بارقه‌های امید!

گروه ورزش: از وقتی که نسل طلایی پرسپولیس و استقلال بازنشسته شده‌اند، بازیکنان این نسل مدام در حال افزوده شدن به دسته مربیان هستند. در حال حاضر روزبه‌روز بر تعداد مربیانی که پیش از این سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس و استقلال را داشته‌اند، افزوده می‌شود. مهم‌ترین نکته‌ای که به این گروه در مقایسه با سایر مربیان ایرانی کمک می‌کند و اولویت می‌دهد، دیده شدن آنها توسط رسانه‌ها و هواداران است. این‌طور به نظر می‌رسد که مزایای پوشیدن لباس سرخابی، صرفا به دوران بازیگری فوتبالیست‌ها محدود نمی‌شود و حتی بعد از آویختن کفش‌ها و حضور در حرفه جدید هم می‌تواند به آنها کمک کند! همین حالا ما می‌توانیم لیگی داشته باشیم که همه مربیانش سابقه طولانی پوشیدن لباس پرسپولیس یا استقلال را داشته باشند. در لیگ چهاردهم نیز تعدادی از این مربیان روی نیمکت باشگاه‌های مختلف مشغول به کار بودند و نتایج خوب و بد زیادی گرفتند. این گزارش، عملکرد این گروه از مربیان را در فصل گذشته به‌طور اجمالی مرور می‌کند.

گران و جنجالی

بعد از نایب قهرمانی پرسپولیس با علی دایی در لیگ سیزدهم، شاید هیچ‌کس فکرش را هم نمی‌کرد مدیران جدید این باشگاه در فصل بعد تنها هفت هفته به دایی زمان بدهند و خیلی زود او را اخراج کنند؛ اما این اتفاق در کمال شگفتی رخ داد تا دایی نه تنها به اولین مربی اخراجی لیگ چهاردهم تبدیل شود، بلکه سریع‌ترین رکورد اخراج سرمربی در تاریخ باشگاه را هم به خودش اختصاص بدهد! دایی که در ابتدای لیگ سیزدهم قراردادی سه ساله با پرسپولیس به امضا رساند، درست در میانه‌های این قرارداد طولانی از سمتش اخراج شد؛ آنچه رخ دادنش از نظر قانونی مستلزم تسویه حساب باشگاه با این مربی و پرداخت رقم کامل قرارداد او بود.

دایی برای سال اول یک میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان از پرسپولیس پول گرفت که این رقم با افزایشی ۲۰ درصدی برای فصل دوم به دو میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان رسید. با احتساب همین نرخ رشد، قرارداد دایی برای لیگ پانزدهم به دو میلیارد و ۵۲۰ میلیون تومان می‌رسید. در مورد اینکه دایی بالاخره چه حجمی از مطالباتش را وصول کرد اطلاعات شفافی در دسترس نیست؛ اما به هر حال بنا به دلایل مختلف حاصل قرارداد گران‌قیمت و سه ساله‌ای که رویانیان با شهریار بسته بود، آن چیزی از آب درنیامد که طرفین می‌خواستند!

آمار علیه امیر

امیر قلعه‌نویی که معمولا عادت ندارد قول قهرمانی بدهد در لیگ چهاردهم با هدف ساختن یک «استقلال ۸۳» دیگر در جمع آبی‌پوشان باقی ماند. او که تحت فشار بود در نیم فصل وعده داد استقلال را چهار هفته زودتر قهرمان کند؛ اما این اتفاق هرگز برای امیر و تیمش رخ نداد. قلعه‌نویی روزهای بسیار بدی را در فصل گذشته تجربه کرد و در نهایت ناچار شد جای خودش را به پرویز مظلومی بدهد. حالا دیگر قلعه‌نویی در هیچ چیز منحصر به فرد نیست؛ شکست‌ناپذیری در دربی، بردن تیم‌ها به آسیا، نایب قهرمان کردن تراکتور، دفاع از عنوان قهرمانی شخصی که آن را به فرکی واگذار کرد و... آیا عصر او به پایان رسیده است؟ قلعه‌نویی در لیگ چهاردهم با استقلال از ۳۰ بازی ۴۷ امتیاز گرفت تا معدلش به ازای هر مسابقه فقط یک‌ونیم امتیاز باشد.

نه چندان درخشان!

