سقوط آزاد وزنه‌برداری با دوپینگ

گروه ورزش- حدیث علمی: دهه اول از قرن بیست و یکم میلادی برای وزنه برداری‌ایران دوران پرفراز و نشیبی را به همراه داشت. از نایب قهرمانی در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی تا عنوان بیست و هشتمی‌المپیک ۲۰۰۸ پکن فاصله زیادی است که طی ۸ سال و البته با شیب منفی طی شد. امروز که در آستانه آخرین روزهای ماه ژانویه سال ۲۰۱۰ میلادی قرار داریم مشکلات وزنه برداری‌ایران به جایی رسیده که تمام اخبار ورزش کشور تحت تاثیر اتفاقات ناگوار یکی دو سال اخیر‌این رشته قرار گرفته و به نظر می‌رسد باید اقدامی‌عاجل و ریشه‌ای صورت گیرد تا جامعه وزنه‌برداری راه جدیدی را در پیش گیرد. وضعیت وزنه برداری‌ایران در شرایطی‌این روزها بحرانی‌تر از قبل شده است که در طول ۱۱ سال گذشته برای سرعت بخشیدن به سقوط و نزول خود اقدام به دوپینگ کرده است. از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ وزنه برداری‌ایران روی نوار خوش شانسی حرکت می‌کرد. آن زمان اوج فعالیت حرفه‌ای رضازاده بود و با حضور ستارگانی مثل کوروش باقری، علی فلاحتی‌نژاد و محمدحسین برخواه، وزنه‌برداری ‌ایران هر سال حداقل یک مدال جهانی یا المپیک می‌گرفت.

اما اواخر سال ۲۰۰۶ میلادی همه چیز با حضور سرزده ماموران وادا در تهران که گفته می‌شد برای گرفتن آزمایش دوپینگ از دوچرخه سواران راهی ‌ایران شده‌اند، به هم ریخت. بدون خبر قبلی افسران کمیته مبارزه با دوپینگ به اردوی وزنه برداران رفتند که ماحصل‌این بازدید سرزده، مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ ۹ قهرمان ‌ایرانی بود و در‌این میان فقط تست حسین رضازاده منفی اعلام شد که در آن برهه حرف و حدیث‌های خاص خود را به همراه داشت. در آن جریان برادر علی طاهری مسوول ستاد مبارزه با دوپینگ در محل اردوها حاضر بود، اما در نهایت آنچه به قول‌ایوانف نوعی دارو درمانی خوانده می‌شد، جریمه‌ای سنگین نصیب ورزش ‌ایران کرد و ضمن پرداخت ۴۰۰ هزار دلار جریمه نقدی، باعث محرومیت دو ساله ۹ تن از بهترین وزنه برداران‌ ایران از حضور در میادین بین‌المللی شد. ضمن ‌اینکه تغییرات اساسی در فدراسیون وزنه‌برداری رخ داد تا به قولی مشکلات ریشه‌ کن شود. بعد از آن بود که تا سال ۲۰۰۹ نه در مسابقات جهانی چیانگهای تایلند و گویانگ کره‌جنوبی و نه در المپیک پکن هیچ عنوانی نصیب وزنه برداری‌ایران نشد و به‌رغم حضور جوانان با انگیزه‌ای چون محسن بیرانوند، اصغر ابراهیمی، سجاد بهروزی و رشید شریفی، حسرت تکرار مدال‌های رنگین سال‌های گذشته بر دل وزنه‌برداری‌ایران ماند.

سعید علی حسینی هم که از دهم سپتامبر سال ۲۰۰۸ و پس از تحمل ۲ سال محرومیت دوباره به صحنه رقابت‌ها بازگشته بود، در رقابت‌های باشگاه‌های آسیا و جوانان قاره پهناور جهان ضمن درو کردن تمام مدال‌های طلای دسته سنگین وزن، رکوردهای جدیدی در رده جوانان جهان به نام خود ثبت کرد و به تعبیری روی دست حسین رضازاده بلند شد، اما در آستانه رقابت‌های جهانی گویانگ به سال ۲۰۰۹، به طرز مشکوکی خبر از مصدومیت نابهنگام وی داده شد و در فاصله ۲۴ ساعت مانده تا کسب مدال طلای دسته ۱۰۵+ کیلوگرم، کادر فنی با بهانه‌ای واهی مانع از افتخارآفرینی‌ این جوان ‌ایرانی شد.

نکته جالب‌اینکه باوجود امکان استفاده از بهداد سلیمی‌ در‌ این وزن و حضور پیوسته او در اردوهای تیم ملی، اجازه وزنه زدن به او هم داده نشد تا دست‌ایران از کسب عنوان خالی تر از همیشه بماند. با‌این حال رضازاده در بازگشت به کشور ارتقای درجه یافت و سرپرست موقت فدراسیون وزنه‌برداری شد. داراب ریاحی نیز نایب‌رییس وی شد تا شائبه همکاری‌های پشت پرده‌این دو نفر در طول سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ پررنگ تر به نظر برسد.

