قدرت‌های جهانی در تعامل با کشور ما و همچنین در نتیجه بهبود روابط غرب و ایران است. باید گفت اگر این اتفاق با تحولاتی در اندیشه و رویکرد ما در طراحی و اجرای پروژه‌ها همراه شود، می‌تواند بسیار خوشایند باشد؛ به این معنا که افق نگاهمان را از کوتاه‌مدت به بلندمدت تغییر دهیم.
در واقع یکی از آسیب‌هایی که همواره در سطوح مدیریتی و حتی در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور وجود داشته، نگاه کوتاه‌مدت به مسائل و حل مشکلات است. اتخاذ استراتژی‌های کوتاه‌مدت اگرچه به‌صورت مقطعی کارگشا به‌نظر می‌رسد، اما در طول زمان مشکلات را به‌صورت ریشه‌ای مرتفع نساخته و یک‌بار برای همیشه به آن خاتمه نمی‌دهد و در واقعیت نتیجه‌ای که حاصل می‌شود این است که مساله و مشکل به گونه‌ای دیگر سربرآورده یا اینکه صرفا برای مدتی اندک این‌گونه به‌نظر رسد که مساله حل شده است؛ بنابراین پیش از هر تصمیم و اقدامی بسیار ضروری است که یاد گرفته و عادت کنیم که نگاهی بلندمدت به مسائل‌مان داشته باشیم؛ تنها در این صورت است که به مرور و رفته رفته خواهیم توانست تحولاتی ساختاری و بنیادی در سیستم‌های حاکم بر روندهای سیاست‌گذارانه و اجرایی کشور داشته باشیم. پس از آن‌که نظام فکری و عملیاتی ما به اندیشیدن در چارچوب پروژه‌های بلندمدت خو گرفت، لازم است با طراحی اهداف میان مدت و کوتاه‌مدت، شرایط را برای پیشبرد هر چه بهتر اهداف بلندمدت مهیا کنیم و از این طریق ظرفیت‌های موجود بالفعل را از دست ندهیم. بر همین اساس، صنعت گردشگری کشور هم باید خود را به این تغییر رویکرد مجهز کرده و با این چشم‌انداز که ایران می‌تواند با دارا بودن زیرساختهای مکفی، پذیرای تعداد قابل توجهی از گردشگران با سلایق و از طبقات گوناگون باشد، در کوتاه‌مدت برای استفاده از فرصت به وجود آمده در توریسم کشور برنامه‌ریزی کند.
از این رو به اعتقاد بنده، باتوجه به محدودیت زیرساخت‌ها در پذیرایی از گردشگران، جذب گردشگران با درآمد بالا باید در دستور کار برنامه‌های بازاریابی و جذب توریست باشد. به‌عبارت دیگر، آنچه باید به‌عنوان هدف در دسترس صنعت گردشگری کشور تعریف شود، تمرکز بر جذب گردشگرانی است که با همین امکانات محدود، توانایی پذیرایی از آنها در کشور وجود دارد و در عوض آنها با صرف هزینه‌های بیشتر در مدت اقامت خود، درآمد مورد نظر از محل این صنعت را برای کشورحاصل می‌کنند. تنها در این صورت است که ما فرصت کافی برای مهیا کردن زیرساختهای مورد نیاز برای پذیرایی از 20 میلیون گردشگر را به دست آورده و با درآمدهای حاصل از ورود گردشگران پولدار به کشور، هزینه توسعه این زیرساخت‌ها را تامین می‌کنیم. در کنار این تغییر رویکرد، نکته حائز اهمیتی که می‌تواند مکمل فرآیند تغییر و تحول در کشور باشد، خودباوری و احترام به خود است. تنها در چنین حالتی است که عزممان برای انجام کارهای بزرگ جزم شده و دیگران نیز به ما اطمینان کرده و احترام خواهند گذاشت؛ عاملی که علاوه‌بر جذب گردشگر، سبب تمایل هر چه بیشتر سرمایه‌گذاران برای ورود به ایران خواهد شد.
