زیمبابوه به دنبال رفع خاموشی‌‌‌ها
بورو می‌‌‌گوید: محصولات فاسدشدنی اغلب در یخچال‌های فروشگاه کوچک جایگاه خراب می‌‌‌شوند. ما بسیاری از مواد فاسدشدنی را به دلیل قطع برق از دست می‌‌‌دهیم، بنابراین مصرف ماست، مارگارین و سایر موادغذایی که به راحتی فاسد می‌‌‌شوند را کاهش داده و کمتر آنها را می‌‌‌خریم. به گفته وی قطعی برق همچنین منجر به کاهش حجم سوخت‌گیری شده است و جایگاه به طور مداوم در دستیابی به اهداف تعیین‌شده توسط فروشنده سوخت، شکست خورده است. بورو تخمین می‌‌‌زند که در ماه ژوئیه، فروش جایگاه سوخت نزدیک به ۷۰درصد کاهش یافته است، زیرا برق ۵ تا۶روز در هفته قطع می‌شود. او امیدوار است که ژنراتور خود را برای جلوگیری از خسارات در ماه اوت تعمیر کند.
او به الجزیره گفت: برق هر زمانی می‌تواند در اینجا قطع شود، هرگز تضمینی وجود ندارد و اگر برق و ژنراتور نباشد، ما فقط باید ایستگاه را تعطیل کنیم و به خانه برویم. در واقع، بسیاری از کسب‌و‌کارهای کوچک و بزرگ در سراسر این کشور مجبور شده‌‌‌اند به گزینه‌‌‌های جایگزین تکیه کنند، زیرا بحران پایدار برق در زیمبابوه باعث شده است که بسیاری برای بقا تلاش کنند. در حالی که کشور به سمت انتخابات در ۲۳ اوت می‌رود، این کسری انرژی یکی از موضوعات نامزدهاست. رئیس‌جمهور امرسون منانگاگوا که از سال ۲۰۱۷ قدرت را در دست دارد، در صورت انتخاب مجدد، به مردم قول داده که دیگر این مشکلات تکرار نخواهند شد.
برای کاهش مشکلات انرژی کشور، دولت اخیرا دو واحد اضافی را در نیروگاه حرارتی هوانگ راه‌‌‌اندازی کرد که ۶۰۰ مگاوات به ظرفیت کشور اضافه می‌کند. منانگاگوا در مراسم راه‌‌‌اندازی در ماه اوت از راه‌‌‌اندازی آن به عنوان نقطه عطفی برای کشور استقبال کرد و گفت که تولید برق اضافی عامل حیاتی برای صنعتی شدن خواهد بود. این پیرمرد ۸۰ ساله در یک تجمع در هراره، پایتخت، به جمعیتی که او را تشویق می‌‌‌کردند، گفت: ما اکنون برق کافی داریم، اما برای بسیاری هیچ اثر کاهشی در قطعی برق وجود نداشته است. بورو نیشخندی می‌‌‌زند و می‌‌‌گوید اگر دیگر قطعی برق وجود ندارد، پس باید آن را در زندگی خود ببینیم، نه اینکه فقط آن را اعلام کنیم.
واحدهای تازه راه‌‌‌اندازی شده ظرفیت شبکه سراسری را از ۱۴۰۰ مگاوات فعلی به ۲۰۰۰ مگاوات افزایش خواهند داد، اما دولت منانگاگوا می‌‌‌گوید که می‌‌‌خواهد تا سال ۲۰۲۵ به ظرفیت ۲۵۰۰ مگاوات برسد تا بتواند با افزایش تقاضای برق در بخش معدن مقابله کند. بیش از نیمی از درآمدهای صادراتی زیمبابوه از طلا و پلاتین حاصل می‌شود، با این حال، اتاق معادن زیمبابوه از تامین برق ناپایدار به عنوان یک عامل خطر کلیدی برای رشد این صنعت یاد می‌کند. این کشور معمولا به واردات برق از موزامبیک، آفریقای جنوبی و زامبیا متکی است، اما برق زیمبابوه به دلیل عدم‌پرداخت بدهی‌‌‌های بیش از ۱۰۰ میلیون دلاری به تامین‌‌‌کنندگان منطقه‌‌‌ای قطع شده است.
