واسطه‌گری در فوتبال ایران - ۱۷ تیر ۸۷

عکس: امیرپورمند/ایسنا

بخش دوم و پایانی

گروه ورزش- حقوق بسیار بالای بازیکنان در فوتبال ایران فضای مناسبی برای کسب در آمد از راه «دلالی» بازیکن ایجاد کرده است.

در لیگ ایران بیش از ۱۰۰ بازیکن با قراردادی بیش از ۱۰۰‌میلیون تومان در سال است و برخی کارشناسان میانگین حقوق ماهانه هر بازیکن لیگ برتری را بیش از ۵‌میلیون تومان برآورد می‌کنند.

این در حالی است که در سطح جامعه ایران این حقوق تنها شامل حال افراد متمول می‌شود.

یکی از کارگزاران در این باره می‌گوید: «طبق عرف کارگزاران رسمی‌از هر قرارداد ۱۰‌درصد برمی‌دارند، اما غیررسمی‌ها به مراتب بیشتر می‌گیرند.»

«به دفعات دیده‌ام که کارگزاران غیررسمی ‌۴۰‌درصد پورسانت گرفته اند و برای نمونه در قرارداد ۱۰۰‌میلیونی یکی از بازیکنان شهرستانی لیگ، ۳۰‌میلیون تومان به مدیرعامل و دو خبرنگار که در این میان واسطه‌گری کرده بودند رسید.»

در این میان این سوال پیش می‌آید که چرا بازیکنان برای جابجایی با کارگزاران غیررسمی‌ همکاری می‌کنند و اجازه می‌دهند که این پول‌های بی‌رویه به جیب واسطه‌ها واریز شود؟

در پاسخ بازیکنان را می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: آنهایی که مشتری دارند و آنهایی که دنبال تیم می‌گردند.

گروه اول تنها با کارگزاران رسمی‌ کار می‌کنند و این کارگزاران به عنوان مدیر برنامه‌های بازیکنان، با تیم‌های خواهان این بازیکنان مذاکره می‌کنند و قراردادهای قانونی امضا می‌کنند، اما آنهایی که به دنبال پیدا کردن تیم یا راه پیداکردن به باشگاه‌های بهترند مجبور به دادن پورسانت‌های اضافی هستند.

آنجا است که پای واسطه‌ها و خبرنگارانی که با مدیران و مربیان رابطه دارند و پورسانت‌های بالا و پول‌های زیرمیزی به ماجرا باز می‌شوند.

یکی از کارشناسان فوتبال این مساله را یکی از عوامل افت‌های فوتبال ایران می‌داند: «متاسفانه این واسطه‌گری‌ها باعث به وجود آمدن روابط ناسالم شده، خبرنگاران از بازیکنانی که با آنها رابطه دارند طرفداری می‌کنند.»

«الان با اطمینان می‌گویم که یکی از روزنامه‌های ورزشی ایران تبدیل به آژانس نقل و انتقالات شده است. مربیان و مدیران هم با توجه به این روابط بازیکن می‌گیرند و از آنها استفاده می‌کنند.»

نگاهی به آینده

از میان ۱۵ گارگزار رسمی ‌ایران تنها سه، چهار نفر فعالیت چشم‌گیر و قابل توجه دارند؛ البته باید به جمع این ۱۵ نفر چند کارگزار ساکن اروپا که بیشتر با لژیونرها همکاری دارند را هم اضافه کرد.

در کنار این کارگزاران رسمی‌ چندین کارگزار غیررسمی‌ هم وجود دارند که فعالیت‌شان به مراتب بیشتر از این افراد رسمی‌ است.

یکی از واسطه‌ها در این باره به می‌گوید: «خود (یکی از این دو نفر) به من گفته بیش از ۲۰۰ بازیکن در لیگ برتر و لیگ یک دارد. او با چندین مربی و مدیر رابطه نزدیک دارد و این مربیان هر جا که بروند (نامبرده) بازیکن برایشان می‌برد.»

از آنجا که هر سال آزمون کارگزاری در ایران برگزار می‌شود، انتظار می‌رود در آینده به تعداد این افراد اضافه شود و کارشناسان فوتبال ایران معتقدند با فراگیر شدن فعالیت این کارگزاران رسمی‌ می‌توان با «دلالی» مبارزه کرد.

شهراد ناظمی‌ یکی از اولین و فعال‌ترین کارگزاران رسمی ‌ایران در باره آینده این شغل می‌گوید: «پنج سال پیش کسی به این کار به صورت جدی نگاه نمی‌کرد، اما الان خیلی‌ها مخصوصا خود بازیکنان به خوبی متوجه شده‌اند که داشتن یک مدیر برنامه چقدر به آنها کمک می‌کند و مطمئنا با مرور زمان میزان گرایش بازیکنان به کارگزاران رسمی‌ بیشتر می‌شود.»

«تفاوت ما با واسطه‌ها این است که ما پاسخگو هستیم و فیفا ما را موظف می‌کند که در طول مدت قرارداد بازیکنمان با باشگاهش به او سرویس دهیم. این طور نیست که اول کار پولمان را بگیریم و برویم.»

البته علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال معتقد است با در نظر گرفتن سقف قرارداد و پایین آوردن میزان مبالغ می‌توان جلوی واسطه‌گری را گرفت.

اما یک کارشناس مخالف با این طرح می‌گوید: «این کار باعث می‌شود که تیم‌ها به ستاره‌هایشان پول زیرمیزی و بیشتر از سقف قرارداد بدهند. همین الان خیلی از تیم‌ها سقف قرارداد دارند، اما رعایت نمی‌کنند، این کار دلالی را بیشتر را هم می‌کند.»