الکساندر نوری، سرمربی وردربرمن آلمان مطرح کرد
ایران بخشی از وجود من است
سرمربی ایرانی وردربرمن درباره اصالت ایرانی خود و حضور در وردربرمن به صحبت پرداخت. به گزارش «ایسنا» الکساندر نوری که پیشتر به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شده بود، بعد از نتایج ضعیفی که وردربرمن در ابتدای فصل گرفت، بهعنوان سرمربی این تیم انتخاب شد. نوری ابتدا بهعنوان سرمربی موقت انتخاب شده بود؛ ولی بعد از چند هفته و به سبب نتایج خوبی که کسب کرد، بهعنوان سرمربی دائمی این تیم تا انتهای فصل سکان تیم را در دست گرفت تا افتخار بزرگی برای این مربی ایرانیالاصل ثبت شود.
نوری که تاحدودی نیز میتواند فارسی صحبت کند، با چالشهای زیادی در این فصل روبهرو شده است و اکنون همه هواداران وردربرمن امیدوار هستند تا این تیم با هدایت نوری ۳۷ ساله بتواند خودش را از انتهای جدول رها کند و به جمع تیمهای بالانشین اضافه شود.
سرمربی ایرانی وردربرمن درباره اصالت ایرانی خود و حضور در وردربرمن به صحبت پرداخت. به گزارش «ایسنا» الکساندر نوری که پیشتر به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شده بود، بعد از نتایج ضعیفی که وردربرمن در ابتدای فصل گرفت، بهعنوان سرمربی این تیم انتخاب شد. نوری ابتدا بهعنوان سرمربی موقت انتخاب شده بود؛ ولی بعد از چند هفته و به سبب نتایج خوبی که کسب کرد، بهعنوان سرمربی دائمی این تیم تا انتهای فصل سکان تیم را در دست گرفت تا افتخار بزرگی برای این مربی ایرانیالاصل ثبت شود.
نوری که تاحدودی نیز میتواند فارسی صحبت کند، با چالشهای زیادی در این فصل روبهرو شده است و اکنون همه هواداران وردربرمن امیدوار هستند تا این تیم با هدایت نوری ۳۷ ساله بتواند خودش را از انتهای جدول رها کند و به جمع تیمهای بالانشین اضافه شود. نوری درباره حضور بهعنوان سرمربی وردربرمن گفت: «طبیعی است که بیشتر از قبل معروف شدم. در وردربرمن بودم و با فضای این تیم آشنایی دارم. باید تاکید کنم تغییر خاصی برای من نبوده است؛ چون با فضای اینجا آشنا هستم. شاید بگویم اکنون نسبت به قبل زودتر به رختخواب میروم. در کل همه تغییرات برای من مثبت بوده است.» نوری درباره ایرانی بودن خود نیز گفت: «ایران بخشی از وجود من است. پدر من ایرانی است.
پدرم برای تحصیل به آلمان آمد و در هانوفر با مادرم آشنا شد و اینجا در شهر اولدنبرگ به تحصیل شیمی پرداخت. خیلی با پدرم در ارتباط بودم. بههمین خاطر شناخت کاملی از ایرانی بودنم دارم. آخرین باری که در ایران بودم، سال ۲۰۰۵ بود و همراه پدرم به چند شهر ایران رفتیم و با شهرهای مختلف ایران نیز آشنا شدم. برای من خیلی مهم بود تا شناخت زیادی از فرهنگ ایرانی داشته باشم. برخلاف دیگر فرهنگها، مردم در ایران بسیار مهربان هستند و برخورد خیلی خوبی با شما دارند. هنوز هم خیلی از نزدیکان و بستگان من در ایران زندگی میکنند و عدهای نیز در آمریکا هستند. تا حدودی فارسی میدانم، ولی برای برقراری ارتباط نیاز به کمک دارم. البته در زمینه غذا باید بگویم که هیچ مشکلی ندارم و اگر به ایران بروم کاملا از آنجا شناخت دارم. غذاهای ایرانی بهترین هستند. در سال ۲۰۰۵ به تیم ملی ایران دعوت شدم. آسیب دیده بودم و نتوانستم در این اردو همراه تیم ملی ایران باشم. بعد از آن دیگر هیچ اتفاقی رخ نداد و دیگر به تیم ملی ایران دعوت نشدم.»
ارسال نظر