کلید در دست مدیران «جام‌جم»

دنیای اقتصاد: بسیاری از کارشناسان ورزشی برای خوب شدن حال ورزش و به‌خصوص فوتبال ایران نسخه خصوصی شدن آنها را می‌پیچند و توصیه می‌کنند مادامی که فوتبال ایران خصوصی نشود مسائل و مشکلات مالی آنها حل نخواهد شد و باشگاه‌های فوتبال هزینه‌های دولتی و بیت‌المال را خواهند بلعید. از سوی دیگر دولت نیز برای خصوصی یا دولتی بودن باشگاه‌ها مردد است. از طرفی می‌خواهد بار مسوولیت خود و مهم‌تر اینکه هزینه‌هایی را که بر دوش دولت است کم کند و از طرف دیگر نیز هراس دارد باشگاه‌های بزرگی مثل پرسپولیس و استقلال را واگذار کند. چرا که از آینده نامعلوم آنها نگران است. در شرایطی که در زمان حضور محمود گودرزی بر مسند وزارت ورزش واگذاری این دو باشگاه به بخش‌خصوصی با فرهنگی خواندن آنها منتفی شد حالا و با رفتن وی و آمدن سلطانی‌‌فر به این وزارتخانه مجددا زمزمه‌ها درخصوص واگذاری این دوباشگاه قوت گرفته است. چراکه سلطانی‌‌فر یکی از اهداف بزرگ خود را خصوصی‌سازی در ورزش قلمداد کرده است. اما اینکه وی تا چه اندازه قدرت این کار را داشته باشد یا اینکه در آینده و با توجه به مشورت‌های اطرافیانش یا اتفاق‌هایی که در این حوزه روی می‌دهد نظر وی همچنان استوار باشد موضوعی است که آینده مشخص خواهد کرد.

باشگاه‌های شخصیت‌ساز

اسماعیل غلامی،کارشناس سازمان خصوصی‌سازی در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» تاکید می‌کند وزیر به تنهایی نمی‌تواند درباره خصوصی‌سازی پرسپولیس و استقلال تصمیم‌گیرنده باشد: «بار اول که مزایده دو باشگاه پرسپولیس و استقلال برگزار شد، با اینکه قیمتشان خوب و مناسب بود ولی مشتری پیدا نشد. شاید خریداران در حال بررسی اوضاع بودند. باشگاه‌هایی که امثال مرحوم پورحیدری را می‌سازند قطعا ارزش خریدن و سرمایه‌گذاری کردن را دارند چون برند هستند و شخصیت‌ساز. البته من به‌عنوان کارشناس به آقای خادم که مسوولیتی در قبال واگذاری این باشگاه‌ها داشتند گفتم با این شرایط خصوصی‌سازی اینها عملی نیست. چون شرایط و بستر واگذاری آنها فراهم نبود.»

ژست و شعار تبلیغاتی

سلطانی‌‌فر وزیر جدید ورزش تمایل دارد دو باشگاه بزرگ پایتخت به بخش‌خصوصی واگذار شوند تا خصوصی‌سازی در ورزش کلید بخورد. وی یکی از محور‌های کاری خود را واگذاری این دو باشگاه عنوان کرده است. اما غلامی یادآور می‌شود خصوصی‌سازی این دو باشگاه فقط با خواست وزیر به تنهایی عملی نمی‌شود: «واگذاری این دوباشگاه فقط در حوزه تصمیم‌گیری و اختیارات وزیر نیست. این دوباشگاه به‌خاطر مسائل امنیتی و اینکه حساسیت زیادی در اجتماع دارند باید با تصمیم هیات دولت شرایط واگذاری آنها مهیا شود. البته به نظر من چون نزدیک انتخابات هستیم دوباره موضوع واگذاری این دوباشگاه مطرح شده و به نظر می‌رسد این صحبت‌ها هم بیشتر شعار تبلیغاتی باشد و عملی نخواهد شد.»

شامل پسوند «فرهنگی» نمی‌شدند!

