چطور در فصل نقل‌وانتقالات هم جنگ اعصاب درست کنیم؟
۴ فرمان خراب کردن تابستان!
قیمت بازیکنان را ببرید بالا!
قبلا هم نوشتیم که دوشادوش صنف گرامی دلال‌ها و برخی مدیران فاسد و فرصت‌طلب، ناشی‌گری گروهی از هواداران هم تاثیر زیادی در افزایش قیمت بازیکنان متوسط دارد. تا اسم یک بازیکن کنار یک باشگاه قرار می‌گیرد، برخی هواداران سایر تیم‌ها مدیران خودی را به کم‌کاری و اهمال متهم می‌کنند. در نتیجه یا شاهد هایجک شدن آن بازیکن با مبلغی بالاتر هستیم، یا مدیران متهم شده برای اثبات توانایی خود، بازیکنان متوسط دیگری را به چند برابر قیمت جذب می‌کنند. بازنده بزرگ این داستان «فوتبال» و برندگان آن هم دوستان بازیکنان و ایجنت‌های گرانمایه خواهند بود!
بریزید توی پیج بازیکنان و مربیان!
عادت بسیار زشتی که این سال‌ها بین برخی هواداران فوتبال در ایران رواج یافته، حمله به صفحه مجازی اهداف نقل‌وانتقالاتی سایر تیم‌هاست. مثلا تا صحبت می‌شود که پرسپولیس یا استقلال می‌خواهند فلان بازیکن یا مربی را بگیرند، فورا گروهی از هواداران تیم مقابل به سمت صفحه طرف گسیل می‌شوند و ضمن فحاشی و این‌طور چیزها، حتی به او می‌گویند شرایط اجتماعی، اقتصادی و... کشور ما زیاد خوب نیست و بهتر است اینجا نیایند! این یورش‌های سیاه در موارد متعددی حتی منجر به تغییر نظر اهداف نقل‌وانتقالاتی هم شده است. مثلا باشگاه پرسپولیس ادعا می‌کند توافق ابتدای تابستان با ماتزاری ایتالیایی به همین دلایل بر هم خورد.
مظلوم‌نمایی کنید!
از دیگر عادات سیاه و اعصاب‌خردکن برخی هواداران در ایران هم «مظلوم‌نمایی» است. اینها اگر تیم‌شان هزار تا بازیکن تاپ هم بگیرد و در حد قهرمانی جهان بسته شود، باز عقیده دارند تیم‌های رقیب بهتر بسته شده‌اند، به چاه نفت وصل هستند و دولت دارد به شکل ویژه از آنها حمایت می‌کند! شما در این حالت حتی اجازه لذت بردن از خریدهای خوب را هم به خودتان نمی‌دهید، چرا که در فضای کل‌کل‌های کور، فقط دنبال کاهش توقعات هستید تا فردا اگر نتایج مورد نظر کسب نشد، ناکامی تیم محبوب‌تان توجیه و کامیابی رقبا لوث شود!
مزاحم دیگران شوید!
زحمت این بخش بیشتر بر عهده مدیران است تا هواداران؛ دستورالعمل هم این است که تا دیدید باشگاه رقیب دنبال جذب یک بازیکن است و مشغول مذاکره شده، با پیشنهاد ساختگی و ارقام اغراق‌آمیز سراغش بروید و قیمت را بالا ببرید. البته که شما از ابتدا هم نظرتان جذب آن بازیکن نبوده، اما با این کار باعث خواهید شد باشگاه هموطن‌تان هم موفق به استخدام او نشود یا به این منظور زیر بار هزینه به مراتب بیشتری برود. طبق معمول بازنده نهایی هم کلیت «فوتبال» ایران است؛ ساختاری بیمار که آدم‌هایش اغلب تصمیم می‌گیرند به جای تقویت خودشان با کار بیشتر، پای رقبا را بشکنند!
