واگذاری سرخابی‌ها مبنای تئوریک ندارد

گروه ورزش: امروز مزایده چهارم سرخابی‌ها توسط سازمان خصوصی‌سازی برگزار می‌شود؛ مزایده‌ای که مسوولان خصوصی‌سازی نسبت به انجام آن خوش‌بین هستند و معتقدند این‌بار با شکست مواجه نخواهد شد.

همه منتظر بازشدن پاکت‌های خریداران احتمالی این دو باشگاه هستند و اینکه آیا در این مزایده هم مثل مزایده سوم صلاحیت خریداران با چالش همراه خواهد شد یا نرمش بیشتری در انتظار سرمایه‌گذاران خواهد بود؟ در این میان بدون تردید شکست سه مزایده قبلی جهت فکری را به سوی موانع موجود در مسیر سپردن این دو تیم به بخش خصوصی می‌برد. آنچه مسلم است در صورت واگذاری پرسپولیس و استقلال خریداران باید توانایی اداره این تیم‌ها را داشته باشند و البته باید دید این خریداران چگونه خواهند توانست از فوتبال ایران که تاکنون بازدهی مادی چندانی برای هیچ‌یک از باشگاه‌ها نداشته و تنها یک پدیده مصرف‌کننده بوده است درآمدزایی کنند.

با کمی دور شدن از رقم واگذاری سرخابی‌ها به سایر شرایط واگذاری این دو تیم نزدیک‌تر خواهیم شد؛ جایی که در روزهای اخیر مجددا زمزمه‌هایی مبنی بر پیشنهاد برخی دستگاه‌های شبه‌دولتی برای خرید این دو تیم به گوش می‌رسد. در واقع دو موضوعی که به هیاهوی مزایده چهارم دامن زده است، یکی بحث واگذاری آنها به خودروسازان و دیگری صحبت از طرح دو فوریتی نمایندگان مجلس برای لغو مزایده چهارم بوده است. در همین خصوص دکتر علی‌اصغر بیگدلی با روزنامه «دنیای اقتصاد» گفت‌وگو کرده و اساس واگذاری این دو باشگاه توسط سازمان خصوصی‌سازی را زیر سوال برده است.

وی درمورد حواشی اخیر واگذاری گفت: «این مزایده بر اساس واقعیت‌ها و منابع ورزش ایران نبوده است. گذشته از این سازمان خصوصی‌سازی چگونه امنیت خریدار را تضمین خواهد کرد؟ ما که بورس ورزشی نداریم که بخواهند از تجربه و مشورت آنها در این خصوص بهره‌گیری کنند. حتی به‌صورت شفاف اعلام نکردند که ازتجربه کدام کارشناس ورزشی استفاده کردند. پس با کدام مکانیزم آمدند و این شرایط را برای واگذاری آنها اعلام کردند؟ اگر خریدار ۲۵ درصد اول را پرداخت کرد و وسط کار به مشکل برخورد و نتوانست باشگاه را اداره کند، آن زمان چه تصمیمی خواهند گرفت؟ البته که هر تصمیمی گرفته شود شاید جبران ضررو زیان وارد شده به این باشگاه‌ها را نکند.»

این خصوصی‌سازی نیست

بیگدلی همچنین نقدهای دیگری هم بر این مدل خصوصی‌سازی وارد می‌داند: «از طرف دیگر این شیوه خصوصی‌سازی نیست، بلکه در اصل واگذاری مالکیت است. با توجه به خصوصی‌سازی کلی در همه بخش‌ها دولت باید تضمین بدهد که شرایط این واگذاری را به سمت و سویی ببرد که امکانات مناسبی هم در اختیار خریداران قرار دهد. آیا دولت حاضر است استادیوم‌هایی متناسب با طرفداران آنها به این باشگاه‌ها واگذار کند؟ به نظر من دولت فقط می‌خواهد این دو باشگاه را به هر صورت ممکن واگذار کند و از گردابی که در حال غرق شدن در آن است رها شود. از طرف دیگر آنقدر که مدیران این دو باشگاه در حال تغییر هستند، مدیران صنایع عوض نمی‌شوند، بنابراین این تغییر مدیریت، ریسک سرمایه‌گذاری در این دو باشگاه را به شدت بالا می‌برد. باید در نظر داشت که ما رشد اقتصادی مناسبی در سال‌های اخیر نداشته‌ایم و این باعث شده گردش مالی مثبتی نداشته باشیم، اما نکته‌ای که اینجا مهم به نظر می‌رسد این است که این واگذاری مبنای تئوریک ندارد و براساس اصول ورزشی نیست، چراکه سرمایه‌گذاری در ورزش بر اساس داده‌ها و دارایی‌ها است.

این دو تیم ورزشگاه مناسب ندارند و فقط برند و ساختمان دارند و حتی بازیکن‌های بین‌المللی هم ندارند که روی قیمت ترانسفر آنها حساب کنند. اینها چالش‌های فراروی خصوصی‌سازی این دو باشگاه است.»

نبود نگاه ورزشی به سرخابی‌ها

عضو کارگروه اقتصادی وزارت ورزش به یکی دیگر از اشکالات سازمان خصوصی‌سازی هم اشاره می‌کند: «متاسفانه آنها فکر می‌کنند باشگاه‌ها را هم باید با مدل صنعتی‌ها واگذار کرد، از همین‌رو به نظر می‌رسد دید ورزشی در این واگذاری دخیل نبوده است و با توجه به قوانین و مقررات بورس در کارخانه‌های صنعتی صورت گرفته است. ما وقتی کارشناس بورس ورزشی نداریم چطور و براساس چه منابعی قیمت‌گذاری می‌کنیم و آماده واگذاری به بخش خصوصی می‌شویم؟ من مدتی پیش با پوری‌حسینی، رئیس سازمان خصوصی‌سازی هم‌کلام شدم و وی دو کتاب به من نشان داد و گفت تمام منابع واگذاری ورزشی را از این کتاب‌ها استخراج کرده است. آیا این سیستم واگذاری ریسک بالایی نخواهد داشت؟»

بازی با دو باشگاه

برخی نمایندگان مجلس در صدد تصویب طرح دو فوریتی برای متوقف کردن مزایده چهارم هستند.

بیگدلی درخصوص این حرکت اهالی بهارستان نیز گفت: «الان نزدیک انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی هستیم و در چنین شرایطی این کارها می‌تواند شائبه تبلیغات داشته باشد.

این کار بازی با این دو باشگاه پرطرفدار است. با شرایط فعلی هر شرکتی یا شخصی که پا پیش بگذارد و برای خرید آنها اقدام کند باید از آنها تشکر کرد، چراکه این باعث جذب سرمایه خواهد شد هرچند که با ریسک سرمایه‌گذاری مواجه خواهند شد.»