دیوان عدالت اداری با تایید مصوبه دولت واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی را منتفی اعلام کرد و حکم به ماندن این دوباشگاه زیر نظر دولت داد. این اتفاق در شرایطی رخ داد که سال‌ها است این دو باشگاه با این چالش مواجه هستند و بارها تا آستانه واگذاری هم پیش رفتند. در رای دیوان عدالت به بندها و موارد قانونی متعددی اشاره شده و دلایلی در این زمینه مطرح شده است اما اصل مطلب آن است که این دو باشگاه درواقع دو موسسه فرهنگی تشخیص داده شده‌اند و دولت هم الزام قانونی برای واگذاری موسسات فرهنگی ندارد.

به این ترتیب پروسه بسیار بلندمدت و پیچیده واگذاری این دوباشگاه که حتی دوسال پیش تا ورود به مزایده توسط سازمان خصوصی‌سازی هم جلو رفت به‌طور کامل متوقف شد و آنها که امیدوار بودند با بیرون کشیده شدن این دو باشگاه محبوب و بزرگ از آغوش دولت بالاخره فوتبال ایران از رخوت و سستی حاصل از نظام دولتی حاکم برآن خلاص شود و آنها پیشگامان خصوصی‌سازی سایر باشگاهای بزرگ کشور شوند همه تصورات خود را نقش برآب دیدند.اگرچه در جایی مثل وزارت نفت تیم لیگ برتری این وزارتخانه به سادگی فروخته می‌شود و وزیر رسما اعلام می‌کند زیر بار تیمداری در این سطح نخواهد رفت اما در جای دیگری از دولت اصرار به حفظ استقلال و پرسپولیس وجود دارد و کیست که نداند دولتی باقی‌ماندن آنها یعنی ادامه چرخه معیوب مدیریت ضعیف و کوتاه‌مدت و البته تلنبار شدن بدهی بیشتر روی بدهی‌های گذشته این دو باشگاه. آیا دولت که اینچنین مصرانه به دنبال حفظ این تیم‌ها است، حاضر به پرداخت دیون چند ده میلیاردی این دو باشگاه هم خواهد بود و خود را مکلف به جبران بدهی‌های مدیران منتخب خود در این دوباشگاه می‌داند؟