هیات دولت سال گذشته پس از صرف پروسه‌ای طولانی تصویب کرد به‌خاطر پسوند فرهنگی این دوباشگاه از واگذاری آنها پشیمان شده و قصد واگذاری ندارد. موضوعی که مجلس و دیوان عدالت اداری نیز بر آن صحه گذاشتند. اما این کارشناس سازمان خصوصی‌سازی برخلاف آنها فکر می‌کند: «من عقیده داشتم این دو باشگاه شامل شرایط فرهنگی که باعث عدم خصوصی‌سازی آنها شود، نمی‌شوند. سیاست‌های اصل ۴۴ روشن است و در قانون هیچ نامی از باشگاه‌ها نیست. این بحث بیشتر شامل نشریه‌ها است. ولی تناقضی که بعد از این موضوع ایجاد شد این بود که اگر این دوباشگاه فرهنگی محسوب می‌شدند چرا دولت از ابتدا پیگیر واگذاری آنها بود و بعد متوجه این موضوع شد. پس بنابراین حالا که تصویب کردند این دو باشگاه فرهنگی هستند و واگذار نمی‌شوند نباید از خصوصی‌سازی آنها صحبتی به میان آورند. البته به نظر من هراسی که دولت از واگذاری آنها دارد می‌تواند این باشد که چون این باشگاه‌ها در بین مردم محبوبیت دارند دولت می‌ترسد اگر پس از واگذاری شرایط آنها وخیم شد مردم دولت را مقصر بدانند و مورد نقد قرار بگیرند.»

نقش صداوسیما درخصوصی‌سازی سرخابی‌ها !

غلامی در بخش دیگری از صحبت‌هایش به نکته‌ای اشاره می‌کند که راه‌حل برون‌رفت از این مشکل است و آن احقاق حقوق فوتبال ازجمله حق پخش است: «منابع درآمدی فوتبال در همه دنیا مشخص است. عمده‌ترین آنها حق پخش مسابقات تلویزیونی و کپی‌رایت است. وزیر ورزش اگرهمت کند و با مذاکرات موفق شود مبلغ حق پخش را از صداوسیما گرفته و به باشگاه‌ها پرداخت کند یکی از بزرگ‌ترین اقدام‌ها برای کلید خوردن خصوصی‌سازی باشگاه‌های فوتبال انجام می‌شود. به این ترتیب باشگاه‌ها بعد از مدتی سرمایه و سخت‌افزار خوبی خواهند داشت و در آن صورت در مزایده‌ها مشتری‌های بیشتر و با شرایط بهتری پا پیش خواهند گذاشت. البته در این مسیر قطعا کمک نمایندگان مجلس نیز باید باشد. آنها باید کمک کنند تا منابع فوتبال ایران مهیا شود تا خصوصی‌سازی در ورزش نیز به سرانجام برسد. این روزها بودجه سال ۹۶ در مجلس بررسی می‌شود بهترین راهکار این است که نمایندگان در قالب بودجه سال آینده مبلغی را به‌عنوان حق پخش فوتبال در نظر بگیرند و صداوسیما را مکلف به پرداخت آن کنند. ولی این مبلغ مستقیما باید به باشگاه‌ها برسد نه اینکه فدراسیون فوتبال واسطه شود و از طریق حساب‌های فدراسیون به باشگاه‌ها برسد.»

تلاش بی‌سرانجام سازمان خصوصی‌سازی

کارشناس سازمان خصوصی‌سازی اطمینان می‌دهد در پروسه قبلی سازمان خصوصی‌سازی اصرار داشت سرخابی‌ها خصوصی شوند اما... «من تاکید می‌کنم درمزایده‌هایی که برگزار شد سازمان خصوصی‌سازی اصرار زیادی برای خصوصی شدن این دو باشگاه داشت اما به یکباره دولت از خواسته خود سر باز زد. توجه داشته باشید که سال قبل باشگاه راه آهن بدون هیچ مشکلی پس از مزایده سازمان خصوصی‌سازی به بخش‌خصوصی واگذار شد و این موضوع می‌تواند شامل حال دیگر باشگاه‌ها نیز شود اما به شرطی که منابع مالی و درآمدی مناسب و شفافی داشته باشند تا به سرنوشت تیم‌هایی مثل استیل آذین دچار نشوند. بالاخره یک روز باید این اتفاق بیفتد و دولت هم از موضع خود کوتاه آمده و پرسپولیس و استقلال و دیگر باشگاه‌ها را به بخش‌خصوصی واگذار کند اما بهتر است قبل از آن روز منابع درآمدی باشگاه‌ها سر و سامان بگیرد. البته سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که چرا خصوصی‌سازی فقط به فوتبال منتهی شود. چرا به فکر خصوصی‌سازی در والیبال و بسکتبال و ورزش‌های دیگر نیستند؟ وزیر ورزش باید بستر خصوصی‌سازی همه رشته‌های ورزشی را فراهم کند.»