فوتبال ایران هشت دوره بازی‌‌‌های المپیک را از دست داده تا مشخص شود که فوتبال پایه ایران، با وجود «درجه اولی» بودن در سطح قاره آسیا دچار مشکل است.

فوتبال ایران در حالی هشت دوره المپیک را از دست داده است که تیم‌‌‌‌‌‌های سطح پایین و نه چندان مطرح آسیا صاحب این فرصت شدند تا در آوردگاه المپیک خودی نشان دهند و توانایی‌‌‌‌‌‌های نه چندان بالای خود را به معرض نمایش بگذارند.

به هر حال تیم امید ایران در دوره‌‌‌‌‌‌های اخیر با مربیان داخلی و خارجی ناکام ماند و این ناکامی‌‌‌به حدی بود که برای فوتبال ایران در این رده سنی به امری عادی مبدل شده است.

فوتبال ایران اما عزم خود را برای رفتن به لندن و حضور در المپیک ۲۰۱۰ جزم کرده و مسوولان فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک از همان اولین روزهایی که المپیک پکن تمام شد، به این فکر افتاده‌اند تا با سپردن تیم امید به یک مربی داخلی و دادن فرصت لازم به او، شرایطی به وجود بیاورند تا بلکه فوتبال ایران بعد از هشت دوره خود را المپیکی ببیند. پرویز مظلومی، غلامحسین پیروانی، محمود یاوری و مجید جلالی از جمله نفراتی هستند که مسوولان فدراسیون فوتبال نگاه ویژه‌‌‌ای به آنان دارند و این امکان که یکی از آنان هدایت تیم فوتبال امید کشور را برعهده داشته باشد، بسیار زیاد است. سرمربی تیم فوتبال مس کرمان که در لیگ برتر نتیجه‌‌‌‌‌‌های قابل قبولی گرفته است، گزینه اول فدراسیون فوتبال برای هدایت تیم امید محسوب می‌‌‌شود. مظلومی ‌‌‌در رده ملی تنها دارای یک تجربه است و آن هم زمانی بود که با تیم «ب» ایران به مقام قهرمانی مسابقات غرب آسیا دست یافت و حتی یک ماه بعد، توانست خود را به عنوان قهرمان جام ملت‌‌‌های آسیا در سال ۲۰۰۷ معرفی کند. بازی گرفتن از بازیکنان جوان را می‌‌‌توان ویژگی مشخص این مربی دانست؛ در مورد پیروانی هم می‌توان گفت نکته‌‌‌ای که فوتبالی ها را ترغیب می‌‌‌کند تا با رایزنی‌‌‌‌‌‌های خود کاری کنند تا این مربی روی نیمکت تیم امید بنشیند، هشت سال حضور در لیگ برتر فوتبال ایران است در حالی که هر سال بازیکنان جوان جایگزین مهره‌‌‌‌‌‌های اصلی می‌‌‌شوند، غلامحسین پیروانی را متخصص کار با جوانان و بازی گرفتن از بازیکنان نه چندان نام آشنا اما با انگیزه معرفی کرده‌اند. وی در این چند سال نشان داده است که در کنار معرفی بازیکنان مطرح به فوتبال ایران، این توانایی را دارد که با تیم‌‌‌‌‌‌های جوان، خود را مربی نتیجه‌گیری هم مطرح کند که سقوط نکردن با کم‌بضاعت‌ترین تیم باشگاهی ایران مهر تاییدی بر توانایی‌‌‌‌‌‌های غلام پیروانی است. مربیان جوان می‌‌‌توانند ایده‌‌‌‌‌‌های جدیدی به فوتبال تزریق کنند. بر اساس این نظریه امثال محمود یاوری نباید در لیگ برتر و سطح اول فوتبال تیمی‌‌‌داشته باشند، اما یاوری در این چند سال نشان داده که می‌‌‌توان برای نتیجه گرفتن به مربیان با سابقه و کهنه کار هم توجهی ویژه داشت. با نگاهی به جایگاه راه آهن در جدول رده بندی لیگ برتر و قیاس رتبه فعلی با زمانی که سرمربی دیگری هدایت این تیم را برعهده داشت، قرار گرفتن نام یاوری در فهرست نامزد‌‌‌های مربیگری تیم امید توجیه مناسبی پیدا می‌‌‌کند.

یاوری نزدیک به دو دهه قبل، سرمربیگری تیم ملی را هم در اختیار داشت و می‌‌‌تواند با استفاده از تجارب آن زمان، مربی موفقی برای تیم امید باشد. جلالی هم که روز‌‌‌های خوبی را در لیگ برتر به همراه فولاد خوزستان سپری می‌‌‌کند، به دلیل نوع فعالیتش و توجه ویژه‌‌‌ای که به روش‌‌‌‌‌‌های نوین و تاکتیک‌‌‌‌‌‌های روز فوتبال دارد، یکی از گزینه هایی است که مسوولان فدراسیون فوتبال بی میل نیستند تا علمی‌‌‌ترین مربی ایران را بالاخره به یکی از نیمکت‌‌‌‌‌‌های ملی منتقل کنند. البته در مورد جلالی تردیدهایی هم وجود دارد؛ برخی معتقدند که اخلاق حرفه‌ای مناسب فوتبال نیست و او با این نوع رفتار نمی‌‌‌تواند در جو پرحاشیه فوتبال به موفقیت چندانی برسد.

منبع ایرنا