مسعود یوسفی عضو گروه خبر در تعطیلات نوروز امسال، به هنگام پخش برخی از برنامه‌های تلویزیونی، آگهی‌های «نواری شکل» روی صفحات تلویزیون ظاهر می‌شد که هدف از آن، روشن ساختن ابعاد مصرف بیش از حد انرژی در ایران بود. به‌طور مثال در یکی از این آگهی‌ها، گفته می‌شد که مصرف بنزین در ایران، سه برابر مصرف بنزین در ژاپن است. این آگهی‌ها برای آماده سازی ذهن مردمی به‌کار گرفته شد که باید تا چند روز دیگر، با بزرگ‌ترین برنامه اقتصادی دولت روحانی درگیر شوند. مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها، قرار است در اوایل اردیبهشت‌ماه آغاز شود و دولت نیز ساز و کارهای لازم برای اجرای این مرحله را در دست اقدام دارد. «ثبت‌نام مجدد» از متقاضیان یارانه نقدی از چهارشنبه گذشته آغاز شده و پنج سطح درآمدی برای آنهایی که خواهان یارانه نقدی هستند؛ تعریف شده است. دولت اعلام کرده که برخی از خدمات دولتی نظیر ارائه تسهیلات بانکی به یارانه‌بگیران را متوقف خواهد کرد و جریمه‌هایی را نیز برای آن دسته از متقاضیانی که در ارائه اطلاعات مالی خود صداقت به خرج نداده‌اند؛ اعمال می‌کند. به گفته مسوولان دولتی، شیب افزایش قیمت «ملایم» خواهد بود و گمانه‌زنی بر این است که قیمت حامل‌های انرژی ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش پیدا کند. با این حال، برخی از چالش‌های دولت برای فاز دوم هدفمندی، هنوز در هاله‌ای ابهام است. اینکه «راستی آزمایی اطلاعات ارائه شده از سوی خانوارها» با چه مکانیسمی صورت می‌گیرد و آیا احتمال سرکشی دولت به حساب‌های بانکی وجود دارد؟ «انصراف» از یارانه نقدی، چقدر امکان‌پذیر است؛ در کشوری که به اعتقاد برخی از اقتصاددانان منتقد سیاست‌های شوک درمانی، «مدارا با فقر» به فرهنگ عمومی مردم تبدیل شده، آیا می‌توان امیدوار به انصراف داوطلبانه یارانه‌بگیران بود؟