طارمی و تقابل احساسات و منطق
چرا این گریهها تحسین ندارد؟
کمتر کسی انتظار داشت در مرحله یکهشتم نهایی کار تیم ملی برابر سوریه اینطور گره بخورد، مخصوصا که ملیپوشان گل اول را در همان نیمه نخست به ثمر رساندند و پس از آن هم چند فرصت خوب گلزنی را از کف دادند. با این حال ضعف عجیب ساختار دفاعی تیم ملی که بسیار هم در این مسابقات مورد توجه قرار گرفته، بار دیگر خود را نشان داد و سوریه با استفاده از فضای خالی پشت مدافعان، به یک ضربه پنالتی رسید؛ ضربهای که گل شد، کار را به تساوی کشاند و همین نتیجه تا دقیقه ۱۲۰ پابرجا باقی ماند. البته که ایران در نهایت در ضربات پنالتی موفق به کسب پیروزی شد، اما ضعفهای فنی و مخصوصا دفاعی این تیم محل بحث و گفتوگوهای زیادی شد.
گذشته از برخی اشکالات تاکتیکی تکرار شونده، مسلما یکی از بزرگترین گرفتاریهای بازی ایران و سوریه که مسابقه را برای ملیپوشان سخت کرد، اخراج مهدی طارمی از زمین بود. مهاجم تیم ملی که در دقیقه ۸۰ کارت زرد اولش را به اتهام شیرجه زدن برای کسب پنالتی دریافت کرده بود، ۱۰ دقیقه بعد کارت دوم را به دلیل قطع ضدحمله سوریها دریافت کرد و از زمین اخراج شد. ۱۰ نفره شدن ایران، باعث شد تیم ملی در طول دو وقت اضافی ۱۵ دقیقهای بهشدت تحت فشار قرار بگیرد؛ چنان که بنا به اعتراف خود ملیپوشان، آنها با حساب کردن روی تواناییهای علیرضا بیرانوند صرفا به دنبال کشاندن بازی به ضربات پنالتی بودند. در طول ضیافت پنالتیها اما چیزی که خیلی به چشم آمد، گریههای مهدی طارمی بود. این بازیکن روی سکوها بیتابی میکرد و اشک میریخت. بعد از پایان مسابقه، تصاویر مربوط به این اتفاق خیلی بازنشر شد و در این میان بعضیها هم که عمدتا هوادار حرفهای و پیگیر فوتبال نبودند، به تمجید از احساسات طارمی پرداختند. این روند، گاهی حتی اغراقآمیز و سازماندهیشده هم به نظر میرسید.
البته که علاقه طارمی به تیم ملی و اشک شوق او بابت پیروزی ملیپوشان اتفاق زیبایی به نظر میرسد، اما این سکه یک روی مهم دیگر هم دارد؛ اینکه چرا مهمترین ملیپوش ایران بعد از سالها سابقه بازی در اروپا باید در یک بازی نه چندان دشوار جام ملتهای آسیا چنین کارتهای آماتوری بگیرد و اخراج شود؟ پرسش اینجاست که آیا اگر بازیکن سوریه پنالتیاش را از دست نمیداد و ایران با شکست برابر این تیم درجه سه از دور مسابقات کنار میرفت، امروز باز هم کسی به تقدیس اشکهای طارمی میپرداخت؟ همین حالا هم اشتباه مهاجم تیم ملی منجر به محرومیتش در بازی حساس با ژاپن شده است. البته که یک اشتباه ممکن است هر جایی برای هر بازیکنی رخ بدهد، اما طارمی در شیرجه زدن و کارت گرفتن سابقه مفصلی دارد و از همین رو رفتارش در بازی با سوریه بهشدت قابل ملامت است.
طارمی فصل گذشته در یکی از مسابقات پورتو به همین دلیل از زمین اخراج شد و حتی همین چندی قبل هم یک کارشناس داوری با انتشار توییتی، عاجزانه از طارمی خواسته بود به روند شبیهسازیهایش پایان بدهد، اما در یک دهه گذشته هرگز گوش او به این حرفها بدهکار نبوده است. کافی است خیلی گذرا فضای اطراف مهدی در پرتغال را مرور کنید تا ببینید هواداران تیمهایی مثل بنفیکا و اسپورتینگ چه میزان با شیرجه زدنهای او شوخی کردهاند؛ رویهای که چیزی نمانده بود منجر به حذف تاریخی و اسفبار تیم ملی برابر سوریه شود. حالا هم اگر حماسهسراییهایتان برای اشک ریختن طارمی تمام شد، به او بگویید دست از این رفتارش بردارد و تواناییهای فنیاش را تحتالشعاع تلاش مستمر برای فریب داور قرار ندهد.