نقدی بر اظهارات عجیب مدیرعامل ذوب‌آهن در مورد «درایت اصفهانی»
تفرقه ممنوع!
به جای نفت که با سهمیه قهرمانی در جام حذفی راهی آسیا بود، حالا ذوب‌آهن اصفهان که تیم چهارم لیگ شانزدهم بود به لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا می‌کند. به همین بهانه دیروز سعید آذری، مدیرعامل ذوب‌آهن یک مصاحبه رادیویی انجام داده و در بخشی از آن اظهارات بسیار عجیب و بحث‌برانگیزی به زبان آورده است. در شرایطی که طی سال‌های اخیر بحث‌های زیادی در مورد اصفهانی بودن مدیران ارشد فدراسیون فوتبال مطرح شده بود، آذری انگار از منتقدان این موضوع انتقام گرفته است. او به رادیو جوان می‌گوید: «استقلال، پرسپولیس و تراکتورسازی در لحظه آخر توانستند مجوز بگیرند که معذرت می‌خواهم و عامدانه می‌گویم که این اتفاق هم با درایت اصفهانی‌های فوتبال رقم خورد. با درایت مهدی تاج و محمدرضا ساکت و اگر درایت اصفهانی‌ها نبود این سه باشگاه هم با حجم بدهی‌های خود، نمی‌توانستند مجوز بگیرند.» سخنانی عجیب که موجی از تعجب را به‌دنبال آورد. دیروز برخی اهالی فوتبال به این اظهارات واکنش نشان دادند که از آن جمله می‌توان به محمدرضا حاجی‌بیگی اشاره کرد. این عضو هیات‌مدیره پرسپولیس به خبرگزاری تسنیم می‌گوید: «باشگاههای پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی از باشگاههای پرطرفدار و مطرح کشور هستند و هر فردی که در این فوتبال مسوولیت دارد اگر قدمی برای این باشگاه‌ها برداشته باشد، وظیفه‌اش را انجام داده است. شرایط طوری بود که حتی وزیر ورزش هم لازم دانست که برای کمک به باشگاههای پرطرفدار وارد عمل شود و در این شرایط مطمئنا ایشان نخواهند گفت درایت ما بوده که این اتفاق افتاده، بلکه وزیر هم خدمت‌رسانی به باشگاههای پرطرفدار و کلا ورزش کشور را وظیفه خود می‌داند.»
خدمت با منت؟
مسلما اظهارات مدیرعامل ذوب‌آهن با اصول ابتدایی حوزه مدیریت هم در تضاد است. در این حوزه بحث اساسی بر سر این نیست که یک مقام مسوول چه لهجه‌ای دارد، بلکه سخن بر سر آن است که او چه دستاوردی می‌تواند داشته باشد. در شرایطی که در کشور ما مدام روی موضوع «خدمت بی‌منت» مانور داده می‌شود، حالا می‌بینیم که یک مدیر فوتبالی به ناشیانه‌ترین شکل ممکن و به قول خودش با «تعمد» پزتاثیرگذاری همشهریانش در مناصب مدیریتی کلان‌تر را می‌دهد و سه تیم پرهوادار و اول ایران را وامدار آنها به‌شمار می‌آورد. این درحالی است که هر کسی هر کجا ایستاده، وظیفه دارد با بهترین کیفیت کارش را انجام بدهد و اگر گاهی این اتفاق افتاده باشد، دلیلی برای منت گذاشتن بر سر مردم وجود ندارد. در نقطه مقابل طبعا اگر قصور و اشتباهی هم رخ بدهد، منتقدان باید اصل خطا را نقد کنند؛ کما اینکه الان علی کریمی به‌عنوان بزرگ‌ترین منتقد فدراسیون علیه فساد در فوتبال ایران قیام کرده، اما لابه‌لای هیچ‌یک از سخنانش اتهامات وارده را به اصفهانی بودن مدیران فدراسیون ربط نمی‌دهد.
حل بحران هسته‌ای با درایت «تهرانی‌ها» ؟
ایجاد تفرقه عمدی یا سهوی همواره یکی از بدترین آفت‌های اجتماعی است و حالا می‌بینیم متاسفانه چنین اتفاقی در فوتبال ایران هم درحال رخ دادن است. بعضا شنیده می‌شود که برخی از مربیان تیم‌های شهرستانی به قصد کسب محبوبیت مضاعف بین هواداران مدام جملاتی با این محتوا که «همیشه به فلان شهر ظلم شده» به زبان می‌آورند و به تبعات حرفشان هم فکر نمی‌کنند. حالا هم که شاهد رفتار عجیب مدیرعامل ذوب‌آهن هستیم. اگر منطق و استدلال آقای آذری را بپذیریم، باید از او بپرسیم پس چرا علیرضا رحیمی که نه‌تنها اصفهانی بود، بلکه باجناق جناب آذری هم محسوب می‌شود، ضعیف‌ترین عملکرد ممکن را در زمان مدیریتش در پرسپولیس داشت و با ناتوانی در پوشش شکاف بین علی دایی و هیات‌مدیره، داستان آن کودتای تاریخی در محل تمرین پرسپولیس را پیش آورد؟ این حرف‌ها صحیح نیست؛ درست مثل آنکه تهرانی‌ها هم امروز بگویند بحران طولانی‌مدت هسته‌ای را در ایران درایت متخصصان پایتخت‌نشین حل کرد، چون هم محمد جواد ظریف و هم عراقچی و تخت‌روانچی هر سه متولد تهران هستند!
ارسال نظر