گروه نفت و پتروشیمی- در شرایطی هند برای خرید 11 میلیون تن نفت اضافه از کشورمان تلاش می‌کند که به گفته وزیر نفت این کشور، این میزان واردات مازاد می‌تواند بیش از 5/8 میلیارد دلار صرفه‌جویی ارزی برای کشورش به همراه داشته باشد، در حالی‌که سایر مسائل ارزی این کشور را نیز به اعتدال خواهد رساند.
به گزارش «دنیای اقتصاد»، فروش نفت به هند بر اساس واحد پولی این کشور نمی‌تواند منافع ایران را تامین کند و تنها کشورمان را به هند وابسته می‌کند؛ وابستگی به کالاهای هندی که این روند به صلاح اقتصاد ایران نیست. بر این اساس پیشنهاد کشورمان به هند برای تهاتر خدمات توسعه میادین نفتی و گازی به جای نفت که شنیده‌ها حکایت از ارائه این پیشنهاد به طرف هندی دارند، اگرچه وابستگی کشورمان را به تهاتر نفت با کالاهای مصرفی برطرف می‌کند، اما هنوز دارای یک نقص اساسی است و آن حضور خارجی‌ها در میادین نفتی و کاهش سهم مشارکت پیمانکاران ایرانی است. البته مطمئنا در صورتی که این پیشنهاد رسما وارد فاز عملیاتی خود شود، وزارت نفت با تاکیدی که بر توسعه بخش خصوصی داخلی دارد این موضوع را نیز در نظر خواهد گرفت، اما پیشنهاد «دنیای اقتصاد» شناسایی ظرفیت‌های موجود در میان پیمانکاران، تولیدکنندگان، مهندسان و مشاوران داخلی و واگذاری آن بخش از فعالیت‌ها به طرف هندی است که یا از توانایی طرف ایرانی خارج است یا هزینه عملیاتی طرف هندی برای اجرای آن کمتر از خود ایرانیان است.
در این بین به گزارش خبرگزاری فارس، منابع آگاه هندی از آغاز مذاکرات دیپلماتیک دهلی‌نو و واشنگتن به منظور پیشگیری از تحریم‌های غرب در صورت مشارکت هند در توسعه میدان گازی فرزاد ب خبر دادند. این خبر که بیزینس استاندارد آن را منتشر کرده، حاکی از آن است که دولت هند برای ایجاد یک شرکت مجزا برای توسعه میدان گازی فرزاد ب در ایران آماده می‌شود، بنابراین به منظور پیشگیری از تحریم‌های غرب، مذاکرات دیپلماتیک با واشنگتن در این زمینه را آغاز کرده است؛ هرچند وزارت نفت هند در این باره سکوت اختیار کرده است.
بر اساس این گزارش، مقامات هندی به طرحی برای ایجاد یک شرکت و سودآوری آن پس از برداشته شدن تحریم‌ها علیه ایران اشاره می‌کنند. در سال ۲۰۰۲ سه شرکت دولتی هندی به طور مشترک در مزایده‌ای، مجوز فعالیت در بلوک فارسی را از شرکت ملی نفت این کشور دریافت کردند. هر کدام از شرکت‌های او ان ‌جی ‌سی و شرکت نفت هند ۴۰ درصد سهام این بلوک و شرکت اویل ایندیا ۲۰ درصد مابقی را در اختیار دارند.
این شرکت‌ها به علت نگرانی از تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا، امضای قرارداد سهم‌بری از تولید با مقامات ایرانی را به تاخیر می‌انداختند، اما ایران اکنون این شرکت‌ها را تحت فشار قرار داده است تا سریعا این قرارداد را امضا کنند و این در حالی است که هند به شدت به نفت ایران احتیاج دارد.
به علاوه، دهلی‌نو می‌تواند تمام پول نفت ایران را به روپیه پرداخت کند و در هزینه‌های ارزی خود صرفه‌جویی کند. ایران اعلام کرده است که اگر هند می‌خواهد تمام پول نفت ایران را به روپیه پرداخت کند، در عوض تهران نیز خواستار امضای قرارداد سهم‌بری از تولید برای توسعه میدان گازی فرزاد ب است.
منابع آگاه در وزارت نفت هند می‌گویند: نیاز شدید هند به اجرای این طرح سبب شده است تا ایران از آن به عنوان اهرم فشار برای امضای سریع این قرارداد استفاده کند. یک مقام ارشد در وزارت نفت هند گفت: ایران موضع سرسختانه‌ای در مورد این طرح گرفته است. ما از طریق کانال‌های دیپلماتیک تلاش می‌کنیم تا آمریکا و ایران را متقاعد کنیم. از زمانی که مشخص شده است که این بلوک ذخایر اثبات شده‌ای افزون بر ۵/۱۲ تریلیون فوت مکعب گاز دارد، هند تمایلی به خروج از این بلوک را ندارد. همچنین، ایران از هند درخواست کرده است تا در مورد توسعه بندر چابهار که پیش‌تر پیشنهاد کرده بود، سریع‌تر اقدام کند.