آیا باد فراساحلی منجر به کاهش قبوض برق خواهد شد؟
براساس یک گزارش، ساکنان نیوانگلند می‌توانند تا پایان دهه به میزان ۵۵ دلار در سال در قبض برق خود صرفهجویی کنند، زیرا با توجه به پیشرفت‌‌‌های صورت پذیرفته به تدریج برق بادی فراساحلی بیشتری وارد شبکه برق این منطقه میشود. نیوانگلند ناحیه‌‌‌ای از مناطق جغرافیایی و فرهنگی ایالات متحده آمریکا واقع در شمال شرق این کشور که متشکل از شش ایالت رود آیلند، کنتیکت، ورمانت، ماساچوست، مین و نیو همپشایر است. گزارش سیناپس انرژی اکونومیکس، نشان می‌‌‌دهد که باد فراساحلی با پشت سر گذاشتن برق تولید شده توسط نیروگاه‌‌‌های سوخت فسیلی گران‌‌‌تر، منجر به صرفهجویی در سراسر این منطقه میشود.
تاثیرات بر صورت‌‌حساب مشتریان به‌‌‌ویژه در زمستان بیشتر است، زمانی که بادها در قوی‌‌‌ترین شرایط خود قرار دارند و قیمت‌های گاز طبیعی که توسط شبکه خط لوله محدود نیوانگلند هدایت میشود، در بالاترین حد خود است. ملیسا وایتد، نایب‌رئیس سیناپس در یک کنفرانس خبری گفت: باد دریایی به عنوان پرچینی در برابر نوساناتی که در قیمت گاز طبیعی می‌‌‌بینیم عمل می‌‌‌کند. تجزیه و تحلیل سیناپس نشان داد که به‌‌‌رغم افزایش اخیر قیمت قرارداد باد فراساحلی به دلیل مشکلات زنجیره تامین و تورم، صرفهجویی قابل قبولی در قبوض برق منطقه وجود خواهد داشت.
توسعه این پروژه در سواحل رودآیلند آغاز میشود. این گزارش در حالی منتشر میشود که ساخت‌وساز اولین مزرعه بادی فراساحلی در مقیاس کاربردی آغاز شده است که برق رود آیلند را تامین می‌‌‌کند. ماه گذشته، توسعه‌‌‌دهندگان یعنی شرکت‌های Ørsted و Eversource شروع به نصب زیرساخت‌‌‌ها برای پروژهای موسوم به Revolution Wind کردند، پروژهای با ۶۵ توربین که ۴۰۰ مگاوات ظرفیت الکتریکی را به رود آیلند و ۳۰۴ مگاوات باقی مانده را برای ایالت کنتیکت تامین می‌‌‌کند.
ساخت‌وساز توسعه این انقلاب بادی به دنبال ساخت موفقیت‌‌‌آمیز در سال ۲۰۱۶ اولین مزرعه بادی فراساحلی در ایالات متحده، یک پروژه آزمایشی ۳۰ مگاواتی است که در آب‌‌‌های ایالت رودآیلند در نزدیکی بلاک‌‌‌آیلند واقع شده است. از زمانی که مزرعه بادی بلاک‌‌‌آیلند راه‌‌‌اندازی شد، پروژه‌‌‌های بادی فراساحلی بیشتری در امتداد ساحل شرقی دنبال شد که شامل مزرعه بادی ساوت فورک که امسال برای تامین برق لانگ آیلند به بهره‌‌‌برداری کامل رسید و وینیارد ویند که سال گذشته شروع به ارسال مقداری نیرو به ماساچوست کرد، میشود.
طبق گزارش سیناپس، ایالت‌‌‌های ماساچوست، کنتیکت و رود آیلند در مجموع قصد دارند تا سال ۲۰۳۰ بالغ بر ۹هزار مگاوات باد دریایی تولید کنند. این گزارش همچنین تخمین زده است که توسعه همه ۹هزار مگاوات باد فراساحلی، انتشار گازهای گلخانه‌‌‌ای در نیوانگلند را تا ۴۲درصد کاهش می‌‌‌دهد و ۳۶۲ میلیون دلار برای سلامت عمومی به دنبال خواهد داشت.
تا سال ۲۰۲۲، مجموع ظرفیت جهانی نیروگاه بادی فراساحلی بالغ بر ۶۴.۳ گیگاوات بود. کشورهای چین با سهم ۴۹ درصدی، بریتانیا ۲۲ درصدی و آلمان ۱۳ درصدی، بیش از ۷۵درصد از ظرفیت نصب شده جهانی را به خود اختصاص می‌‌‌دهند. پروژه ۱.۴ گیگاواتیHornsea Project در بریتانیا بزرگ‌ترین مزرعه بادی فراساحلی جهان بود. از پروژه‌‌‌های دیگر در مرحله برنامه‌ریزی و مراحل مقدماتی می‌توان از داگر‌‌‌بنک در بریتانیا با ۴.۸ گیگاوات و Changhua در تایوان با ۲.۴ گیگاوات نام برد.
هزینه تولید برق فراساحل از نظر تاریخی بالاتر از هزینه‌‌‌های خشکی بوده است، اما هزینه‌‌‌های این فناوری در سال ۲۰۱۹ به ۷۸ دلار در مگاوات ساعت کاهش یافت و از نظر قیمت رقابتی، انرژی بادی فراساحلی در اروپا در سال ۲۰۱۷ با منابع انرژی رایج همگام شد. به طور کلی تولید باد فراساحلی در دهه ۲۰۱۰ بیش از ۳۰درصد در سال رشد کرد. از سال ۲۰۲۰، نیروی بادی فراساحلی بخش مهمی از تولید برق شمال اروپا شد، اگرچه کماکان کمتر از یک‌درصد از کل تولید برق جهان باقی مانده بود. مزیت بزرگ نیروی بادی دریایی در مقایسه با نیروی بادی خشکی، ضریب ظرفیت بالاتر آن است، به این معنی که نصب با ظرفیت مشخص، برق بیشتری را در سایتی با باد سازگارتر و قوی‌‌‌تر تولید می‌‌‌کند که معمولا در فراساحل و فقط در نقاط بسیار کمی از خشکی یافت میشود.
سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) پیش‌بینی کرد که نیروی بادی فراساحلی تا سال ۲۰۳۰ سهمی ۸درصدی از اقتصاد اقیانوس‌‌‌ها خواهد داشت و صنعت آن ۴۳۵هزار نفر را استخدام خواهد کرد که ارزش آن به ۲۳۰ میلیارد دلار خواهد رسید. کمیسیون اروپا انتظار دارد که انرژی باد فراساحلی در آینده اهمیت فزاینده‌‌‌ای پیدا کند، زیرا باد فراساحلی بخشی از قرارداد سبز این منطقه است. توسعه پتانسیل کامل انرژی بادی فراساحلی اروپا یکی از اقدامات کلیدی در بخش انرژی پاک قرارداد سبز است. تا سال ۲۰۵۰، انتظار می‌‌‌رود که ظرفیت نصب شده نیروگاه بادی فراساحلی به ۱۵۵۰گیگاوات در مقیاس جهانی برسد، در مقایسه با ظرفیت سال ۲۰۱۷ که معادل ۸۰برابر افزایش است.
