درباره سقف قرارداد؛ بزرگ‌ترین جنجال این روزها
همه برابر قانون مساوی‌اند؟
در حاشیه نبرد استقلال تهران و استقلال خوزستان در ورزشگاه آزادی، منصور قنبرزاده، نایب رئیس فدراسیون فوتبال پرده از یک حقیقت بزرگ برداشت. عضو هیات رئیسه فدراسیون بدون نام بردن از تیم متخلف، از نامه نهادهای نظارتی بابت تخلف آنها در فصل نقل و انتقالات گفت: «اگر بگویم نامه نیامده است دروغ گفتم، اما چون نامه محرمانه بوده است عُرف اداری و اخلاق حکم می‌کند که به‌صورت عمومی بیان نشود. آن را نه تکذیب می‌کنیم و نه تایید. مکاتبه‌ای سازمان بازرسی داشته و دقیق‌تر بگویم دو مرتبه مکاتبه داشته است. حتی بازیکن ایرانی داشتیم که ما را زیر سوال بردند که چرا سازمان لیگ کنترل نکرده است. یکی از بازیکنان در باشگاهی قراردادش ریالی بوده، ولی براساس تغییر نرخ ارز مبلغش افزایش پیدا کرده است.»
حدس زدن اینکه مجموعه متخلف کدام باشگاه است، کار سختی به نظر نمی‌رسد، اما پس از این اظهارات قنبرزاده، مدیر روابط عمومی باشگاه پرسپولیس گام بلندی برای حل این ابهامات برداشت و با اعلام اینکه پرونده تیم ولخرج به کمیته انضباطی رفته، ادعا کرد طبق قانون باید تمام بازی‌های برگزار شده آن تیم تا بدین جای فصل ۳برصفر به سود رقبا اعلام شود. قطع به یقین آنچه در قانون آمده تیمی که در این زمینه تخلف کند باید مجازات شود و راه‌های دور زدن هم وجود ندارد. ضمن اینکه قنبرزاده در مصاحبه‌اش صراحتا اعلام کرد که اعتبارات سال بعد سپاهان به شکل نامتعارفی افزایش پیدا کرده و به همین دلیل آنها به باشگاه اصفهانی اعلام کردند که از این طریق به دنبال نقض قانون نباشند. چندی پیش مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال در حمایت از قانون فوق و اینکه با باشگاه‌های متخلف برخورد می‌شود، گفته بود: «ما وارد این ماجرا شدیم و پای کار ایستادیم. اسم این قوانین سقف بودجه است و با سقف قرارداد تفاوت دارد. هیچ فرقی بین باشگاه‌ها گذاشته نخواهد شد و همه یکسان دیده می‌شوند، زیرا در غیر این صورت اساس برنامه زیر سوال می‌رود.» خب ما که نمی‌توانیم چیزی بگوییم تا وقتی که خود آقایان نامی اعلام نکنند، اما بی‌صبرانه منتظریم تا با باشگاه‌هایی که از بیت‌المال بودجه‌های چند صد میلیاردی هزینه می‌کنند و به کسی هم پاسخگو نیستند، برخورد شود. درست است که به قانون سقف قرارداد ایرادهای زیادی وارد است، اما این‌بار هم با دست فرمان آقایان به سمت کنترل هزینه پیش می‌رویم تا شاید فرجی شود. شاید!
