با خداداد و دایی چه کردید؟

گروه ورزش: به نظر می‌رسد قرار نیست دوره برخی انتقادات غیرمنصفانه از کادرفنی تیم ملی کشورمان به پایان برسد. قرعه‌کشی مسابقات مقدماتی جام جهانی و گروه نسبتا مناسبی که تیم ملی ایران در آن قرار گرفته، یک بار دیگر باعث شده محمد مایلی‌کهن به کی‌روش یورش ببرد و انتقادهایی را به مربی پرتغالی وارد بیاورد. مایلی می‌گوید قرعه ما طوری بوده که خودمان هم نمی‌توانستیم آن را به این شکل بچینیم! او حتی بر این باور است که بازی ایران و آرژانتین را نمی‌توان «حماسه» لقب داد و این عنوان، برازنده نمایشی است که مثلا الجزایر برابر آلمان ارائه داد! با این همه شاید جالب‌ترین بخش از سخنان اخیر مایلی‌کهن علیه سرمربی تیم ملی مربوط به جایی باشد که او در مورد لیست برندگان توپ طلای آسیا حرف زده است: «ما در این ۵سال کدام‌یک از بازیکنان‌مان بازیکن سال آسیا شد؟ در دوره بنده دایی، خداداد یا مهدوی‌کیا بازیکن سال آسیا شدند.» به درستی مشخص نیست اینکه بازیکنان ایرانی صاحب توپ طلای آسیا نمی‌شوند چه ربطی به سرمربی تیم ملی دارد؟ تازه ممکن است این استدلال در نهایت به سود کی‌روش تمام شود؛ چرا که او امروز می‌تواند مدعی باشد با بازیکنانی که هیچکدام‌شان ستاره‌های منحصربه‌فردی نیستند توانسته تیم ملی را به جام‌جهانی ببرد و سه سال برابر تیم‌های آسیایی بی‌شکست باقی بماند.

ناکامی با جادوگران

با اظهارنظر اخیر مایلی‌کهن، این راه مقابل کی‌روش باز خواهد شد که بگوید من دایی، خداداد یا مهدوی‌کیا نداشتم که برایم جادو کنند؛ همان سه بازیکنی که ارکان نسل طلایی فوتبال ایران را تشکیل می‌دادند و در بهترین روزهای عمر فوتبالی‌شان در خدمت کادرفنی تیم ملی بودند، اما مایلی‌کهن با آنها به هیچ دستاوردی بیش از حضور در جمع ۴تیم پایانی جام ملت‌های آسیا در سال۱۹۹۶ دست پیدا نکرد و زحمت به جام جهانی فرستادن آن تیم هم افتاد گردن والدیر ویرا و غزال تیزپا و حماسه ملبورن و کلی شانس و تصادف دیگر. ما ۱۸سال است برای تساوی با استرالیا در خانه حریف جشن می‌گیریم، در حالی که همه ایران می‌دانند از نظر فنی در آن بازی حق تیم ملی باخت حداقل با اختلاف سه یا چهار گل بود. بعد دوستان از کیفیت بازی با آرژانتین که تمام جهان را به ستایش وا داشت ایراد می‌گیرند و آن را «حماسه» نمی‌دانند!

قانونی که عوض شده است

نکته مهم‌تر اما چیزی بالاتر از همه اینهاست؛ اینکه با تغییر قوانین مربوط به انتخاب بهترین بازیکن سال آسیا، این جایزه بخش بسیار زیادی از اعتبار خودش را از دست داده است. در حال حاضر صرفا نفراتی شانس انتخاب به‌عنوان بهترین بازیکن سال آسیا را دارند که در تیم‌های باشگاهی همین قاره توپ بزنند و به این ترتیب لژیونرها به‌طور کلی بخت تصاحب این عنوان را از دست داده‌اند. در سیستم عجیب و غریب فعلی هم بازیکنانی مثل هادی عقیلی و علی کریمی به‌عنوان دومین فوتبالیست برتر آسیا شناخته شده‌اند که این اتفاق در دوران کی‌روش رخ داده است؛ اما آیا واقعا چنین حادثه‌ای، جای مباهات و افتخار دارد؟ کاش انتقادها طوری باشد که بوی غرض‌ورزی و خودپرستی ندهد.