فضای فوتبال ایران معمولا طوری است که در آن حضور روی نیمکت پرسپولیس و استقلال نوعی تضمین شغل برای مربیان محسوب می‌شود و آنها می‌توانند سال‌های آینده در تیم‌های دیگر به کارشان ادامه بدهند. حمید درخشان اما بعد از جدایی از پرسپولیس هیچ پیشنهادی نداشته و فعلا در گمانه‌زنی‌های مطرح شده برای لیگ پانزدهم نیز جایی برای او وجود ندارد. این تازه در حالی است که او یک دربی را هم ۱۰ نفره برده است. همین مساله شاید کافی باشد تا به یک نتیجه سریع در مورد دوران حضور این مربی در پرسپولیس دست پیدا کنیم. حمید درخشان روی نیمکت سرخپوشان تقریبا از هیچ نظر موفق نبود. از نظر فنی تیم او حتی قدرت غلبه بر نفت مسجدسلیمان و راه‌آهن ۱۰ نفره را هم نداشت. از دیدگاه انضباطی هم لیست کردن بازیکنانی که با درخشان مشکل داشتند، هم کلی وقت‌گیر است و هم از حوصله بحث خارج به نظر می‌رسد. با این وضعیت شاید به این زودی‌ها درخشان را در لیگ برتر نبینیم!

طلایه‌دار آبی

علی منصوریان در تمام ابعاد ممکن موفق‌ترین فصل فوتبالی‌اش را پشت سر گذاشت. او در لیگ و حذفی تا یک قدمی فتح جام پیش رفت؛ اما در گام آخر ناموفق بود. با این وجود منصوریان توانست نفت تهران را به‌عنوان تنها نماینده ایران به جمع هشت تیم برتر لیگ قهرمانان آسیا هدایت کند. گذشته از این، علی منصور در گرفتن ژست و پرستیژ هم هوشمندانه عمل کرد. غیر از ماجرای شادی نکردنش بعد از موفقیت در برابر استقلال، منصوریان به شدت به کارلوس کی‌روش هم نزدیک شد تا یک مربی جوان «علم‌دوست» لقب بگیرد. شاید آخرین اتفاق خوب برای منصوریان، منتفی شدن حضورش در استقلال برای لیگ پانزدهم بود و اینکه دور از فضای متشنج استقلال همچنان می‌تواند در نفت آرام به تجربه‌اندوزی‌اش ادامه بدهد.

طلایه‌دار قرمز

یحیی گل‌محمدی در لیگ چهاردهم توفان به پا کرد؛ طوری که توانست هم از طرف مردم (در برنامه نود) و هم از طرف کانون مربیان به‌عنوان بهترین مربی سال انتخاب شود. یحیی در مسابقات لیگ آغاز بدی داشت؛ اما به یمن اعتماد کادر مدیریتی ذوب‌آهن، در اصفهان ماند و تیمش را ساخت. او در نهایت با کسب۵۲ امتیاز از ۳۰ بازی (میانگین ۷۳/ ۱ امتیاز در هر بازی) توانست از همان مسیر لیگ سهمیه حضور در لیگ قهرمانان را به دست بیاورد. گل‌محمدی همچنین با ذوب‌آهن فاتح جام حذفی باشگاه‌های کشور هم شد تا روی ابرها برود. در حال حاضر او و منصوریان جدی‌ترین امید هواداران پرسپولیس و استقلال برای سروسامان بخشیدن به شرایط این تیم‌ها هستند.

دو روی سکه!

صمد مرفاوی و مهدی تارتار دو مربی سرخابی بودند که هر کدام در لیگ چهاردهم هدایت دو تیم را بر عهده داشتند. تارتار در نیم فصل نخست با گسترش فولاد نتایج خوبی نگرفت و پس از شکست برابر پدیده مشهد در هفته یازدهم از سمت خود کناره‌گیری کرد تا فراز کمالوند مسوولیت فنی گسترش فولاد را در دست بگیرد. او سپس مربی صبا شد؛ اما وضع برای داماد فیروز کریمی در قم بدتر هم شد. او تیمی را که در نیم‌فصل اول عالی نتیجه گرفته بود در نهایت روی پله نهم تحویل داد؛ آن هم در شرایطی که صبا واقعا دیگر زیبا بازی نمی‌کرد. صمد مرفاوی هم شرایط مشابهی داشت. همین صبای شگفتی‌ساز که در موردش حرف زدیم، در نیم‌فصل اول توسط مرفاوی ساخته شد. او اما ناگهان همه چیز را رها کرد و به پیکان رفت تا با این تیم به سمت سقوط پیش برود!

آخرین بازمانده

علیرضا مرزبان در کنار قطبی و استیلی کادر فنی پرسپولیس در لیگ هفتم را تشکیل می‌دادند؛ فصلی که سرخپوشان آخرین قهرمانی لیگ را در آن به دست آوردند. قطبی بعد از آن تجربه، در تیم ملی و شیمیزو ناکام بود و الان یک سالی هست که بعد از اخراج از ژاپن خانه‌نشین شده. استیلی هم که شرایط به مراتب بدتری دارد تا از آن جمع، فعلا فقط مرزبان خوشحال باشد! بعد از چند تجربه موفق در کنار کرانچار، مرزبان به مشهد رفت تا بعد از کمک کردن به صعود پدیده به لیگ برتر، در لیگ چهاردهم شخصا هدایت این تیم را بر عهده داشته باشد و خراسانی‌ها را در لیگ برتر نگه دارد.