تلاش برای خودداری از قضاوت
دعوای خیابانی در باشگاه میلیاردرها
مثل همیشه و مثل همه دعواهای فوتبال ایران حقیقت بیش از یکی است و بستگی به این دارد که کنار چه کسی ایستاده باشی و از کدام زاویه به ماجرا نگاه کنی. این همان رئالیسم قلابی عصر ما است.
پژمان راهبر
مثل همیشه و مثل همه دعواهای فوتبال ایران حقیقت بیش از یکی است و بستگی به این دارد که کنار چه کسی ایستاده باشی و از کدام زاویه به ماجرا نگاه کنی. این همان رئالیسم قلابی عصر ما است. عباس کیارستمی سال‌ها پیش نوشته بود یک حقیقت وجود ندارد و مثال آورده بود آدم‌هایی را که یک واقع مشترک را تعریف می‌کنند، هر یک شاخ و برگ خود را در ماجرا اضافه می‌کنند.
آخرین موضوع برای داوری در فوتبال پرجنجال و توخالی ایران دعوایی است که میان مدیرعامل باشگاه استیل آذین و ستاره این تیم در گرفته است. طبق معمول دیگران در دو سوی جبهه پخش شده‌اند، عده کمی در هواداری از آجرلو می‌کوشند و خیل پرتعدادی علی کریمی را می‌ستایند. کار به بالاترین و فیس‌بوک هم رسیده، لشکرکشی سایبر و کمپین و پتیشن... اما ما باید در کجای این جبهه بایستیم؟
علی کریمیست‌ها
اگر شما یک جوان طرفدار علی کریمی باشید خیلی زود نتیجه خود را از ماجرا گرفته‌اید. علی کریمی به دلیل مصاحبه علیه مدیرعامل باشگاه اخراج شده و بقیه حرف است. به عقیده شما دستاویز قراردادن باورهای مذهبی کار عجیب و ناپسندی است و علی کریمی گناهی در این زمینه مرتکب نشده و جرمش همان بوده که: «اسرار هویدا می‌کرد.» شما لابد به این فکر کرده‌اید که آیا افشاگری درباره روزه خواری یک شخص کار ناپسندی است یا نه؟
در عین حال، لابد در گفت‌وگوهای خود با دوستان در این‌باره صحبت کرده‌اید که: «اگر قرار به برخورد بود آیا بهتر نبود که علی کریمی را به خاطر مصاحبه علیه مدیرعامل اخراج می‌کردند و آیا در این صورت این اخراج با واکنش مثبت مردم و ناظران روبه‌رو نمی‌شد؟»
آجرلوئیست‌ها
اگر شما از آن دسته هواداران فوتبال هستید که بنا بر سوابق قبلی به مصطفی آجرلو علاقه دارید، باید به آن بخش از بیانیه استیل آذین بسنده می‌کنید که درباره روزه‌خواری در تمرین و توهین به سرپرست و مسوولان اشاره شده است. لابد به عقیده شما بی‌اخلاقی کریمی در تمرین دلیل خوبی برای این برخورد است.
ممکن است در این زمینه یک خبر ویژه هم داشته باشید که بقیه از آن مطلع نباشید. اینکه قرار بوده کریمی دیروز اخراج بشود که به توصیه حسین هدایتی همه چیز به بعد از بازی موکول شده است. شما حتما در صحبت‌های خود به اخراج یک مربی از پاس در زمان مدیریت آجرلو اشاره می‌کنید، به این دلیل که این مربی به یک بازیکن فحش ناموسی داده بود.
ما کجای کاریم؟!
اگر سعی کنید در این زمینه موضع بی‌طرفانه‌ای داشته باشید، قضاوت برایتان دشوار خواهد بود. از یک سو این سوال پیش می‌آید که اگر روابط کریمی و آجرلو خوب بود، آیا روزه‌خواری یا اهانت باز هم با حکم اخراج روبه‌رو می‌شد؟ از طرف دیگر باید از علی کریمی سوال کرد که چرا با وجود افزایش تجربه، در سال‌های پایانی فوتبال همچنان بازیکنی عصبی و گاها غیرقابل کنترل است که چه در تمرین تیم ملی و چه در باشگاه استیل آذین همیشه ترسی از طغیان او وجود دارد؟.
به نظر می‌رسد اگر مدیرعامل باشگاه استیل‌آذین با توجه به روند اتفاقات علت اخراج را رفتار غیرحرفه‌ای بازیکن اعلام می‌کرد و مسائل داخلی را به بیرون نمی‌کشاند بسیار بهتر بود و چه بسا حمایت قوی جامعه فوتبال را پشت سر خود می‌داشت، اما با جوی که فعلا به وجود آمده حتی وقوع اتفاقات تازه‌تر دور از ذهن نیست.
کل ماجرا یک بازی باخت‌باخت بود که با مصاحبه‌های کریمی شروع شد و با اطلاعیه شگفت‌انگیز باشگاه استیل آذین به پایان رسید، یکی از آن دعواهایی که کاش هیچ وقت شروع نمی‌شد، یکی از آن جدل‌ها که حالا به خیابان کشیده شده است و هر بیننده‌ای بنا به زاویه و جهان بینی درباره آن قضاوت خواهد کرد.
بعد التحریر: اخبار شبکه اول گزارشی درباره علی کریمی‌روی آنتن برد که لحن تند، زننده و شبه سیاسی ای داشت. خب، این هم از آن کارها است که به قضاوت جهت می‌دهد؛ مثل شاهدی تازه که برای هیات منصفه شهادتی جدید رو می‌کند، راستی شما کدام وری هستید؟
منبع: سایت گل
ارسال نظر