از درآمد ۶۰ میلیاردی رئال‌مادرید تا فروپاشی تیم قهرمان لیگ ایران
نیمه‌شب میلیونرها !
گروه ورزش: شنبه‌شب فصل دیگری از مهیج‌ترین مسابقات باشگاهی سراسر جهان، در میلان ایتالیا به نقطه پایان رسید و براساس آن رئال‌مادرید اسپانیا با غلبه بر تیم هموطن و همشهری‌اش یعنی اتلتیکو مادرید به مقام قهرمانی دست پیدا کرد. خود مادریدی‌ها به آنچه به‌دست آورده‌اند لقب «اوندسیما» را می‌دهند؛ آنچه به معنای «یازدهمی» است و آشکارا بر دستاوردی دلالت دارد که رئال را هر چه بالاتر بر پیشانی فوتبال اروپا می‌نشاند. آنها حالا با چهار قهرمانی بالاتر از نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌شان یعنی میلان ایتالیا، پرافتخارترین تیم لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شوند که بی‌شک دستاوردی حیرت‌انگیز است.
گروه ورزش: شنبه‌شب فصل دیگری از مهیج‌ترین مسابقات باشگاهی سراسر جهان، در میلان ایتالیا به نقطه پایان رسید و براساس آن رئال‌مادرید اسپانیا با غلبه بر تیم هموطن و همشهری‌اش یعنی اتلتیکو مادرید به مقام قهرمانی دست پیدا کرد. خود مادریدی‌ها به آنچه به‌دست آورده‌اند لقب «اوندسیما» را می‌دهند؛ آنچه به معنای «یازدهمی» است و آشکارا بر دستاوردی دلالت دارد که رئال را هر چه بالاتر بر پیشانی فوتبال اروپا می‌نشاند. آنها حالا با چهار قهرمانی بالاتر از نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌شان یعنی میلان ایتالیا، پرافتخارترین تیم لیگ قهرمانان اروپا محسوب می‌شوند که بی‌شک دستاوردی حیرت‌انگیز است. با این همه اما قهرمانی رئال در چمپیونزلیگ غیر از همه ارزش‌های فوتبالی و غیرمادی‌اش، کلی دستاورد مالی و اقتصادی هم برای این باشگاه داشته است؛ اتفاقی که کمک می‌کند چرخ‌دنده‌های این باشگاه تجاری هرچه سریع‌تر و روان‌تر از قبل به حرکت ادامه بدهد.
پنالتی 17 میلیارد تومانی!
شنبه‌شب سرنوشت تقابل نزدیک رئال و اتلتیکو در نهایت با ضربات پنالتی مشخص شد. همه بازیکنان موفق شدند ضربه‌های‌شان را گل کنند، غیر از خوان فران که توپش به پایه تیر عمودی دروازه ناواس خورد و تکلیف تیم قهرمان را عوض کرد. شاید توپ فران تا گل شدن چهارونیم سانتی‌متر هم فاصله نداشت، اما همین اختلاف جزئی در همان لحظه منجر به یک تفاوت اقتصادی چهارونیم میلیون یورویی شد. براساس آنچه یوفا برای این فصل از مسابقات لیگ قهرمانان اروپا مقرر کرده بود، تیم برنده فینال چمپیونزلیگ در نهایت ۱۵میلیون یورو به جیب می‌زد، در حالی که پاداش تیم نایب‌قهرمان تنها ۱۰ونیم میلیون یورو بود. به همین سادگی جنگ میلی‌متری مادریدی‌ها در میلان با اشتباه محاسباتی خوان فران به اندازه ۱۷ونیم میلیارد تومان به اتلتیکو ضرر زد و همین مقدار پول را به جیب یکی از ثروتمندترین باشگاه‌های جهان سرازیر کرد. این البته تنها درآمد رئال‌مادرید از ناحیه موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا نبود، چه اینکه این تیم حتی