تداوم مجازات باشگاه‌های ایرانی در مجامع بین‌المللی
یک محرومیت و هزار سوال
در هر صورت در حاشیه اتفاقی که برای پریرا رخ داده سوالات و ابهامات زیادی وجود دارد. نخستین مساله عجیب این است که چرا با وجود حضور پریرا در ایران، پول به صورت دستی به او پرداخت نشده؟ باشگاه ماشین‌سازی مدعی است مشکل مالی نداشته و تنها ناتوانی در انتقال پول منجر به وقوع این اتفاق شده است؛ در‌حالی‌که پریرا این فصل برای فولاد بازی می‌کند و کاملا در دسترس مدیران ماشین‌سازی بوده است. ابهام بعدی اینجاست که این اتفاق در باشگاه متمول‌ترین سرمایه‌گذار بخش خصوصی سال‌های اخیر فوتبال ایران رخ داده و دلیل آن هر چه باشد، یک نمره منفی در کارنامه بخش غیردولتی به‌شمار می‌آید. محمدرضا زنوزی مطلق به اندازه کافی پول دارد و یک حقوقدان را هم به عنوان مدیرعامل باشگاه ماشین‌سازی سر کار گذاشته؛ بنابراین ابدا نباید این اتفاق برای چنین تیمی می‌افتاد. سوال بعدی از اظهارات عجیب نصیرزاده درمورد نقش فدراسیون در این محرومیت ناشی می‌شود؛ جایی که مدیرعامل تیم تبریزی گفته: «فدراسیون فوتبال در پرونده‌های بین‌المللی صرفا تماشاگر است.» واقعا اما فدراسیون در قبال بدعهدی یک باشگاه نسبت به یک بازیکن خارجی چه می‌تواند انجام بدهد؟
به عنوان بخش آخر این پرونده پر از ابهام هم نقل قولی از جمشید نورشرق، رئیس کمیته تعیین وضعیت فدراسیون را بخوانید: «این مسائل باعث تشکیل کمیته‌ای در فدراسیون فوتبال شد تا ضوابطی از جمله توانایی مالی باشگاه‌ها برای ادای تعهدات مالی را تحت‌نظر داشته باشد.» خیلی خوشحال خواهیم شد اگر بدانیم ماموریت این کمیته کذایی در فدراسیون چیست؟ مثلا قرار است باشگاه‌های بی‌پول را از جذب بازیکن خارجی محروم کند؟ به چه مجوزی؟ واقعیت آن است که فدراسیون در این مورد هیچ مکانیزم کنترلی کارآمدی در اختیار ندارد و تا به حال هم دیده نشده حتی یک تیم را به خاطر تراز مالی منفی یا بدهی‌های فراوان از حضور در مسابقات محروم کند. بنابراین بهتر است دوستان کمتر وعده غیرواقعی بدهند. این آش و کاسه همچنان پابرجاست و هنوز باید منتظر احکام و مجازات‌های سنگین‌تر باشگاه‌های ایرانی در مجامع بین‌المللی باشیم.
