افزایش ۱۳ درصدی مصرف گاز درخراسان رضوی
روزنامه جمهوری اسلامی در خبری به نقل از مدیرعامل شرکت گاز خراسان رضوی، نوشت: بهدلیل برودت هوا و کاهش محسوس دما طی روزهای اخیر باید کلیه مشترکان صرفهجویی در مصرف گاز را بهطور جدی پیگیری کنند. صادقی از مصرف ۴۳ میلیون مترمکعب گاز طبیعی، طی ۲۴ ساعت گذشته خبر داد. وی با اشاره به افزایش ۱۳ درصدی مصرف گاز طی شبانهروز گذشته در مقایسه با روزهای ابتدایی دیماه، تصریح کرد: شرکت گاز استان خراسان رضوی با بهرهگیری از زیرساختهای مناسب و کارشناسان فنی، آماده خدمترسانی به مردم در راستای پایداری گاز در زمستان سال ۹۴ است.
روزنامه جمهوری اسلامی در خبری به نقل از مدیرعامل شرکت گاز خراسان رضوی، نوشت: بهدلیل برودت هوا و کاهش محسوس دما طی روزهای اخیر باید کلیه مشترکان صرفهجویی در مصرف گاز را بهطور جدی پیگیری کنند. صادقی از مصرف 43 میلیون مترمکعب گاز طبیعی، طی 24 ساعت گذشته خبر داد. وی با اشاره به افزایش 13 درصدی مصرف گاز طی شبانهروز گذشته در مقایسه با روزهای ابتدایی دیماه، تصریح کرد: شرکت گاز استان خراسان رضوی با بهرهگیری از زیرساختهای مناسب و کارشناسان فنی، آماده خدمترسانی به مردم در راستای پایداری گاز در زمستان سال 94 است. صادقی بر لزوم توجه دستگاههای دولتی به دمای استاندارد (18 تا 21 درجه سانتیگراد) تاکید کرد و گفت: از کلیه مدیران و رؤسای دستگاههای اجرایی درخواست میکنیم تا برابر الگوی تعیینشده و مقررات مصرف بهینه انرژی، دمای استاندارد ادارات خود را به نحو مطلوبی مدیریت کنند.
خودکشی اجتماعی شده است
روزنامه آرمان در گفتوگویی با مصطفی درایتی، کارشناس مذهبی و فعال اصلاح طلب خراسانی پیرامون معضل خودکشی در جامعه، نوشت: فقه تحت هیچ شرایطی مجوز چنین کاری را به فرد نمیدهد حتی در شرایط حادی که مردن به نفع فرد و ادامه زندگی غیرممکن شود. در نگرش الهى، از آنجا که خداوند خالق انسان است و تمام هستى او از خداست، هیچ کسى نه حق کشتن دیگرى را دارد و نه حق کشتن خود را. این بدان جهت است که از دیدگاه اسلام و همه مکاتب الهى، حیات موهبتى الهى و حقى خدادادى است. با وجود این، عللی که باعث میشود افراد دست به این کار بزنند از نظر اجتماعی جنبههای گوناگونی داشته و واکاوی آن ضروری است. توجه به این پدیده بهویژه در جامعه ما که در آن هر روز مسأله آسیبهای اجتماعی رو به تزاید است اهمیتی وصفناپذیر دارد. تا ۱۰ سال پیش پدیده خودکشی در کشورمان بیشتر به دلایل فردی رخ میداد و مشکلات شخصی در محیطهای خاص باعث میشد افراد به این کار دست بزنند، درحالیکه در سالهای اخیر و بهویژه در ۱۰-۱۲ سال اخیر شاهد رواج خودکشیهایی هستیم که به علل اجتماعی نظیر فقر و اعتیاد رخ میدهند و از این نظر باید گفت شرایط اجتماعی باعث شیوع خودکشی شده است. گرچه دست زدن به خودکشی در مجموع خطاست اما شرایط حاد اجتماعی باعث میشود افراد تصور کنند پایان دادن به زندگی برایشان از ادامه آن مطلوبتر است.
نکته مهم این است که افرادی که در ایران مدیریت مسائل اجتماعی را در دست دارند باید برای واکاوی علل این رفتار اجتماعی تلاش کنند تا آرامش نسبی بر جامعه حاکم شود. اعتیاد، فقر، انواع گرفتاریهای روحی و روانی و مشکلاتی که گریبانگیر خانوادهها شده مانند طلاق و اختلافات خانوادگی زمینهای را ایجاد کرده که برخی افراد ادامه این وضعیت برایشان ناممکن شده و دست به خودکشی بزنند. من تصور میکنم ما باید امروز نگاه جدیتری به پدیده اجتماعی خودکشی داشته باشیم قبل از اینکه این مساله به یک آسیب حاد اجتماعی و خطر جدی تبدیل شود. اگر کماکان سهلانگارانه از کنار این مسأله اجتماعی رد شویم باید شاهد شیوع آن در آینده نزدیک باشیم. در مراکز تصمیمگیری ما کمتر به امور اجتماعی پرداخته شده و کمتر دیده شده که در باب مشکلات و مسائل اجتماعی تصمیمات مهم گرفته شود. درحالیکه جامعه ما در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری نیازمند واکاوی در امور اجتماعی است. آسیبهای اجتماعی در ۱۰ سال اخیر به شکل نگرانکنندهای رشد داشته و یکی از عوارض افزایش این آسیبها افزایش تعداد خودکشیهاست؛ مسألهای که به هیچ عنوان زیبنده جامعه ما نیست. برخی مسئولان متاسفانه ترجیح میدهند این حساسیتها در جامعه ایجاد نشود تا بتوانند از زیر بار مسئولیت خودشان شانه خالی کنند. من شخصا نگاهی که برخی مسئولان در باب آسیبهای اجتماعی و مخفی نگاه داشتن آن را دارند، نمیپسندم. من اعتقاد دارم اگر این معضلات توسط رسانهها مطرح نشود هیچ صاحبنظری نمیتواند روی آن بحث کرده و آن معضل را واکاوی کند و در خفا این آسیبها فرصت بیشتر برای رشد و گسترش دارند. مسئولان باید پاسخگوی آسیبهای اجتماعی باشند، زیرا آنها مدیریت جامعه را به سمتی بردهاند که این مشکلات در آن رشد و نمو پیدا کرده است.
