۱۲ کلیدواژه ورزش ایران در سال ۱۴۰۲
جنجـال چهار فصل!
نسل طلایی: یکی از لجدرآورترین عباراتی که از زبان ملیپوشان فوتبال شنیدیم همین بود که آنها خودشان را «نسل طلایی» توصیف میکردند. طبیعتا حتی در صورت حقیقت داشتن چنین گزارهای هم خود بازیکنان باید تواضع به خرج میدادند و چیزی نمیگفتند، اما پرسش بزرگتر این است که چطور میتوان تیمی را که ۶ گل از انگلیس و ۳ گل از قطر خورده، نسل طلایی دانست؟
بازسازی آزادی: از اول سال جاری صحبت ترمیم ورزشگاه پیر آزادی بود و البته باید تصحیح کرد که دهههاست این وعدهها مطرح میشود. پروژه تعمیر سکوها و چمن وارد سال سوم خود شده و تازه در انتهای سال وزیر ورزش از تخصیص بودجه هزار میلیاردی برای آن خبر داده است. لازم به ذکر است که در این مدت همسایه کوچک ما یعنی قطر یک جام جهانی و یک جام ملتها برگزار کرده و سکوهای غربی آزادی هنوز راهپله ندارند!
دوگانه پرسپولیس: طی اتفاقی نادر در فوتبال ایران، پرسپولیس فصل گذشته در قهرمانی دبل کرد و بهطور همزمان فاتح لیگ و جام حذفی شد. به این ترتیب یحیی گلمحمدی بعد از علی پروین و برانکو ایوانکوویچ به سومین سرمربی تاریخ پرسپولیس تبدیل شد که چنین افتخاری کسب میکند. فقط یک بار یک تیم دیگر یعنی سایپا در میانههای دهه هفتاد چنین موفقیتی ثبت کرده است.
سقف جنجال: بخش اعظمی از جنجالهای فوتبال باشگاهی امسال نشات گرفته از قانون یک بار شکست خورده سقف بودجه است که بار دیگر اعمال شد. استقلال قراردادهای صد میلیون تومانی با بازیکنانش بست، پرسپولیسیها در پرداخت مالیات تخلف کردند و سپاهان هم در کهکشانیترین حالت ممکن تیم بست، دچار کسر امتیاز و دست آخر هم تبرئه شد تا کسی نفهمد اصلا چه تیمهایی تخلف کردند!
عزل وزیر: اواخر اسفند سال گذشته بود که حمید سجادی، وزیر وقت ورزش در سانحه سقوط بالگرد دچار آسیبی شدید شد و از همان زمان صحبتها درخصوص استیضاح وی به دلیل عدم سلامت اوج گرفت. سجادی که کارنامه خوبی هم نداشت، پس از دریافت دو کارت زرد از مجلس و درحالی که گفته بود با قدرت به کارش ادامه میدهد، ناگهان از سمتش استعفا کرد تا کیومرث هاشمی جانشین وی شود.
هیبرید فورمیشن: عبارتی بود که بعد از جام ملتهای آسیا در دفاع از سیستم بازی ایران مقابل قطر بر زبان سعید الهویی، یکی از دستیاران امیر قلعهنویی جاری شد و سر و صدای زیادی راه انداخت. او عقیده داشت تیم ملی با این سیستم به مقابله با خط حمله قطر پرداخته بود، اما تا جایی که ما دیدیم آنها هر کاری دلشان خواست با تیم ایران کردند!
کشتی نکونام: بخش قابل توجهی از نیمه دوم سال به درگیریهای بیپایان جواد نکونام با کادر مدیریتی استقلال گذشت. سرمربی آبیها به صراحت مدیران باشگاه را متهم کرد که در حال کارشکنی علیه او هستند و نمیخواهند تیمش موفق شود. نکونام عبارت معروفی هم داشت که بارها تکرار کرد: «ما و مدیران باشگاه در یک کشتی ننشستهایم و مسیرمان فرق دارد!»
حواله خودرو: پس از صعود تیم ملی ایران به جامجهانی 2026، قرار شد به هر یک از بازیکنان یک حواله واردات خودروی خارجی اهدا شود. پس از آن تیم ملی نتایج خیلی بدی در جامجهانی گرفت و زمانی که محمدحسین کنعانیزادگان در یک مصاحبه تصویری اعلام کرد خودروی وارد شده از سوی او صد میلیارد تومان ارزش دارد، تمام ورزش ایران به هم ریخت! غیر از انتقادات گسترده مردم، اهالی سایر رشتههای ورزشی هم به تبعیض معترض شدند و خواستند به آنها هم حواله داده شود.
سقوط آسیایی: اگر کشتی نبود، بازیهای آسیایی هانگژو برای ایران تبدیل به یک کابوس بزرگ میشد. هرچند که با همان مدالهای روز آخر هم ایران کمترین طلا در 4 دوره اخیر را کسب کرد و در جدول کلی هم با حضور در رتبه هفتم، یکی از بدترین نتایج تاریخ رقم خورد. تنها بازیهای آسیایی که رتبهای بدتر کسب کردیم، سال 2002 بوسان بود که دهم شدیم. با نتایج ضعیف این دوره، اما بدون تعارف باید گفت ورزش ایران مثل خیلی چیزهای دیگر در سراشیبی قرار دارد.
لغو بازی: این کلیدواژه مهر امسال داغ شد و تا مدتها داغ ماند. موضوع مربوط به لغو بازی سپاهان ایران و الاتحاد عربستان در ورزشگاه نقش جهان میشد. کنفدراسیون فوتبال آسیا به بعضی دلایل این مسابقه را لغو کرد و علیه سپاهان حکم باخت 3برصفر و محرومیت داد. بعدتر با اعمال تغییراتی در ورزشگاه نقش جهان، سپاهان دوباره موفق به میزبانی در آسیا شد.
جدی میفرمایید؟: سوژه اصلی بخش زیادی از میمها و ویدئوهای حال حاضر اینستاگرام از مناظره حیرتانگیز احمد مجدزاده و صادق درودگر آمده است. همان جایی که کشتیگیر سابق ادعا کرد که در استادیومهای اروپا، لولههایی وجود دارند که مستقیما نوشیدنی الکلی را در اختیار تماشاگران قرار میدهد! حالا هم که مجدزاده پای ثابت برنامههای تلویزیونی است و در پس ادعای عجیب، الان برای صداوسیمای نامحبوب طرفدار جمع میکند.
مهاجرت: وقتی نرخ مهاجرت از کشور رشد بیسابقهای داشته، قطعا سهم مهمی از آن به ورزشکاران تعلق میگیرد. هر سال تعداد نخبگان ورزشی که ترجیح میدهند برای ادامه فعالیت ترک وطن کنند بیشتر میشود و امسال هم از همیشه بیشتر این اخبار را شنیدیم. نفراتی مثل عرفان ناظمی (ملیپوش تکواندو در المپیک 2020)، عاطفه احمدی (پرچمدار بازیهای زمستانی 2020)، مهرداد مردانی (دارنده مدال برنز بازیهای آسیایی 2018)، مهسا پوررحمتی و محمد رحیمی (اعضای تیم ملی شمشیربازی) و پوریا ساوهشمشکی و مرجان کلهر (اعضای تیم ملی اسکی آلپاین) نمونه کسانی بودند که در سال 1402 ایران را ترک کردند.