رقیب جوان ریاست جمهوری نلسون چامیسا از ائتلاف شهروندان برای تغییر (CCC) هدف بلندپروازانه‌‌‌ای برای بهبود تولید برق و رساندن آن به حداقل ۶۰۰۰ مگاوات تا سال ۲۰۲۹ دارد. مانیفست CCC به جمع‌‌‌آوری ۳/ ۴ میلیارد دلار برای بازسازی صنعت برق زیمبابوه و کاهش تعرفه‌‌‌های برق برای همسویی با قیمت‌های منطقه‌‌‌ای اشاره می‌کند. در حال حاضر، خرابی‌‌‌های منظم در چند نیروگاه حرارتی به دلیل وجود تجهیزات قدیمی و سطح پایین به‌خصوص در نیروگاه آبی در کاریبا، نیروگاه اصلی زیمبابوه، بر تولید برق تاثیر گذاشته است.
چامیسا، ۴۵ ساله، می‌‌‌گوید که برنامه‌‌‌ای برای جمع‌‌‌آوری ۳۰۰ میلیون دلار برای نوسازی شبکه ملی دارد. اما کورای متشزا، رئیس کنفدراسیون صنایع زیمبابوه (CZI)، به الجزیره گفت که هیچ راه‌‌‌حل سریعی برای مشکلات صنعت برق زیمبابوه وجود ندارد. وی افزود: از ظرفیت جدید استقبال می‌شود، اما این هنوز با آنچه ما به عنوان یک کشور نیاز داریم فاصله دارد. ما با چالش‌‌‌های خشکسالی و تغییرات آب و هوایی که بر نیروگاه برق‌آبی و واحدهای جدید در هوانگ تاثیر می‌‌‌گذارد، مواجه هستیم و می‌‌‌ترسیم که چالش‌‌‌های انرژی در آینده ادامه پیدا کند. متشزا تصریح کرد برای حل یک بحران به استراتژی‌‌‌های میان‌‌‌مدت و بلندمدت نیاز است که چالش‌‌‌های اقتصادی نیز بر مشکلات قیمت‌گذاری افزوده و باعث افزایش تعرفه‌‌‌ها شده است.
پس از افزایش ۳۷ درصدی در ماه آوریل، قیمت‌ها در ماه ژوئیه دو برابر شد. این امر زندگی زیمبابوه‌‌‌ای‌‌‌‌‌‌ها را سخت‌‌‌تر کرده است، به‌‌‌ویژه در کشوری که مانند سوریه و ونزوئلا یکی از بالاترین نرخ‌های ابرتورم را در سطح جهان دارد. دلار زیمبابوه از ابتدای سال‌جاری میلادی بیش از ۸۰درصد ارزش خود را در برابر دلار آمریکا از دست داده است. در خیابان‌ها، ارز دوم ترجیح داده می‌شود، اما پرداخت پول برق با ارز خارجی تفاوت چندانی برای مردم این کشور نداشته است و کماکان برق قطع می‌شود.
توسعه Hwange، بزرگ‌ترین پروژه زیربنایی دولت تاکنون، که طی پنج سال ساخته شده است، از طریق وام ۳/ ۱ میلیارد دلاری از دولت چین تامین مالی شد. این یکی از چهار پروژه انرژی است که توسط پیمانکار چینی Sinohydro احداث شده است. روابط بین پکن و هراره در طول سال‌ها تقویت شده است؛ زیرا متحد خاور دور بودجه توسعه و حمایت از سرمایه‌گذاری را فراهم کرده است. در مقابل، کشورهای غربی زیمبابوه را که در اوایل دهه ۲۰۰۰ به دلیل اصلاحات بحث‌برانگیز ارزی تحت تحریم‌‌‌های بین‌المللی قرار گرفت، کنار گذاشته‌‌‌اند و تامین‌‌‌کنندگان مالی جهانی مانند صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی تا زمانی که مشکل بدهی خارجی ۱۰ میلیارد دلاری حل نشود نمی‌توانند به زیمبابوه وام بدهند.
در پنج سال گذشته حکومت منانگاگوا شاهد لغزش این کشور به عمق یک بحران مالی بوده است و تحلیلگران هشدار می‌دهند که در صورت عدم تغییر سریع در سیاست‌‌‌های حکومتی، وضعیت اقتصاد این کشور ممکن است بدتر شود. اما منانگاگوا گفته است که در صورت انتخاب مجدد، زیمبابوه را تا سال ۲۰۳۰ به یک اقتصاد با درآمد متوسط تبدیل خواهد کرد. سال گذشته، دولت موافقت‌‌‌نامه‌‌‌هایی را با ۲۷ تولیدکننده مستقل انرژی خورشیدی برای ایجاد پارک‌‌‌های خورشیدی با ظرفیت ۱/ ۱ گیگاوات تا سال ۲۰۲۵ امضا کرد، اما نوسانات ارزی و مالیات‌‌‌های نامطلوب جذب سرمایه‌گذاران را متوقف کرده است.