خودکشی اجتماعی شده است
روزنامه آرمان در گفتوگویی با مصطفی درایتی، کارشناس مذهبی و فعال اصلاح طلب خراسانی پیرامون معضل خودکشی در جامعه، نوشت: فقه تحت هیچ شرایطی مجوز چنین کاری را به فرد نمیدهد حتی در شرایط حادی که مردن به نفع فرد و ادامه زندگی غیرممکن شود. در نگرش الهى، از آنجا که خداوند خالق انسان است و تمام هستى او از خداست، هیچ کسى نه حق کشتن دیگرى را دارد و نه حق کشتن خود را. این بدان جهت است که از دیدگاه اسلام و همه مکاتب الهى، حیات موهبتى الهى و حقى خدادادى است. با وجود این، عللی که باعث میشود افراد دست به این کار بزنند از نظر اجتماعی جنبههای گوناگونی داشته و واکاوی آن ضروری است. توجه به این پدیده بهویژه در جامعه ما که در آن هر روز مسأله آسیبهای اجتماعی رو به تزاید است اهمیتی وصفناپذیر دارد. تا ۱۰ سال پیش پدیده خودکشی در کشورمان بیشتر به دلایل فردی رخ میداد و مشکلات شخصی در محیطهای خاص باعث میشد افراد به این کار دست بزنند، درحالیکه در سالهای اخیر و بهویژه در ۱۰-۱۲ سال اخیر شاهد رواج خودکشیهایی هستیم که به علل اجتماعی نظیر فقر و اعتیاد رخ میدهند و از این نظر باید گفت شرایط اجتماعی باعث شیوع خودکشی شده است. گرچه دست زدن به خودکشی در مجموع خطاست اما شرایط حاد اجتماعی باعث میشود افراد تصور کنند پایان دادن به زندگی برایشان از ادامه آن مطلوبتر است.
نکته مهم این است که افرادی که در ایران مدیریت مسائل اجتماعی را در دست دارند باید برای واکاوی علل این رفتار اجتماعی تلاش کنند تا آرامش نسبی بر جامعه حاکم شود. اعتیاد، فقر، انواع گرفتاریهای روحی و روانی و مشکلاتی که گریبانگیر خانوادهها شده مانند طلاق و اختلافات خانوادگی زمینهای را ایجاد کرده که برخی افراد ادامه این وضعیت برایشان ناممکن شده و دست به خودکشی بزنند. من تصور میکنم ما باید امروز نگاه جدیتری به پدیده اجتماعی خودکشی داشته باشیم قبل از اینکه این مساله به یک آسیب حاد اجتماعی و خطر جدی تبدیل شود. اگر کماکان سهلانگارانه از کنار این مسأله اجتماعی رد شویم باید شاهد شیوع آن در آینده نزدیک باشیم. در مراکز تصمیمگیری ما کمتر به امور اجتماعی پرداخته شده و کمتر دیده شده که در باب مشکلات و مسائل اجتماعی تصمیمات مهم گرفته شود. درحالیکه جامعه ما در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری نیازمند واکاوی در امور اجتماعی است. آسیبهای اجتماعی در ۱۰ سال اخیر به شکل نگرانکنندهای رشد داشته و یکی از عوارض افزایش این آسیبها افزایش تعداد خودکشیهاست؛ مسألهای که به هیچ عنوان زیبنده جامعه ما نیست. برخی مسئولان متاسفانه ترجیح میدهند این حساسیتها در جامعه ایجاد نشود تا بتوانند از زیر بار مسئولیت خودشان شانه خالی کنند. من شخصا نگاهی که برخی مسئولان در باب آسیبهای اجتماعی و مخفی نگاه داشتن آن را دارند، نمیپسندم. من اعتقاد دارم اگر این معضلات توسط رسانهها مطرح نشود هیچ صاحبنظری نمیتواند روی آن بحث کرده و آن معضل را واکاوی کند و در خفا این آسیبها فرصت بیشتر برای رشد و گسترش دارند. مسئولان باید پاسخگوی آسیبهای اجتماعی باشند، زیرا آنها مدیریت جامعه را به سمتی بردهاند که این مشکلات در آن رشد و نمو پیدا کرده است.
ارسال نظر