تا پیش از رسیدن به بازی فینال توانسته بود رقمی معادل ۳۸ونیم میلیون یورو از اتحادیه فوتبال اروپا پاداش بگیرد. در حقیقت یوفا از زمان آغاز مسابقات گروهی لیگ قهرمانان، به هر یک از تیم‌های حاضر در این تورنمنت مبالغی تحت عنوان پاداش اختصاص می‌دهد. مثلا در لحظه استارت بازی‌ها، مبلغ ۱۲ میلیون یورو به‌خاطر راهیابی تیم‌ها به این تورنمنت به حساب آنها واریز می‌شود. سپس هر پیروزی در مرحله گروهی یک میلیون یورو پاداش دارد و بعد از آن صعود از مراحل مختلف با جایزه‌های نقدی تصاعدی همراه خواهد بود. آخرین و بالاترین پاداش مربوط به تیم برنده فینال لیگ قهرمانان است که براساس قوانین امسال، پاداشی ۱۵ میلیون یورویی را به خودش اختصاص داد. ۱۵ میلیون یورو، یعنی چیزی حدود ۶۰ میلیارد تومان که با همه استانداردها رقمی قابل توجه و تاثیرگذار تلقی می‌شود. این موضوع حتی در مورد فوتبال اسپانیا و باشگاهی به بزرگی رئال‌مادرید هم حیاتی است؛ چه اینکه شاید صرفا با رقم پاداش بازی فینال، بتوان دستمزد گران‌ترین ستاره باشگاه را برای یک فصل تامین کرد.
مقایسه دردناک
سیستم منظم برگزاری مسابقاتی مثل لیگ قهرمانان اروپا را که البته در ابعادی خفیف‌تر در لیگ قهرمانان آسیا هم به اجرا درمی‌آید، می‌توان با لیگ داخلی ایران مقایسه کرد تا عریان‌تر از همیشه به این نتیجه رسید که چقدر زیرساخت‌های فوتبال ما مشکل دارد و تا چه اندازه از استانداردهای فوتبال واقعی و مدرن به دور است. اینجا در پایان یک فصل رقابت تنگاتنگ و پر از عذاب و استرس، تیم نوپای استقلال صنعتی خوزستان شگفتی‌ساز شد و به مقام قهرمانی لیگ پانزدهم دست پیدا کرد. با این همه اما، همه چیز برای تیم اهوازی بلافاصله بعد از بالا بردن جام قهرمانی به پایان رسید و این باشگاه بدون دریافت جایزه و توجه مادی خاصی روی نقطه اول برگشت. نتیجه چنین رویکردی هم آن بود که بلافاصله بعد از آغاز فصل نقل‌وانتقالات، سرمربی و دروازه‌بان استقلال صنعتی که جزو ارکان اساسی قهرمانی این تیم بودند جدا شدند و سر از باشگاه‌های دیگر درآوردند. این روند همچنان در مورد تیم کم‌بنیه خوزستانی ادامه خواهد داشت، تا جایی که احتمالا فقط خاطره‌ای محو از قهرمانی آن در اذهان باقی بماند. فوتبالی که ۱۵سال است اسم «حرفه‌ای» را پشت سرش می‌کشد، هنوز نتوانسته در حداقل‌ها هم به معنای واقعی چنین تعبیری نزدیک شود. عمده باشگاه‌ها بدهکار و مصرف‌کننده هستند و بدون هیچ تفاوتی در میزان درآمدها، تیم‌ها صرفا برای اعاده حیثیت خودشان به جنگ مشغول هستند. در شرایطی که در بسیاری از لیگ‌های معتبر بین‌المللی حتی بین ایستادن روی پله‌های یازدهم و دوازدهم نیز تفاوت‌های مالی وجود دارد، در ایران فقط تیم قهرمان می‌تواند به بالا بردن جام و شرکت در لیگ قهرمانان آسیا دلخوش باشد. این شاید یکی از عریان‌ترین برش‌هایی باشد که تفاوت‌های بنیادین فوتبال به اصطلاح حرفه‌ای ما با فوتبال مدرن دنیا را نشان می‌دهد.
ارسال نظر