طراح‌و‌مدیر‌پروژه‌های‌معماری‌فرودگاهی‌و‌گردشگری
معرفی ایران در نشریات معتبر بین‌المللی به‌عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در سال جدید میلادی، در ادامه تغییر رویکرد قدرت‌های جهانی در تعامل با کشور ما و همچنین در نتیجه بهبود روابط غرب و ایران است. باید گفت اگر این اتفاق با تحولاتی در اندیشه و رویکرد ما در طراحی و اجرای پروژه‌ها همراه شود، می‌تواند بسیار خوشایند باشد؛ به این معنا که افق نگاهمان را از کوتاه‌مدت به بلندمدت تغییر دهیم.
در واقع یکی از آسیب‌هایی که همواره در سطوح مدیریتی و حتی در برنامه‌ریزی‌های کلان کشور وجود داشته، نگاه کوتاه‌مدت به مسائل و حل مشکلات است. اتخاذ استراتژی‌های کوتاه‌مدت اگرچه به‌صورت مقطعی کارگشا به‌نظر می‌رسد، اما در طول زمان مشکلات را به‌صورت ریشه‌ای مرتفع نساخته و یک‌بار برای همیشه به آن خاتمه نمی‌دهد و در واقعیت نتیجه‌ای که حاصل می‌شود این است که مساله و مشکل به گونه‌ای دیگر سربرآورده یا اینکه صرفا برای مدتی اندک این‌گونه به‌نظر رسد که مساله حل شده است؛ بنابراین پیش از هر تصمیم و اقدامی بسیار ضروری است که یاد گرفته و عادت کنیم که نگاهی بلندمدت به مسائل‌مان داشته باشیم؛ تنها در این صورت است که به مرور و رفته رفته خواهیم توانست تحولاتی ساختاری و بنیادی در سیستم‌های حاکم بر روندهای سیاست‌گذارانه و اجرایی کشور داشته باشیم. پس از آن‌که نظام فکری و عملیاتی ما به اندیشیدن در چارچوب پروژه‌های بلندمدت خو گرفت، لازم است با طراحی اهداف میان مدت و کوتاه‌مدت، شرایط را برای پیشبرد هر چه بهتر اهداف بلندمدت مهیا کنیم و از این طریق ظرفیت‌های موجود بالفعل را از دست ندهیم. بر همین اساس، صنعت گردشگری کشور هم باید خود را به این تغییر رویکرد مجهز کرده و با این چشم‌انداز که ایران می‌تواند با دارا بودن زیرساختهای مکفی، پذیرای تعداد قابل توجهی از گردشگران با سلایق و از طبقات گوناگون باشد، در کوتاه‌مدت برای استفاده از فرصت به وجود آمده در توریسم کشور برنامه‌ریزی کند.
از این رو به اعتقاد بنده، باتوجه به محدودیت زیرساخت‌ها در پذیرایی از گردشگران، جذب گردشگران با درآمد بالا باید در دستور کار برنامه‌های بازاریابی و جذب توریست باشد. به‌عبارت دیگر، آنچه باید به‌عنوان هدف در دسترس صنعت گردشگری کشور تعریف شود، تمرکز بر جذب گردشگرانی است که با همین امکانات محدود، توانایی پذیرایی از آنها در کشور وجود دارد و در عوض آنها با صرف هزینه‌های بیشتر در مدت اقامت خود، درآمد مورد نظر از محل این صنعت را برای کشورحاصل می‌کنند. تنها در این صورت است که ما فرصت کافی برای مهیا کردن زیرساختهای مورد نیاز برای پذیرایی از 20 میلیون گردشگر را به دست آورده و با درآمدهای حاصل از ورود گردشگران پولدار به کشور، هزینه توسعه این زیرساخت‌ها را تامین می‌کنیم. در کنار این تغییر رویکرد، نکته حائز اهمیتی که می‌تواند مکمل فرآیند تغییر و تحول در کشور باشد، خودباوری و احترام به خود است. تنها در چنین حالتی است که عزممان برای انجام کارهای بزرگ جزم شده و دیگران نیز به ما اطمینان کرده و احترام خواهند گذاشت؛ عاملی که علاوه‌بر جذب گردشگر، سبب تمایل هر چه بیشتر سرمایه‌گذاران برای ورود به ایران خواهد شد.
ارسال نظر