امید بریتانیا ناامید شد
اولین قهرمانی آقای پدر
سال پیش‌این موقع، مرد اسطوره‌ای تنیس در ویمبلدون پارک اشک می‌ریخت و شاهد جشن قهرمانی حریف نامدارش رافائل نادال بود.
حدیث علمی
سال پیش‌این موقع، مرد اسطوره‌ای تنیس در ویمبلدون پارک اشک می‌ریخت و شاهد جشن قهرمانی حریف نامدارش رافائل نادال بود. امسال او نشان داد قهرمانی در گرند اسلم‌ها دیگر برای او تبدیل به یک عادت شده است.
راجر فدرر یکشنبه شانزدهمین عنوان قهرمانی‌اش در مسابقات گراند اسلم را در شرایطی به دست آورد که برای ادامه رکوردشکنی‌هایش اندی ماری را ناکام گذاشت. ماری که امید بریتانیا در این مسابقات بود، برای دومین بار حضورش در فینال یکی از مسابقات گراند اسلم را تجربه می‌کرد، اما باز هم نتوانست به خواست مردم بریتانیا پاسخ بدهد و جنگندگی‌اش مقابل جادوی فدرر بی‌نتیجه ماند. مسابقه‌این دو در شرایطی با نتایج ۶-۳، ۶-۴ و ۷- ۶ به پایان رسید که در دو ست اول فدرر همه کاره زمین بود.
ماری فقط در طول ست سوم بود که توانست خودش را یک پای مسابقه نشان دهد، مخصوصا وقتی که ۵-۲ از فدرر جلو افتاده بود و امید داشت بازی را به ست‌های بعدی بکشد، اما خیلی زود فهمید‌این بار هم دستش به جام نمی‌رسد. ماری بعد از بازی به تماشاگران گفت: «می‌توانم مثل راجر گریه کنم، اما خجالت می‌کشم که نمی‌توانم مثل او بازی کنم.» او با امید زیادی پا به بازی فینال گذاشت تا بعد از «فرد پری» که در سال ۱۹۳۶ توانسته بود عنوان قهرمانی یک گرند اسلم را به دست آورد، دومین بریتانیایی باشد که جام را بالای سر می‌برد، اما فدرر که سال گذشته در یک فینال احساسی به نادال باخته بود، به هیچ وجه قصد نداشت اشتباه سال پیشش را تکرار کند. با این حال جملات ساده و صورت خسته تنیسور بریتانیایی حاضران را تحت تاثیر قرار داد.
آنها پیش از این یک بار هم در فینال مسابقات یو اس اوپن سال ۲۰۰۸ مقابل هم بازی کرده بودند که آن بازی هم با پیروزی مرد سوئیسی به پایان رسیده بود. اما باخت‌این بار برای ماری سنگین‌تر از شکستش در ۲۰ سالگی بود. او که سعی می‌کرد اشک نریزد، از هوادارانش به خاطر‌اینکه امید مردم بریتانیا را برای اولین قهرمانی بعد از ۷۴ سال برباد داده بود، عذرخواهی کرد: «مردم بریتانیا در دو هفته اخیر همراهی فوق العاده‌ای با من داشتند. خیلی متاسفم که نتوانستم انتظارتان را برآورده کنم...» او بعدا به خبرنگاران گفت: «حس خوبی است که بدانی در کشورت همه برایت آرزوی موفقیت دارند، اما وقتی وارد زمین می‌شوی این تنها چیزی است که به آن اصلا فکر هم نمی‌کنی.»
ماری ادامه داد: «احساس خوبی ندارم. وقتش نبود بازی تمام شود. این یک پایانی احساسی بود و من شانس‌این را داشتم که بازی را ادامه دهم. همین باعث می‌شود خیلی ناراحت باشم. با این حال من به دومین فینال گرند اسلم خود رسیدم و به همین قضیه هم افتخار می‌کنم.» با تمام اینها تنیسور ۲۲ ساله اسکاتلندی مطمئن است روزی قهرمانی در یک گراند اسلم را تجربه می‌کند: «من برای رسیدن به‌این مرحله خیلی تلاش کردم، اما مشخص است که کافی نبوده.
با این حال مطمئنم روزی می‌رسد که من پیروز بازی فینال باشم و شاید بعد از تجربه دو شکست، آن قهرمانی شیرین‌تر هم باشد.»
اما مرد شماره یک تنیس جهان امسال دیگر بعد از بازی دو ساعت و چهل دقیقه‌ای‌اش گریه نمی‌کرد. او که به چهارمین قهرمانی‌اش در اوپن استرالیا رسید، گفت: «این یکی از بهترین بازی‌های من در دو هفته اخیر بود. امروز برای من یک روز خاص است چون اولین قهرمانی گرند اسلمم را به عنوان یک پدر به دست آوردم.» او که تابستان گذشته صاحب دو دختر دوقلو شده، با ثبت این قهرمانی بار دیگر به عنوان نفر اول تنیس مردان جهان معرفی شد تا برای دویست و شصت و هشتمین هفته متوالی این عنوان را در اختیار داشته باشد. این رکورد او با رکورد جیمی‌کانرز برابری می‌کند، اما هنوز برای بهترین بودن ایوان لند را پیش رو دارد که ۲۷۰ هفته متوالی نفر اول رده‌بندی بهترین‌ها بود و البته پیت سمپراس که تا ۲۸۶ هفته به هیچ تنیسوری اجازه نداد جایش را در صدر جدول بگیرد.
به هر حال او با قهرمانی دوباره در استرالیا نشان داد که بار دیگر به دوران اوجش بازگشته است؛ خبری که نمی‌تواند بازیکنان دیگر را خوشحال کند.
ارسال نظر