افشاگری پدر و پسر و جریمه ۵۰۰ هزار دلاری

اما جنجال جدید وزنه‌برداری زمانی کلید خورد که با انتشار خبر دوپینگی بودن سعید علی حسینی‌، او و پدرش ادعایی را علیه رضازاده و همراهانش مطرح کردند. پدر و پسر وقتی تصمیم به افشاگری گرفتند که نایب رییس فدراسیون خبر داد او به دلیل مثبت بودن نمونه B آزمایش دوپینگش، محروم شده است. ‌این دومین بار بود که علی حسینی دوپینگی معرفی می‌شد و طبق قوانین، محرومیت مادام العمر در انتظارش بود، اما تمام ‌اینها در حالی بود که نام سعید علی حسینی در لیست دوپینگی‌های فدراسیون جهانی نبود!

این طور شد که علی حسینی و پدرش سفره دلشان را برای رسانه‌ها باز کردند و مدعی شدند توطئه‌ای علیه او رخ داده و او منتظر چنین روزی بوده است.‌اینکه او حتی از بطری که دربش باز شده بود و صدای شکستن پلمب درش را نشنیده بوده، آب نمی‏خورده یا ‌اینکه تماس می‏گرفته و به نام مسوولان غذا سفارش می‏داده و هنگام تحویل غذا، هزینه را پرداخت می‏کرده تا احیانا اتفاقی در مسیر نیافتد مطالبی است که می‏تواند در انطباق با اعترافات صریح علی حسینی نشان‌دهنده ‌این مساله باشد که او از فرارسیدن چنین روزی هراس داشته است. علی حسینی و پدرش حتی ادعا کرده در جریان دوپینگ دسته‌جمعی ملی پوشان وزنه برداری هم تنها به‌این دلیل آزمایش دوپینگ رضازاده منفی از آب درآمد که آن روز مربی بلغار تیم ملی به جای او آزمایش ادرار داد: «رضازاده هم عضو آن تیم بود، او در آسمان‌ها تمرین می‌کرد‌؟ او هم جزو این ده نفر بود. چرا رضازاده دوپینگش در نیامد، اما سعید علی حسینی دوپینگش مثبت شد؟ چون مربی تیم ملی در آن وقت آقای «ژنیا ساراندالیف» به جای او نمونه ادرار داده بود. وگرنه رضازاده هم جزو این ده نفر بود. آن موقع شاهین نصیری‌نیا می‌خواست در این مورد صحبت کند، اما نگذاشتند که او حرف‌هایش را بزند.»

علی حسینی که بعد از ۱۰۰ روز از نمونه گیری آخرش هنوز توسط فدراسیون جهانی وزنه برداری دوپینگی اعلام نشده، گفته است در مسابقات کره جنوبی هم مصدوم نبود: «یک شب مانده به مسابقه، پدرم را صدا کردند. پدرم رفت صحبت کرد. رضازاده و کادر فنی نامه‌ای را به ما دادند و گفتند شما نمی‌توانید در مسابقه وزنه بزنید. به ما گفتند که نامه تذکری از سوی آقای «آیان» (رییس فدراسیون بین‌المللی) آمده و آیان گفته باید وزنه‌بردار کره‌ای اول شود. به من گفتند که آقای افشارزاده چون به آقای آیان پول نداده، آیان ناراحت شده و او با توجه به اینکه می‌دانسته تو مدال می‌گیری، دست روی تو گذاشته تا تو وزنه نزنی. به من گفتند که ما می‌رویم فدراسیون جهانی پول می‌دهیم و مشکل تو حل می‌شود. «عزیز علی حسینی، پدر سعید هم در تشریح آنچه در کره گذشت، ادعا کرد: «آقای‌هادی پانزوان با دهان آرنج سعید را می‌مکید تا کبود شود که عکس بگیرند که بگویند سعید علی‌حسینی مصدوم شده است.همه این‌ها نقشه بود برای نابود کردن سعید.»

بعد از افشاگری ستاره جوان تیم ملی که می‌گوید رضازاده حتی از رکوردشکنی‌های او هم خوشحال نمی‌شد، هنوز رضازاده و اطرافیانش عکس‌العملی نشان نداده‌اند، اما در شرایطی که گفته می‌شد او و همراهانش برای حل مشکل ‌این روزهای وزنه‌برداری با‌ آیان ملاقات کرده‌اند و رییس ۷۰ ساله فدراسیون جهانی هم با توجه به رفاقتش با رضازاده، قول داده با فدراسیون ‌ایران به مدارا رفتار کند، دیروز خبر رسید فدراسیون‌های وزنه‌برداری ایران و هند به دلیل دوپینگ چندین وزنه‌بردار، هر کدام به صورت جداگانه ۵۰۰ هزار دلار جریمه شدند. این فدراسیون اعلام کرده که این جریمه به دلیل مثبت شدن دوپینگ سه وزنه‌بردار ایرانی و شش وزنه‌بردار هندی برای این دو فدراسیون در نظر گرفته شده است. فدراسیون وزنه‌برداری ایران در حالی با این جریمه روبه‌رو شده است که کل بودجه آن در سال در حدود یک میلیارد تومان دیگر است. با ‌این حساب به نظر می‌رسد رفاقت دیرینه رضازاده وآیان هم مشکلی را حل نکرده است.