عربستان را به اروپا ببرید!

 الهلال در نیمه‌نهایی با ۷ گل، الدحیل مدعی را نابود کرد تا بار دیگر اقتدارش را در راه تکرار عنوان قهرمانی در آسیا نشان دهد. قهرمانی‌ای که اگر به دست بیاید، این تیم را ۵ ستاره می‌کند.  الهلال همواره یکی از قدرت‌های سنتی فوتبال باشگاهی در آسیا بود، ولی هیچ‌گاه این فاصله نجومی میان این تیم با دیگر مدعیان به خصوص در غرب قاره وجود نداشت. آخرین رقیبی که توانست الهلال را از لیگ قهرمانان حذف کند، کرونا بود!  ۱۷ روز پیش الهلال در فینال جام باشگاه‌های جهان با نتیجه ۵‌بر‌۳ برابر رئال مادرید شکست خورد و رئال یک هفته بعد در خانه لیورپول ۵‌بر‌۲ به برتری رسید. در مجموعه فوتبال عربستان یک تغییر شگرف به وجود آمده که این کشور را متمایز می‌کند و ویترین آن‌هم، آبی‌پوشان شهر ریاض هستند. در این شرایط دقت کنید تیمی که کریستیانو رونالدوی بزرگ را از منچستریونایتد به خدمت گرفته، الهلال نیست و النصر تیمی دیگر از فوتبال عربستان است.

رونالدویی که سالانه ۲۰۰ میلیون یورو دریافت می‌کند و با یک پوکر، یک هت‌تریک و دو پاس گل روی هر ۱۰ گل اخیر تیمش تاثیر مستقیم داشته است. قطعا هدف سعودی‌ها از استخدام یکی از دو سوپراستار دو دهه اخیر فوتبال، تنها مسائل فنی نبوده است. یک مثال ساده، شهرت باشگاه النصر است که صفحه اینستاگرامی‌اش قبل از ورود رونالدو، کمی بیشتر از ۵۰۰ هزار دنبال‌کننده داشت اما حالا تعداد فالوورهایش به ۳/ ۱۳ میلیون نفر رسیده. یک سال پس از خرید باشگاه قدیمی نیوکاسل توسط بن سلمان و شرکایش، کلاغ‌ها از یک تیم درحال سقوط به مدعی صعود به لیگ قهرمانان تبدیل شده و نایب قهرمانی در جام اتحادیه را تجربه کردند؛ آن‌هم با شکست برابر من‌یونایتد که علاقه خریدش توسط بن‌سلمان بارها تایید شده است.

اگر فکر می‌کنید اقدامات عربستانی‌ها به همین موضوعات معطوف شده سخت در اشتباهید. تیم ملی عربستان پس از غیبت در دو جام‌جهانی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴، یک پروژه بزرگ را پایه‌گذاری کرد که دستاورد آخر آن، تحمیل تنها شکست آرژانتین در ۴۳ بازی اخیرش بود؛ آن‌هم در جام‌جهانی‌ای که آلبی‌سلسته به قهرمانی رسید! سعودی‌ها برای نخستین بار در تاریخ، میزبانی جام ملت‌های ۲۰۲۷ را به دست آوردند و خیز بزرگی برای میزبانی جام جهانی ۲۰۳۰ برداشته‌اند. یعنی همان سال معروفشان. در این دورنما، آیا بهتر نیست این کشور حداقل با اروپایی‌ها رقابت کند؟