یک طارمی با سه قیمت!

مهدی طارمی که در ابتدای لیگ چهاردهم به پرسپولیس پیوسته بود، بین دو نیم‌فصل لیگ هفدهم این تیم را ترک کرد. این تصمیم از سوی طارمی در شرایطی گرفته شد که او به خاطر غائله مشهور ریزه‌اسپور، چهار ماه از حضور در میادین محروم شده بود. خودش می‌خواست جدا شود و با توجه به شرایطی که به وجود آمده بود، پرسپولیس هم تصمیم گرفت پیش از پایان قرارداد طارمی از ناحیه فروش این بازیکن درآمد به دست بیاورد. در نتیجه رضایتنامه مهدی طارمی در ازای مبلغی حدود ۵۳۵ هزار دلار به مقصد الغرافه قطر صادر شد. طارمی با این باشگاه قرارداد یک سال‌ونیمه بست و پس از آن به عنوان بازیکن آزاد راهی ریوآوه در لیگ پرتغال شد.

مهدی در ریوآوه خیلی زود استعدادش را نشان داد و در دومین بازی‌اش موفق به ثبت هت‌تریک شد. طارمی دوران بسیار درخشانی را در این تیم پشت سر گذاشت و در پایان فصل با ۱۸ گل زده یکی از برترین گلزنان فصل فوتبال پرتغال لقب گرفت. در نتیجه عجیب نبود که پیشنهادهای بهتری برای او از راه برسد. تیم میانه‌جدولی پرتغال هم این پیشنهادها را بررسی کرد و نهایتا با پورتو برای انتقال ستاره ایرانی به توافق رسید. همان روزها مدیر باشگاه ریوآوه در واکنش به شایعاتی که در مورد هزینه انتقال طارمی وجود داشت، صراحتا اعلام کرد باشگاه متبوعش از این ناحیه پنج میلیون یورو سوده برده است. آن‌طور که رسانه‌ها در زمان جذب طارمی از سوی ریوآوه گزارش دادند، قرارداد مهدی با این باشگاه دو ساله و مجموعا به ارزش یک میلیون و ۴۰۰ هزار یورو بوده است. این یعنی آنها سال اول ۷۰۰ هزار یورو به مهدی دادند، کلی از خدماتش استفاده کردند و پیش از شروع سال دوم، او را پنج میلیون یورو فروختند. یک معامله سراسر شیرین.

سود بزرگ‌تر را اما به‌طور قطع پورتو برده است؛ باشگاهی که طارمی را در ازای پنج میلیون یورو جذب کرده و در دو سال گذشته نهایت استفاده را از درخشش این بازیکن برده است. مهاجم ایرانی در حالی فصل دوم حضورش در پورتو را پشت سر می‌گذارد که به‌طور روزافزون شایعاتی در مورد پیشنهاد به او از سوی باشگاه‌های مختلف منتشر می‌شود. حتی در همین پنجره زمستانی هم از آرسنال انگلستان به عنوان مشتری جدی طارمی نام برده می‌شد که البته جدایی این بازیکن اتفاق نیفتاد. شایعات غیررسمی از تقاضای ۶۰ میلیون یورویی پورتو برای فروش طارمی حکایت دارند، اما حتی اگر نیمی از این عدد هم درست باشد، حضور مهدی در پورتو برای این باشگاه یک سود چندجانبه بوده است. همه این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که کاشف اصلی طارمی یعنی پرسپولیس، کمترین نفع را از ترقی او برده است. عقد قراردادهای کوتاه‌مدت با بازیکنان و نیز عدم دوراندیشی در زمان صدور رضایت‌نامه آنها باعث می‌شود از گنجی چنین ارزشمند، کمترین سهم به باشگاه ایرانی برسد و اروپایی‌ها از نظر فنی و مالی بیشترین سود را از آن ببرند.